แนวทางการดำเนินการกับทรัพย์สินขององค์กร อาชญากรรมค้ามนุษย์
คำสำคัญ:
การค้ามนุษย์, องค์กรอาชญากรรมค้ามนุษย์บทคัดย่อ
ปัญหาการค้ามนุษย์ เป็นปัญหาที่สำคัญในระดับสากล เป็นอาชญากรรมร้ายแรงที่ทำลายคุณค่าและ ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ประเทศไทยยังคงประสบกับปัญหาการค้ามนุษย์ในฐานะที่เป็นประเทศต้นทาง ทางผ่าน และปลายทางของปัญหานี้ การค้ามนุษย์ที่กระทำโดยองค์กรอาชญากรรมมีความเชื่อมโยงกับเครือข่ายการฟอกเงิน ที่มีผลประโยชน์ตอบแทนมหาศาล และผู้กระทำความผิดสามารถนำเงินไปต่อยอดกระทำความผิดต่อไปอีก เป็น วงจรธุรกิจที่เป็นภัยคุกคามความมั่นคงของประเทศ บทความนี้ จึงมีจุดมุ่งหมายที่จะนำเสนอแนวทางการ ดำเนินการกับทรัพย์สินขององค์กรอาชญากรรมค้ามนุษย์ ซึ่งมาจากการศึกษา วิเคราะห์มาตรการของรัฐในการ ดำเนินการกับทรัพย์สินของผู้กระทำความผิดในคดีค้ามนุษย์ ซึ่งเป็นทรัพย์สินที่ได้มาจากการริบทรัพย์ในคดีฟอก เงิน อันเกิดจากการที่ผู้กระทำผิดได้มาซึ่งทรัพย์ที่เกี่ยวเนื่องกับการค้ามนุษย์ และข้อเสนอแนะ แนวทางการ แก้ปัญหาที่เป็นรูปธรรมในการนำเงิน และทรัพย์สินดังกล่าวมาใช้เยียวยา ป้องกันและแก้ไขปัญหาการค้ามนุษย์ที่ สอดคล้องกับมาตรฐานสากล
เอกสารอ้างอิง
ปกป้อง ศรีสนิท, (2559) กฎหมายอาญาชั้นสูง. กรุงเทพฯ : วิญญูชน.
พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ. 2542, (2559) กรุงเทพฯ. สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา.
พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ พ.ศ. 2551, (2551) กรุงเทพฯ. สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา.
พระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีค้ามนุษย์ พ.ศ. 2559, (2559) ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 133 ตอนที่ 467. 24 พฤษภาคม 2559.
สักรินทร์ นิยมศิลป์, (2558) อาชญากรรมข้ามชาติ : ภัยคุกคามไทยและอาเซียน. เอกสารการประชุม วิชาการ ระดับชาติครั้งที่ 11. ความหลากหลายทางประชากรและสังคมในประเทศไทย ณ ปี 2558. 1 กรกฎาคม 2558. โรงแรมเอเชีย กรุงเทพฯ. อารี จำปากลาย, ปัทมา ว่าพัฒนวงศ์,กาญจนา ตั้งชลทิพย์ บรรณาธิการ. สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. นครปฐม พิมพ์ครั้งที่ 1 : หน้า 231.
United Nations Office on Drugs and Crimes . Transnational Organized Crime in East Asia and the Pacific: A Threat Assessment. April 2013 : หน้า 5.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารสังคมภิวัฒน์ มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
