กิจกรรมนันทนาการกลวิธีหนึ่งสู่การสูงวัยอย่างมีพลัง Active Aging

ผู้แต่ง

  • กาพย์ประภา สง่าใจ 81 soi ngamwongwan 18 ngamwongwan,Rd. Bangkhen Muang Nonthaburi

คำสำคัญ:

นันทนาการ, สังคมผู้สูงอายุ, สูงวัยอย่างมีพลัง

บทคัดย่อ

การสูงวัยอย่างมีพลัง หรือ Active Ageing เป็นแนวคิดที่แสดงถึงภาวะสุขสมบูรณ์ของผู้สูงอายุ  ทั่วโลกได้นำแนวคิดนี้มาใช้เพื่อการพัฒนาผู้สูงอายุให้มีสุขภาพกาย สุขภาพจิต และคุณภาพชีวิตที่ดีมีความสุขในการดำเนินชีวิต ตลอดจนมีศักยภาพในการพึ่งพาตนเองเท่าที่ผู้สูงอายุจะทำได้โดยประกอบด้วยสามเสาหลัก คือ สุขภาพ (Health) การมีส่วนร่วม (Participation)  และความมั่นคงในชีวิตของผู้สูงอายุ (Security) กล่าวได้ว่ากระบวนการสู่การเป็น Active Ageing คือเป้าหมายในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุซี่งเป็นทรัพยากรมนุษย์ที่สำคัญของโลก อย่างไรก็ดี เป็นที่ทราบกันดีว่า ผู้สูงอายุเป็นวัยแห่งการเปลี่ยนแปลงทั้งทางด้านร่างกายที่มีความเสื่อมลง สภาวะทางจิตใจจากการสูญเสียบทบาทหน้าที่และสถานภาพทางสังคม รวมถึงเป็นวัยที่มีเวลาว่าง (Leisure Time) มากมายดังนั้นการปฏิบัติกิจกรรมหรือเข้าร่วมกิจกรรมนันทนาการ (Recreation) จึงเป็นทางเลือกหนึ่งในการใช้เวลาว่างอย่างสร้างสรรค์ ด้วยกิจกรรมนันทนาการนั้นมีประโยชน์ต่อร่างกาย จิตใจ อารมณ์ และสังคมของผู้สูงอายุโดยเมื่อเข้าร่วมกิจกรรมอย่างต่อเนื่องจะทำให้สุขภาพแข็งแรงมีความผาสุกทางใจ รู้สึกมีคุณค่าในตนเอง ลดความรู้สึกว้าเหว่  ลดการแยกตัวจากสังคม และเป็นการเปิดโอกาสในการเข้าสังคมของผู้สูงอายุ  กล่าวได้ว่า  นันทนาการจะเป็นกระบวนการหนึ่งในการพัฒนาผู้สูงอายุสู่การสูงวัยอย่างมีพลัง หรือ Active Aging

เอกสารอ้างอิง

กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2561). ยุทธศาสตร์กรมกิจการผู้สูงอายุ 20 ปี ประจำ ปี พ.ศ. 2561 – 2580 กรมกิจการผู้สูงอายุ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์สามลดา.

กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2553). พระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. 2556. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์เทพเพ็ญวานิสย์.

จินตนา ยูนิพันธ์. (2551). ทฤษฎีการพยาบาล. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เทพประสิทธิ์ กุลธวัชวิชัย. (2554). การนันทนาการ (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ : บริษัท วี.พริ้น (1991) จำกัด.

พรรณธิภา บุญพิทักษ์. (2548). การพัฒนาเครือข่ายกิจกรรมของชมรมผู้สูงอายุ ในสังกัดสภาผู้สูงอายุแห่งประเทศไทยวิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. นครปฐม : มหาวิทยาลัยมหิดล.

มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย (มส.ผส). (2560). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ.2559. นครปฐม :

บริษัท พริ้นเทอรี่ จำกัด.

มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย (มส.ผส). (2561). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ.2560. กรุงเทพฯ :

บริษัท โรงพิมพเดือนตุลา จำกัด.

มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย (มส.ผส). (2562). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ.2561. นครปฐม :

บริษัท พริ้นเทอรี่ จำกัด.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. สืบค้นเมื่อวันที่ 5 ตุลาคม 2562, จาก

http://www.royin.go.th/dictionary/.

เล็ก สมบัติ ศศิพัฒน์ ยอดเพชร และธนิกานต์ ศักดาพร. (2554). ภาวะสูงวัยอย่างมีคุณประโยชน์กับการพัฒนาสังคมและเศรษฐกิจใน ประเทศไทย (รายงานวิจัย). กรุงเทพฯ : สำนักงานมาตรฐานการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ สำนักงานปลัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.

ศาสน์ สุขประเสริฐ. (2558). มาตรฐานสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับผู้สูงอายุในที่พักอาศัยและสถานที่

สาธารณะ. (รายงานวิจัย). นครราชสีมา : สำนักวิชาวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.

สมบัติ กาญจนกิจ. (2533). การเป็นผู้นำนันทนาการ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักงานพัฒนาการกีฬาและนันทนาการ. (2547). เทคนิคการเป็นผู้นำนันทนาการ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

สำนักงานพัฒนาการกีฬาและนันทนาการ. (2550). คู่มือการบริหารกิจกรรมนันทนาการ. กรุงเทพมหานคร: สำนักส่งเสริมและพัฒนานันทนาการ สำนักงานพัฒนาการกีฬาและนันทนาการ กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2560). ดัชนีพฤฒพลังผู้สูงอายุไทย (Active Ageing Index of Thai Elderly). กรุงเทพฯ. บริษัท เท็กซ์ แอนด์ เจอร์นัลพับลิเคชั่น จํากัด.

Grenade L, Boldy D. (2008). Social isolation and loneliness among older people: issues and future challenges in community and residential settings. Australian Health Review, 32(3) : 468-478.

Leitner MJ, Leitner SF. (2004). Leisure in later life (3rd. ed). United States of America: The Haworth Press.

World Health Organization. (2002). Active Ageing: A Policy Framework. Geneva: World Health Organization.

World Health Organization. (2010). Definition of an older or elderly person. Retrieved October 5, 2019, from https://www.who.int/healthinfo/survey/ageingdefnolder/en/

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-08-28

รูปแบบการอ้างอิง

สง่าใจ ก. (2020). กิจกรรมนันทนาการกลวิธีหนึ่งสู่การสูงวัยอย่างมีพลัง Active Aging . วารสารสังคมภิวัฒน์, 11(2), 1–14. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/thaijss/article/view/242865

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความทางวิชาการ