กระบวนการจัดการรายกรณี : ทางออกในการปรับพฤติกรรมเด็กในสถานสงเคราะห์เด็กเอกชน
คำสำคัญ:
การจัดการรายกรณี, การปรับพฤติกรรมเด็ก, สถานสงเคราะห์เด็กเอกชนบทคัดย่อ
บทคัดย่อ
ในปัจจุบันสถานสงเคราะห์เด็กเอกชนมีบทบาทสำคัญในงานสงเคราะห์และคุ้มครองสวัสดิภาพแก่เด็กที่พึงได้รับการสงเคราะห์ ตามมาตรา 32 และเด็กที่พึงได้รับการคุ้มครองสวัสดิภาพ ตามมาตรา 40 ของพระราชบัญญัติคุ้มครองเด็ก พ.ศ.2546 ซึ่งภารกิจของสถานสงเคราะห์เด็กเอกชนนอกจากการเลี้ยงดูจัดหาปัจจัยพื้นฐานแก่เด็ก ยังมีภารกิจด้านอื่นๆ โดยเฉพาะการพัฒนาแก้ไขปัญหาพฤติกรรมของเด็ก เพื่อฟื้นฟูสมรรถภาพทั้งร่างกายและจิตใจ และสร้างเสริมพัฒนาการให้เจริญสมวัยในทุกมิติ ปัญหาสำคัญประการหนึ่งของสถานสงเคราะห์เด็กเอกชนในปัจจุบันพบว่า เบื้องหลังสภาพชีวิตและวิกฤตปัญหาของเด็กมักส่งผลกระทบต่อระบบพัฒนาการของเด็กตามวัยในมิติต่างๆ เด็กอาจมีปัญหาพฤติกรรมหรือปัญหาในชีวิตที่ยุ่งยากซับซ้อนมากกว่าเด็กวัยรุ่นโดยทั่วไป ซึ่งเป็นความท้าทายของสถานสงเคราะห์เด็กจึงจำเป็นต้องแสวงหากระบวนการ หรือพัฒนาระบบในการแก้ไข ปรับพฤติกรรมเด็กให้มีประสิทธิผลเพิ่มขึ้น สถานสงเคราะห์เด็กเอกชนจึงควรยกระดับพัฒนาด้านงานบริการแก้ไขปรับพฤติกรรมให้มีมาตรฐานวิชาชีพ โดยนำกระบวนการจัดการรายกรณีมาใช้สำหรับช่วยเหลือเด็กที่มีปัญหาพฤติกรรมยุ่งยากซับซ้อน ที่รับการสงเคราะห์ระยะยาวในสถานสงเคราะห์เด็ก ให้ได้รับการปรับพฤติกรรมอย่างมีประสิทธิผลต่อไป เนื่องจากการจัดการรายกรณีเป็นการทำงานที่เป็นระบบมีคุณภาพ มีการกำหนดขั้นตอนการทำงานที่ชัดเจน มุ่งเน้นการปฏิบัติงานแบบทีมสหวิชาชีพและมีการประสาน วางแผนและใช้ทรัพยากรหลากหลาย รวมถึงมีการพิทักษ์สิทธิและช่วยเหลือเด็กผู้ใช้บริการให้ได้รับประโยชน์สูงสุด
เอกสารอ้างอิง
ชนกกร โพธิ์นาคเงิน, & ทิพาภรณ์ โพธิ์ถวิล. (2561) การบริหารจัดการและความร่วมมือในการ สงเคราะห์
และคุ้มครองสวัสดิภาพเด็กของสถานสงเคราะห์เด็กเอกชนจังหวัดชลบุรี. วารสาร สังคมภิวัฒน์, ปีที่ 9 (ฉบับที่ 2).
ดำรงศิลป์ เป็งใจและทิพาภรณ์ โพธิ์ถวิล. (2562) การจัดการรายกรณีสำหรับเด็กด้อยโอกาสเชิงพื้นที่ : กรณีศึกษาโครงการคลองเตยโมเดล. วารสารสังคมภิวัฒน์ คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์และสวัสดิการสังคม ปีที่ 10 ฉบับที่ 2 (2019): พฤษภาคม-สิงหาคม 2562.
นพวรรณ ศรีวงค์พานิช. (2555) ปัญหาที่พบในเด็กสถานสงเคราะห์. [ออนไลน์] แหล่งที่มา: https://www.gotoknow.org/posts/380114. (10 ธันวาคม 2564)
นุชนาฎ ยูฮันเงาะ และโสภา อ่อนโอภาส. (2554) ศึกษาการจัดการรายกรณีในงานสังคมสงเคราะห์จิตเวช. สมุทรปราการ : มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ.
นุชนาฏ ยูฮันเงาะ. (2561) รูปแบบการบริหารจัดการรายกรณีเพื่อการคุ้มครองเด็กที่ถูกกระทำความรุนแรงในสังคมไทย. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารสวัสดิการสังคม บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ.
ภัทราภรณ์ พวงเพชร. (2561) การปรึกษาเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มบูรณการเพื่อพัฒนาการตระหนักรู้ในตนเองของนักเรียนวัยรุ่นที่มีพฤติกรรมเสี่ยง. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เรณู สุขารมณ์ และคณะ. (2558). รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ โครงการ “การสังเคราะห์องค์ความรู้การ
คุ้มครองทางสังคมในกลุ่มเด็ก”. กรุงเทพฯ : สํานักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
ศรีเรือน แก้วกังวาล. (2549) จิตวิทยาพัฒนาการชีวิตทุกช่วงวัย : วัยรุ่น-วัยสูงอายุ เล่ม 2 (พิมพ์ครั้งที่ 9).
กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุรางค์รัตน์ วศินารมณ์. (2554) การจัดการรายกรณีในงานสังคมสงเคราะห์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
โสภา อ่อนโอภาส และนุชนาฏ ยูฮันเงาะ. (2549). การจัดการรายกรณีทางสังคมสงเคราะห์. สมุทรปราการ : มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ.
โสภา อ่อนโอภาส. (2563) การจัดการรายกรณีในงานสังคมสงเคราะห์สำหรับผู้ได้รับผลกระทบจากความรุนแรงในครอบครัว. [ออนไลน์] แหล่งที่มา : https://www.gotoknow.org/posts/676404. (24 ธันวาคม 2564)
องค์กรเอ็คแพท อินเตอร์เนชั่นแนล. (2556). ข้อเสนอการพัฒนาระบบคุ้มครองเด็กในพื้นที่ เมืองพัทยา จังหวัดชลบุรี. เสนอต่อสำนักงานส่งเสริมสวัสดิภาพและพิทักษ์เด็ก เยาวชน และผู้สูงอายุ.
อภิญญา เวชยชัย. (2562) การจัดการรายกรณีในการปฏิบัติงานคุ้มครองเด็ก. กรุงเทพฯ: สมาคมนักสังคมสงเคราะห์แห่งประเทศไทย.
Laser, J. A. & Nicotera, N. (2017) Innovative Skills to Support Well-Being and Resiliency in Youth. Oxford University Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารสังคมภิวัฒน์

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารสังคมภิวัฒน์ มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
