การพัฒนาศักยภาพทางการตลาดจากการท่องเที่ยวแบบจับจ่ายใช้สอยอย่างยั่งยืนของนักท่องเที่ยวชาวจีนในกรุงเทพมหานคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาเรื่อง การพัฒนาศักยภาพทางการตลาดจากการท่องเที่ยวแบบจับจ่ายใช้สอยอย่างยั่งยืนของนักท่องเที่ยวชาวจีนในกรุงเทพมหานคร มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะส่วนบุคคลของนักท่องเที่ยวชาวจีนกับพฤติกรรมการจับจ่ายใช้สอยและความพึงพอใจต่อปัจจัยทางด้านการตลาด ศึกษาปัจจัยทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการจับจ่ายใช้สอย รวมทั้งเพื่อหาแนวทางการพัฒนาศักยภาพการตลาดเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวแบบจับจ่ายใช้สอยอย่างยั่งยืนของนักท่องเที่ยวจีนในกรุงเทพมหานคร เก็บรวมรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถามจากนักท่องเที่ยวจำนวน 400 ราย วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและทดสอบสมมติฐานด้วยค่าสถิติ Chi–square
ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างนักท่องเที่ยวชาวจีนที่เข้ามาจับจ่ายใช้สอยในกรุงเทพมหานคร ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุ 20–35 ปีมีระดับการศึกษามัธยมศึกษา–ปริญญาตรีเป็นพนักงานบริษัทเอกชน รายได้ 4,001–8,000 หยวน ส่วนใหญ่มีการจัดการเดินทางด้วยตนเองทั้งหมด ส่วนใหญ่เดินทางต่อปี 1 ครั้ง/ปีมีจำนวนการเดินทาง 4–6 วัน/ครั้ง โดยเครื่องบินพักในโรงแรม หาข้อมูลจากเว็บไซต์/ออนไลน์/โซเชียลมีเดีย มีบุคคลที่ร่วมเดินทางคือเพื่อน/คนรู้จัก ส่วนใหญ่เคยเดินทางมาเที่ยวกรุงเทพมหานคร 1–3 ครั้ง มีจำนวนวันเฉลี่ยที่อยู่ในกรุงเทพมหานครจำนวน 4–7 วัน จุดประสงค์หลักของการเดินทาง คือ พักผ่อน/วันหยุด/ท่องเที่ยว มีค่าใช้จ่ายในการเดินทาง 2,001–4,000 หยวน กลุ่มตัวอย่างนิยมจับจ่ายใช้สอย
ของแห้งของฝากจากห้างสรรพสินค้า/สยามพารากอน/เซ็นทรัลเวิลด์มากที่สุด
สำหรับเหตุผลด้านปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่ทำให้กลุ่มตัวอย่างเลือกกรุงเทพมหานครเป็นแหล่งจับจ่ายใช้สอย พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีเหตุผลที่เลือกกรุงเทพมหานครเป็นแหล่งจับจ่ายใช้สอยของนักท่องเที่ยวชาวจีน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด โดยประเด็นที่ทำให้กลุ่มตัวอย่างเดินทางมาจับจ่ายมากที่สุดคือ ด้านสินค้า กลุ่มตัวอย่างนักท่องเที่ยวชาวจีนมีความพึงพอใจต่อส่วนประสมทางการตลาดการท่องเที่ยว ในกรุงเทพมหานคร โดยรวมอยู่ในระดับมาก ประเด็นด้านที่กลุ่มตัวอย่างมีความพึงพอใจมากที่สุดคือ ด้านคุณภาพของสินค้า ผลการทดสอบสมมติฐาน พบว่าลักษณะส่วนบุคคลมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการจับจ่ายใช้สอย และความพึงพอใจต่อปัจจัยทางด้านการตลาด นอกจากนี้ยังพบว่า ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการจับจ่ายใช้สอยที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05
Article Details
เอกสารอ้างอิง
American Marketing Association. (1982). Marketing Definition. Chicago: American Marketing Association.
Choi, T. M., Liu, S. C., Pang, K. M. & Chow, P. S. (2008). Shopping Behaviors of Individual Tourists from the Chinese Mainland to Hong Kong. Tourism Management, 29(4), 811–820.
Conrandy, R. & Buck, M. (2007). Trends and Issue in Global Tourism 2007. Berlin Heidelberg: Springer–Verlag.
Engel, J. F., Blackwell, R. D. & Miniard, F. W. (1994). Consumer Behavior. 8th ed. Fort Worth: The Dryden Press.
Kotler, P. (1987). Marketing Management: Analysis, Planning, Implementation and Control. 9th ed. New Jersey: A Simon & Schuster.
Lonelyplanet. (2015). Shopping. Retrieved March 18, 2016, from http://www.lonelyplanet.com/thailand/shopping
McIntosh, R. W., Goeldner, C. R. & Ritchie, J. R. B. (1995). Tourism: Principle, Practices, and Philosophies. New York: John Wiley & Sons.
Oh, Y. J. (2007). An Exploration of Tourist Shopping. Ph.D. Dissertation, Texas A&M University, Texas, USA.
Theobald, W. F. (2002). Global Tourism. 3rd ed. Oxford: Routledge.
