การบริหารจัดการความปลอดภัยสำหรับผู้มาใช้บริการ กรณีศึกษา : ตลาดนัดสวนจตุจักรกรุงเทพมหานคร
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาเรื่อง การบริหารจัดการความปลอดภัยสำหรับผู้มาใช้บริการ กรณีศึกษาตลาดนัดสวนจตุจักร กรุงเทพมหานครในครั้งนี้ เป็นการศึกษาวิจัยแบบผสมผสาน โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษามาตรการการรักษาความปลอดภัยเพื่อศึกษาการรับรู้เกี่ยวกับมาตรการการรักษาความปลอดภัยของผู้ใช้บริการและเพื่อแสวงหาแนวทางการปรับปรุงแก้ไขการรักษาความปลอดภัยของตลาดนัดสวนจตุจักร ประชากรที่ใช้ในการศึกษาแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ การวิจัยเชิงคุณภาพ ได้แก่ ผู้บริหารและผู้ปฏิบัติงานด้านการรักษาความปลอดภัย รวมทั้งสิ้นจำนวน 6 คน โดยทำการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกและใช้แบบสัมภาษณ์เป็นเครื่องมือในการวิจัย และการวิจัยเชิงปริมาณ ได้แก่ กลุ่มผู้ใช้บริการตลาดนัดสวนจตุจักร จำนวน 400 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวน การวิเคราะห์การจำแนกพหุ และการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ โดยใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการศึกษาพบว่า ในปัจจุบันการดูแลความปลอดภัยให้กับผู้มาใช้บริการของตลาดนัดสวนจตุจักรได้มีนโยบาย โดยการบูรณาการร่วมกันทั้งการใช้กำลังคนและเทคโนโลยีมาใช้ แต่ในการปฏิบัติงาน พบว่า การจัดผังร้านค้าในตลาดที่แออัดและเป็นตรอกซอกซอยจำนวนมาก จำนวนของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไม่สามารถที่จะเดินเข้าไปตรวจตราและดูแลได้อย่างทั่วถึง จากการประเมิน พบว่า การจัดการความปลอดภัยอยู่ในเกณฑ์ดี โดยพบว่ามีความเข้มงวดมากขึ้น เน้นความมั่นคงความปลอดภัยของผู้มาใช้บริการมากขึ้น พนักงานรักษาความปลอดภัยมีคุณภาพมากขึ้น นอกจากนี้ยังพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีระดับการรับรู้เกี่ยวกับมาตรการการรักษาความปลอดภัยอยู่ในระดับปานกลางเท่านั้น ส่วนในเรื่องของการรับรู้ที่น้อยที่สุด คือ ตลาดนัดสวนจตุจักรมีระบบรักษาความปลอดภัยที่ครอบคลุมทุกพื้นที่ นอกจากนี้ผลการทดสอบสมมติฐาน พบว่า ปัจจัยส่วนบุคคลที่มีผลต่อการรับรู้เกี่ยวกับการเกิดอาชญากรรม ได้แก่ เพศ (Sig. = 0.000) อายุ (Sig. = 0.000) อาชีพ (Sig. = 0.000) การเคยตกเป็นผู้ประสบกับการก่ออาชญากรรม (Sig. = 0.000) ประสบการณ์ในการเดินทางมาท่องเที่ยว (Sig. = 0.047) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และปัจจัยส่วนบุคคลที่มีผลต่อการรับรู้ถึงมาตรการรักษาความปลอดภัย ได้แก่ อายุ (Sig. = 0.000) และอาชีพ (Sig. = 0.000) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Aschaitrakul, C. (2013). International Tourists Perceptions of Crime Safety and Its Effects on Their Re-visit and Recommendations: A Case Study of the Khaosarn Road. Faculty of Arts, Mahidol University.
Boakye, K. A. (2010). Studying Tourists’ Suitability as Crime Targets. Annals of Tourism Research, 37(3), 727-743.
Jermsittiparsert, K., Trimek, J. & Vivatthanaporn, A. (2014). Fear of Crime among People in Muang-Ake, Lak-Hok, Muang, Pathumthani. Governance Journal, 3(1), 1–30.
Kleemanakij, P. (2007). A Study of Security System for Villages and Government Buildings. Bangkok: Dhurakij Pundit University.
Royal Thai Police. (2017). Crime Prevention Handbook by Environment Design. Bangkok: Police Printing.
Sahapattana, P. (2013). Project to Assess Police Station Performance and Public Confidence in Police Performance. Bangkok: National Institute of Development Administration
Srinakorn, M. (2010). The Study of Security System within Military Units. Dhurakij Pundit University.
Wongleedee, K. & Yiamjanya, S. (2011). Customer Behaviors and Satisfactions of Product, Service, and Safety of Foreign Tourists at Jatujak Market. Bangkok: Suan Sunandha Rajabhat University.