การพัฒนาการท่องเที่ยวประสบการณ์เชิงเกษตร (ส้มโอ) จังหวัดชัยภูมิ
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานการณ์ปัจจุบัน วิเคราะห์การจัดการ และเสนอแนวทางการพัฒนาของการท่องเที่ยวเชิงเกษตร (ส้มโอ) ของจังหวัดชัยภูมิ โดยใช้การวิจัยแบบผสานวิธีได้แก่ การวิจัยเชิงคุณภาพและการวิจัยเชิงปริมาณ เลือกพื้นที่ศึกษาชุมชนท่องเที่ยวบ้านบุ่งสิบสี่ ตำบลโนนทอง อำเภอเกษตรสมบูรณ์ จังหวัดชัยภูมิ รวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์และการแจกแบบสอบถาม ผู้ให้ข้อมูลหลัก ประกอบด้วย หน่วยงานและองค์กรภาครัฐ หน่วยงานภาคเอกชน และนักท่องเที่ยว วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหา ด้วยการนำข้อมูลที่รวบรวมได้มาจำแนกประเภทข้อมูลและสรุปรายงานผลการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า การท่องเที่ยวประสบการณ์เชิงเกษตร(ส้มโอ) ของจังหวัดชัยภูมิ ปัจจุบันมีความพร้อมในด้านสิ่งดึงดูดใจ การโฆษณาและประชาสัมพันธ์ กิจกรรม การบริการเสริม ความสามารถทางการท่องเที่ยว การเข้าถึง ทัศนคติทางการท่องเที่ยว ที่พักในแหล่งท่องเที่ยว และสิ่งอำนวยความสะดวก โดยมีการจัดการการท่องเที่ยวเชิงเกษตร (ส้มโอ) ได้แก่ การสร้างมูลค่าเพิ่ม การส่งเสริมการตลาด การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร และการจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร โดยแหล่งท่องเที่ยวควรได้รับการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง จากทุกภาคส่วน เพื่อสร้างความยั่งยืนด้านการท่องเที่ยวของจังหวัดชัยภูมิ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Bachok, S., Hasbullah, H. & Amin, T. A. T. M. (2019). Rural Agro–Tourism and Local Community Income: the Case Study of Clustered Homestays in Kelantan and Terengganu. Planning Malaysia Journal, 17(1), 128–137.
Barbe, F. T., Triay, M. G. & Haufele, C. (2016). The Competitiveness of the Uruguayan Rural Tourism Sector and Its Potential to Attract German Tourists. Competitiveness Review, 26(2), 166–187.
Campbell, J. M. & Kubickova, M. (2020). Agritourism Microbusinesses within a Developing Country Economy: A Resource Based View. Journal of Destination Marketing & Management, 17, 100460.
Chaiyaphum Provincial Agricultural and Cooperatives Office (Chaiyaphum PACO). (2017). Ban Bung Sib Si Agrotourism Strategic and Action Plan Kaset Somboon District Chaiyaphum Province. Chaiyaphum PACO.
Cochran, W. G. (1977). Sampling Techniques. John Wiley & Sons.
Department of Agricultural Extension (DOAE). (2020). Agricultural Knowledge. https://kdd.doae.go.th/?p=169
Kaewsuriya, R. (2004). Management of Agro-Tourism Tourism Suphan Buri Province. N.P.
Khairabadi, O., Sajadzadeh, H. & Mohamadianmansoor, S. (2020). Assessment and Evaluation of Tourism Activities with Emphasis on Agritourism: the Case of Simin Region in Hamedan City. Land Use Policy, 99, 105045.
Khamkerd, T., Rueangrit, U., Sangiemsilp, P., Therawat, J. & Markjan, C. (2020). Research Report of Community-based Tourism Management Model on the Foundations of Sustainable Community Lifestyles of Tontan Subdistrict Songphinong District, Suphanburi Province. Rajamangala University of Technology Suvarnabhumi.
Khianpanya, I. (2019). The Guidelines of Creative Agro Tourism Destination at Rajamangala University of Technology Isan Surin Campus. KKBS Journal of Business Administration and Accountancy, 3(2), 1–20.
Kovathanakul, D. (2012). 9A's. N.P.
Kruntakapakorn, K., Sitthikun, S. & Leelapattana, W. (2020). Developing the Potential of Agricultural Community in Huay Sai Sub-District Maerim District Chiang Mai Province. Journal of Modern Management Science, 13(2), 29–44.
Kumboon, A. & Kovathanakul, D. (2013). The Small Town Tourism Assessment, Khemmaraj District, Ubonratchathani Province. Journal of Thai Hospitality and Tourism, 8(2), 3–22.
Ministry of Tourism & Sports (MOTS). (2017). Tourism Economic Review 2017. Economics Tourism and Sports Division.
Mura, L. & Kljucnikov, A. (2018). Small Businesses in Rural Tourism and Agrotourism: Study from Slovakia. Economics and Sociology, 11(3), 286–300.
Nematpour, M., Khodadadi, M. & Rezaei, N. (2021). Systematic Analysis of Development in Iran’s Tourism Market in the Form of Future Study: A New Method of Strategic Planning. Futures, 125, 102650.
Noknoi, C. (2016). Agritourism: Concept and Experiences. University of the Thai Chamber of Commerce Journal Human and Social Sciences, 36(2), 157–169.
Pa-anan, A. (2017). Approaches to Promote Argo–Tourism in Rayong Province. Dhurakij Pundit University.
Phakdiburut, W. (2020). Problems and Potentials in Community–Based Agro Tourism Management of Ban Don Sak, Huai Ngu Subdistrict, Hankha District, Chai Nat Province. Journal of Development Studies, 3(1), 40–67.
Poolsawat, M. & Sawatrum, P. (2023). Potential of Agrotourism in Area Linking Targeted by Khao Hin Son Royal Development Study Center, Chachoengsao as the Center Point. Social Sciences Research and Academic Journal, 15(3), 45–60.
Remoaldo, P., Matos, O., Gôja, R., Alves, J. & Duxbury, N. (2020). Management Practices in Creative Tourism: Narratives by Managers from International Institutional to a More Sustainable Form of Tourism. Geosciences, 10(2), 46.
Revida, E., Munthe, H. M. & Purba, S. (2022). Increasing Tourist Visits through the Development Model of Tourism Village Based on Local Culture. Journal of Environmental Management and Tourism, 13(4), 1151–1160.
Srithong, S. (2016). The Development of Community-Based Agrotourism Management Model. Chulalongkorn University.
Viriya, T. & Praowpan, T. (2017). Attractions, Attitude, and Activities: Tourism Attributes that Drive Destination Loyalty for International Tourists Visiting Thailand. Journal of Environmental Management and Tourism, 7(2), 129–150.