ค่าชดเชยสำหรับผู้เสียหายจากอุบัติเหตุการขนส่งทางอากาศภายใต้ระบบกฎหมายอินโดนีเซีย : การพิจารณาจากอุบัติเหตุ Sriwijaya Air SJ-182
คำสำคัญ:
การจ่ายค่าชดเชยล่วงหน้า, ความรับผิดของสายการบิน, การคุ้มครองผู้โดยสารบทคัดย่อ
บทความนี้จะตรวจสอบกรอบกฎหมายของอินโดนีเซียเกี่ยวกับค่าชดเชยสำหรับการที่ผู้โดยสารเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางอากาศยาน โดยวิเคราะห์จากอุบัติเหตุเที่ยวบิน Sriwijaya Air SJ-182 ที่กำลังดำเนินการตรวจสอบอยู่จนถึงเดือนตุลาคม พ.ศ. 2564 ประเด็นหลักที่พิจารณาในบทความเมื่อทำการเปรียบเทียบกับอุบัติเหตุเที่ยวบิน Lion Air JT-610 ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ พบว่าขั้นตอนในการจ่ายค่าเสียหายใช้ระยะเวลายาวนาน จำนวนเงินค่าชดเชยไม่เพียงพอ และการขาดบทบัญญัติการจ่ายค่าชดเชยล่วงหน้า นอกจากนี้บทความยังกล่าวถึงบทบาทของ BPJS Ketenagakerjaan ที่รับผิดชอบการประกันสังคม และการประกันภัยการขนส่งภาคบังคับ (Jasa Raharja) ในการชดเชยค่าเสียหาย บทความได้เสนอข้อแนะนำทางกฎหมายและนโยบายเพื่อหาจุดสมดุลระหว่างสายการบิน หน้าที่ของรัฐบาลในการคุ้มครองประชาชน และความพยายามที่จะคุ้มครองผู้โดยสาร
ในอินโดนีเซีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาถึงจำนวนเที่ยวบินภายในประเทศที่เพิ่มขึ้นก่อนและหลังเหตุการณ์
โควิด-19
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
ผลงานที่ตีพิมพ์ในวารสารกฎหมายขนส่งและพาณิชยนาวีเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารกฎหมายขนส่งและพาณิชยนาวี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และวารสารกฎหมายขนส่งและพาณิชยนาวี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ สงวนสิทธิในการเผยแพร่ผลงานที่ตีพิมพ์ในแบบรูปเล่มและทางสื่ออิเล็กทรอนิกส์อื่นใด
บทความหรือข้อความคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในวารสารกฎหมายขนส่งและพาณิชยนาวีเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนโดยเฉพาะ โครงการสถาบันกฎหมายขนส่งและพาณิชยนาวี คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และบรรณาธิการไม่จําเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบ
