THE AUTHORIZED REPRESENTATIVE ACCORDING TO THE CRIMINAL PROCEDURE CODE, SECTION 5 (2), CASE STUDY ON TRANSGENDER SPOUSES AND ADOPTED CHILDREN
Keywords:
Authorized Representatives of Victims, Transgender Spouses, Adopted ChildrenAbstract
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประเด็นเกี่ยวกับความเหมาะสมของบุคคลที่ได้รับอนุญาตให้ดำเนินการในนามของเหยื่อตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา โดยเน้นไปที่คู่สมรสและบุตรบุญธรรมที่เป็นบุคคลข้ามเพศโดยเฉพาะ นอกจากนี้ บทความนี้จะตรวจสอบแนวคิดทางกฎหมายระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้องกับอำนาจของคู่สมรสและบุตรบุญธรรมที่เป็นบุคคลข้ามเพศในการดำเนินการในนามของเหยื่อในคดีอาญา เพื่อปรับปรุงกฎหมายให้สอดคล้องกับวัตถุประสงค์ของกฎหมายอาญา พบว่าประมวลกฎหมายอาญาตีความคำว่า "ผู้สืบเชื้อสายโดยตรง" ตามมาตรา 5(2) ของประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาว่า เฉพาะญาติทางสายเลือดและผู้สืบเชื้อสายโดยตรงตามคำจำกัดความในความเป็นจริงเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้ดำเนินการในนามของเหยื่อ ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ให้สิทธิแก่บุคคลข้ามเพศในการสมรสโดยไม่คำนึงว่าการสมรสนั้นจะเป็นระหว่างชายกับชายหรือหญิงกับหญิง หากคู่สมรสที่เป็นบุคคลข้ามเพศมีบุตรบุญธรรม พ่อแม่บุญธรรมซึ่งรวมถึงคู่สมรสที่เป็นบุคคลข้ามเพศและบุตรบุญธรรมอาจไม่มีอำนาจดำเนินการในนามของเหยื่อ ซึ่งถือเป็นความไม่เท่าเทียมกัน ดังนั้น จึงจำเป็นต้องแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา เพื่อให้เกิดความเท่าเทียมทางกฎหมาย และให้สอดคล้องกับประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ที่แก้ไขเพิ่มเติม
References
เกียรติขจร วัจนะสวัสดิ์. (2551). คำอธิบายกฎหมายอาญา ภาค 1 (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: พลสยาม พริ้นติ้ง.
คณิต ณ นคร. (2561). กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
คณิต ณ นคร. (2563). กฎหมายอาญา ภาคทั่วไป (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
จุมพล สำเภาพล. (2561). พันธกรณีระหว่างประเทศด้านสิทธิมนุษยชนของไทย. วารสารศาลรัฐธรรมนูญ, 20(59), หน้า 14-29.
ไชยพัฒน์ ธรรมชุตินันท์. (2567). ‘สมรสเท่าเทียม’ ก้าวสำคัญกฎหมายครอบครัวไทย: สาระสำคัญและเรื่องที่ยังไปไม่ถึง (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: https://www.the101.world/marriage-equality-bill/ [2567, 10 ตุลาคม].
ดาวน้อย สุทธินิภาพันธ์. (ม.ป.ป.). เอกสารวิชาการส่วนบุคคล หลักสิทธิมนุษยธรรมในแง่ความเสมอภาคของบุคคลที่ได้รับการรับรอง (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: https://www.constitutionalcourt.or.th/occ_web/ewt_dl_link.php?nid=9599[2567, 12 ตุลาคม].
ทศวิณหุ์ เกียรติทัตต์. (2567). กฎหมายเพื่อการสมรสเท่าเทียม (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก:https://www.senate.go.th/view/386/News/Latest/145/TH-TH [2567, 10 ตุลาคม].
ประสพสุข บุญเดช. (2565). คำอธิบาย กฎหมายครอบครัว (พิมพ์ครั้งที่ 26). กรุงเทพฯ: สำนักอบรมศึกษากฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา.
สุรสิทธิ์ แสงวิโรจนพัฒน. (2565). การตีความกฎหมายที่สอดคล้องกับรัฐธรรมนูญตามกฎหมายเยอรมัน.บทบัณฑิตย์, 78(1), หน้า 172-173.
แสวง บุญเฉลิมวิภาส. (2551). หลักกฎหมายอาญา (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
หยุด แสงอุทัย. (2507). ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ศึกษาทางคำพิพากษาฎีกา. พระนคร: แม่บ้านแม่เรือน.
หยุด แสงอุทัย. (2548). คำอธิบายกฎหมายลักษณะอาญา ร.ศ.127 (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
อัญมณี สัจจาสัย. (ม.ป.ป.). ความหลากหลายทางเพศ ตอนที่ ๑ เพศสภาพ และ LGBTQI คืออะไร (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: https://cdc.parliament.go.th/ewtadmin/ewt/elaw_parcy/ewt_dl_link.php?nid=2649 [2567, 11 ตุลาคม].
อุทัย อาทิเวช. (2562). ผู้เสียหาย. กรุงเทพ: วิญญูชน.
