The Skills Of School Administrators In The Digital Age Of Education Institution In Pangmapha District Under The Maehongson Primary Education Service Area Office 1
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to: 1) study the current conditions, the desired conditions, and the priority needs index; and 2) examine the development guidelines for digital-age school administrators’ competencies in schools located in Pang Mapha District, under the Office of Mae Hong Son Primary Educational Service Area 1. The sample group consisted of 157 school administrators and teachers, selected through stratified random sampling. Additionally, nine key informants were purposively selected for interviews. Research instruments included a synthesized component form, a questionnaire (with content validity ranging from 0.80 to 1.00 and a reliability coefficient of 0.997), and an interview form. Qualitative data were analyzed using content analysis and descriptive narration, while quantitative data were analyzed using means, percentages, standard deviations, and the Modified Priority Needs Index (PNImodified).The results revealed that: 1.The overall current condition of administrators’ competencies was at a moderate level, while the overall desired condition was at a high level. The PNImodified values ranged from 0.619 to 0.714. The priority order of needs, from highest to lowest, was: digital problem-solving skills, communication skills, technological and digital usage skills, and teamwork skills. 2. Guidelines for developing the top five prioritized competencies of digital-age school administrators focused on clearly defining roles, systematically utilizing technology to enhance work, establishing diverse communication channels, analyzing conflict causes to find preventive solutions, and adjusting visions to align with changes in the modern work environment.
Article Details
References
กาญจนา นามวงศ์. (2566). ทักษะของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ไกรศร เจียมทอง. (2564). ทักษะของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 32. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
จารุวรรณ เขียวน้ำชุม. (2563). สภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์และแนวทางพัฒนาทักษะการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล เพื่อการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 2. สาขาการบริหารและพัฒนาการศึกษา มหาวิทยาลัยนครพนม.
ธนวัฒน์ สุวรรณเหลา (2564). ทักษะผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 2. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). สุวีริยสาส์น.
บุณยวรีย์ เศวตวงศ์สกุล. (2557). ทักษะการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 3. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.
บุญส่ง กรุงชาลี. (2561). ทักษะการบริหารในศตวรรษที่ 21 ของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 3. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
ปัทมา ประทุมสุวรรณ. (2562). ทักษะการบริหารในศตวรรษที่ 21 ของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา
สุราษฎร์ธานี เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
พิชญ์พิมล สุนทะวงศ์. (2565). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของครูสังกัดสำนักงาน
เขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา มหาสารคาม. การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
มณฑาทิพย์ นามนุ (2561). ทักษะการบริหารในศตวรรษที่ 21 สังกัดเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 2. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
ศรัญญา น้อยพิมาย. (2562). ทักษะการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษา ขั้นพื้นฐานสังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2561). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล (พิมพ์ครั้งที่ 2). โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2567). การขับเคลื่อนการศึกษามัธยมศึกษาไทย 4.0 เพื่อการมีงานทําแห่งศตวรรษที่ 21. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2550). แนวทางการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ การจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาแม่ฮ่องสอน เขต 1. (2566). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐาน ปีพ.ศ.2565 – 2570. สำนักงาน.
สุวิมล ว่องวานิช. (2558). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น (พิมพ์ครั้งที่ 3). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อลงกต สุทธการ. (2564). แนวทางการส่งเสริมการรู้ดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาน่าน. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยนเรศวร.
Best, J.W. (1982). Research in Education (4th ed.). Prentice- Hall.
Cronbach, Lee J. (1990). Essential of Psychological Testing (5th ed.). Harper Collins.
Miller, K. S. (1998). Coping cognitive appraisal, optimism, gender, and ages as carelates
of depression and anxiety in myocardial infarction patient. Psychology, 58(9), 5132
Likert, R. (1976). The human organization: Its management and value. McGraw-Hill.
