การประเมินโครงการพัฒนาทักษะอาชีพและทักษะชีวิตของนักเรียนด้วยกระบวนการ SEEKS Model: กรณีศึกษาโรงเรียนไทยรัฐวิทยา ๑๐๒ (บ้านเกาะเต่า)
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินโครงการพัฒนาทักษะอาชีพและทักษะชีวิตของนักเรียนด้วยกระบวนการ SEEKS Model: กรณีศึกษาโรงเรียนไทยรัฐวิทยา ๑๐๒ (บ้านเกาะเต่า) ด้านบริบท ด้านปัจจัยเบื้องต้น ด้านกระบวนการ และด้านผลผลิต โดยใช้รูปแบบการประเมินแบบ CIPP Model กลุ่มตัวอย่าง ประกอบด้วย 3 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มที่ 1 เป็นผู้ให้ข้อมูลด้านปัจจัยนำเข้า ประกอบด้วยครูและบุคลากร 15 คน และคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน 7 คน รวม 22 คน กลุ่มที่ 2 เป็นผู้ให้ข้อมูลด้านกระบวนการ ประกอบด้วย ครูและบุคลากร 15 คน และกลุ่มที่ 3 เป็นผู้ให้ข้อมูลด้านผลผลิต ประกอบด้วย ครูและบุคลากร 15 คน นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6 จำนวน 152 คน และผู้ปกครองนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6 จำนวน 152 คน รวม 326 คน โดยได้มาจากการสุ่มแบบเฉพาะเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบประเมินมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า โครงการมีผลการประเมินภาพรวมอยู่ในระดับมาก (x̅ = 4.42, S.D. = 0.58) โดยด้านบริบทมีค่าเฉลี่ยสูงสุด (x̅ = 4.63, S.D. = 0.49) รองลงมาคือด้านผลผลิต (x̅ = 4.50, S.D. = 0.58) ด้านกระบวนการ (x̅ = 4.47, S.D. = 0.57) และด้านปัจจัยนำเข้า (x̅ = 4.08, S.D. = 0.69) ตามลำดับ ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่ากระบวนการ SEEKS Model มีความสอดคล้องกับบริบทและนโยบายของโรงเรียนเป็นอย่างดี สามารถพัฒนาทักษะอาชีพและทักษะชีวิตให้กับผู้เรียนได้อย่างมีประสิทธิภาพ แม้จะมีข้อจำกัดด้านงบประมาณและวัสดุอุปกรณ์
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา เขียวหวาน และคณะ. (2565). การระดมทรัพยากรเพื่อความเป็นเลิศด้านวิชาการของสถานศึกษา. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม, 13(1), 113-127.
จำเนียร นิลพวง และคณะ. (2564). รูปแบบสมการโครงสร้างบทบาทผู้บริหารสถานศึกษาที่มีอิทธิพลต่อความเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของครูโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา. วารสารวิจยวิชาการ, 4(4), 107-120.
ชลธิชา พิมพ์ทอง. (2566). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนการสอนโดยใช้กระบวนการบริบทท้องถิ่นเป็นฐาน Local Context Based Learning : LBL เพื่อส่งเสริมความสามารถ ด้านการอ่านและการเขียนภาษาอังกฤษ ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสาร Journal of Roi Kaensarn Academi, 8(1), 108-119.
ณัฐกานต์ สุทธิจิตร์ และคณะ. (2567). กลยุทธ์การพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลของโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. Journal of Roi Kaensarn Academi, 9(11), 1490-1512.
ณัฐชนา พุทธแสง และคณะ. (2566). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ทักษะอาชีพสำหรับเด็กและเยาวชนในกระบวนการยุติธรรม จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. Journal of Social Science and Cultural, 7(9), 78-89.
ณัฐวรรณ แย้มละมัย และ สุณี หงส์วิเศษ. (2561). การประเมินผลโครงการส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ เทศบาลตำบลตะเคียนเตี้ย อำเภอบางละมุง จังหวัดชลบุรี. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 8(3), 17-25.
ทิศนา แขมมณี. (2563). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 24). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปนัดดา นกแก้ว. (2564). ทักษะชีวิตและอาชีพในศตวรรษที่ 21 ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 8(1): 263-278.
พรทิพย์ วงศ์ไพบูลย์. (2560). การเรียนรู้เชิงรุกและการมีส่วนร่วมของผู้เรียน (Active Learning). วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร, 8(2), 327-336.
พรเทพ โพธิ์พันธ์ และคณะ. (2563). แนวปฏิบัติที่ดีในการระดมทุนเพื่อการศึกษาของโรงเรียนสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ,
(7), 427-433.
พิจาริน เมืองตาแก้ว. (2563). การประเมินโครงการการยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโอเน็ต ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ของโรงเรียนในอำเภอโกสัมพีนคร สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากำแพงเพชร เขต 1. การศึกษาค้นคว้าอิสระปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
มารุต พัฒผล. (2563). การประเมินการเรียนรู้ใน New Normal. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
โรงเรียนไทยรัฐวิทยา 102 (บ้านเกาะเต่า). (2566) รายงานการประเมินตนเองของสถานศึกษา (Self-Assessment Report : SAR): ตรัง. โรงเรียนไทยรัฐวิทยา 102 (บ้านเกาะเต่า).
ยุตติชน บุญเพศ และคณะ. (2566). รูปแบบการส่งเสริมทักษะชีวิตในโรงเรียนประถมศึกษาของพื้นที่เขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก. บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยสวนดุสิต, 19(2), 107–126.
วรพล ศรีเทพ. (2567). ห้องแล็บฝึกทักษะ:การจัดการเรียนรู้สู่การมีงานทำผ่านกระบวนการเรียนรู้. วารสารการจัดการยุคใหม่ มหาวิทยาลัยชินวัตร, 2(2), 28-46.
สกุลการ สังข์ทอง. (2562). แนวทางการพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการศึกษา. สำนักพิมพ์สำนักวิจัยการศึกษา.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). แนวทางการจัดการศึกษาทางเลือกในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2563). รายงานสรุปผลการดำเนินการตามยุทธศาสตร์ชาติประจำปี 2563. สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2561). สภาวะการศึกษาไทยปี ๒๕๕๙/๒๕๖๐: แนวทางการปฏิรูปการศึกษาไทยเพื่อก้าวสู่ยุค Thailand 4.0. www.onec.go.th.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2564). การบริหารจัดการศึกษาไทยด้วยนวัตกรรมและเทคโนโลยี. 21 เซ็นจูรี่.
สุดา มงคลสิทธิ์. (2562). กลยุทธ์การสร้างเครือข่ายความร่วมมือเพื่อพัฒนาการจัดการศึกษาในโรงเรียนเอกชนจังหวัดชลบุรี. Journal of MCU Nakhondhat, 6(10), 5843-5859.
เสน่ห์ เทศนา และคณะ. (2561). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการโดยใช้เกษตรกรรมเป็นฐานเพื่อพัฒนาทักษะอาชีพเกษตรกรรมสำหรับนักเรียน ในโรงเรียนมัธยมศึกษาเขตชนบทภาคเหนือตอนล่าง. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 12(1), 145-162.
ไสว วีระพันธ์ และธีรภัทร์ ถิ่นแสนดี. (2564). ความปกติใหม่ทางการศึกษากับความเหลื่อมล้ำที่มากยิ่งขึ้น. วารสารวิชาการรัตนบุศย์, 3(2), 69–83.
เหงียน ถิทูฮ่า และสิรินาถ จงกลกลาง. (2561). การศึกษาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายจังหวัดกาวบั่ง ประเทศเวียดนาม. วารสารวิจัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 2, 14-18.
OECD. (2020). Education in the digital age: Addressing the challenges of the 21st century. OECD Publishing.
Seaman, J., Brown, M., & Quay, J. (2017). The evolution of experiential learning theory: Tracing lines of research in the JEE. Journal of Experiential Education, 40(4), 1-21.
Stufflebeam, D. L., & Coryn, C. L. S. (2014). Evaluation: Theory, models and applications (2nd eds.). San Francisco: Jossey-Bass.
UNESCO. (2021). The futures of education: Learning to become. UNESCO Publishing.