การเสริมสร้างสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูตามโครงการบ้านนักวิทยาศาสตร์น้อย ประเทศไทย ระดับประถมศึกษา ด้วยกระบวนการนิเทศ 8 ร่วม

Main Article Content

ปิยะวรรณ์ เชิญทอง

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มุ่งนำเสนอแนวคิดการนิเทศด้วยหลักการนิเทศแบบมีส่วนร่วมผนวกกับการนิเทศแบบร่วมมือ เน้นการดำเนินการด้วยความร่วมมือ ร่วมแรงและร่วมใจของผู้เกี่ยวข้องโดยผู้นิเทศและผู้รับการนิเทศร่วมกันคิดหาทางแก้ปัญหาร่วมกัน ด้วยการแนะนำ ชี้แนะ ชี้นำ ช่วยเหลือให้คำปรึกษา            อย่างต่อเนื่อง แล้วดำเนินการประเมินและสะท้อนผลการนิเทศ ติดตามการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริม การจัดการเรียนรู้ระบบทีม การสร้างเครือข่ายการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เชิงรุกของครูตามโครงการ บ้านนักวิทยาศาสตร์น้อย ประเทศไทย ระดับประถมศึกษา ได้แก่ 1) ร่วมคิดวิเคราะห์เป้าหมาย (Cooperative for Analyzing to Identify the Goals) 2) ร่วมใจสร้างพลังปฏิบัติการ (Cooperative for the Workshop Participating) 3) ร่วมออกแบบนิเทศ (Cooperative for Design Supervision) 4) ร่วมปฏิบัติการนิเทศ (Cooperative for Operate Supervision) 5) ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ออนไลน์ (Cooperative for the Online Knowledge Sharing) 6) ร่วมประเมินผลการนิเทศ (Cooperative for the Evaluate Supervision) 7) ร่วมสร้างเครือข่ายการเรียนรู้ที่เป็นเลิศ (Cooperative for the Best Learning Network Development) และ 8) ร่วมยกย่องเชิดชูเกียรติอย่างยั่งยืน (Cooperative for Giving the Sustainable Honorary Awards)

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เชิญทอง ป. (2025). การเสริมสร้างสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูตามโครงการบ้านนักวิทยาศาสตร์น้อย ประเทศไทย ระดับประถมศึกษา ด้วยกระบวนการนิเทศ 8 ร่วม. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย (สพบท.), 7(3), 609–622. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JAPDEAT/article/view/280052
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

จิราภรณ์ สีลา. (2563). รูปแบบการนิเทศแบบร่วมมือเพื่อพัฒนาการจัดประสบการณ์ที่ส่งเสริมทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาการนิเทศการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

เจนจบ สุขแสงประสิทธิ์ และพิฏา สมบูรณ์. (2561). แนวทางการนิเทศติดตามผลการจัดการความรู้ด้วยกระบวนการชุมชนแห่งการเรียนรู้วิชาชีพโดยการสื่อสารผ่านระบบอิเล็กทรอนิกส์ของครูผู้ช่วย สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 2. มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.

ทิพวรรณ ถาวรโชติ. (2564). รูปแบบการนิเทศด้วยเครือข่ายความร่วมมือเพื่อส่งเสริมประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา. วิทยานิพนธ์ศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร.

นิพพิชน์ เสนารถ. (2563). การพัฒนารูปแบบการนิเทศแบบมีส่วนร่วมเพื่อยกระดับคุณภาพการศึกษา ของสถานศึกษาขนาดเล็กในเขตพัฒนาพิเศษชายแดนภาคะวันออกเฉียงเหนือ. ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการนิเทศการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

บ้านนักวิทยาศาสตร์น้อย ประเทศไทย. (ม.ป.ป.). กิจกรรมบ้านนักวิทยาศาสตร์น้อยเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. โครงการบ้านนักวิทยาศาสตร์น้อย ประเทศไทย.

บุญสม ทับสาย. (2558). การนิเทศแบบร่วมมือ: การพัฒนาการสอนและการเรียนรู้โดยการสะท้อนคิด ของชุมชนแห่งการเรียนรู้วิชาชีพ. การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม ครั้งที่ 7. นครปฐม, นครปฐม.

รุ่งชัชดาพร เวหะชาติ. (2557). การบริหารงานวิชาการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. พิมพ์ครั้งที่ 3. คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ.

ฤทัย จงสฤษดิ์. (2563). 10 ปี บ้านนักวิทยาศาสตร์น้อย ประเทศไทย. บริษัทนานมีบุ๊คส์ จำกัด.

วราลักษณ์ อาจวิชัย. (2565). การพัฒนารูปแบบการนิเทศแบบมีส่วนร่วมเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะการวัด และประเมินผลการเรียนรู้ของครูในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

ว่าที่ร้อยตรีธีระชัย ช่วงบุญศรี. (2557). การพัฒนารูปแบบการบริหารเครือข่ายความร่วมมือทางวิชาการ ของโรงเรียนวิทยาศาสตร์ภูมิภาค. ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร.

สมภาร นามมะลา. (2557). การนิเทศแบบมีส่วนร่วม โดย ใช้ทักษะการคิด ตามกระบวนการแก้ปัญหาอนาคตเพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนโรงเรียนเชียงเพ็งวิทยา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดอุดรธานี. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. 2(8), 40 – 47.

สรรเพชญ ศิริเกตุ. (2563). วิจัยการพัฒนารูปแบบการนิเทศภายในแบบมีส่วนร่วมของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยจังหวัดกาฬสินธุ์. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สุรศักดิ์ ลือขจร. (2563). กลยุทธ์การนิเทศภายในแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมคุณภาพการศึกษาตามแนวทางบ้านนักวิทยาศาสตร์น้อย โรงเรียนบ้านกุงขาม. สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ เขต 2.

องค์การพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์แห่งชาติ. (2564). คู่มือกิจกรรมเทศกาลวันวิทยาศาสตร์น้อย. บริษัท พิมพ์ดี จำกัด.

Elish-Piper, L., L'Allier, S.K., Manderino, M. and Domenico, P.D. (2016). Collaborative Coaching for Disciplinary Literacy: Strategies to Support Teachers in Grades 6-12. The Guilford Press.

Falke, S.I., Lawson, L., Pandit, M. and Patrick, E. (2013). Participant supervision: supervisor and supervisee experiences of ecotherapy. Journal of Marital and Family Therapy. 41(2), 150 – 162.

Lau, J., Su, Y-W., Chen, C-C. and Dai, C-L. (2019). Using a Collaborative Model in Supervision with International Counseling Students. Journal of Humanistic Counseling. July(58), 149 – 164.

Pole, N. (2017). Science in primary schools: a guide for teachers. Education Review Office.

Pole, N. (2021). GROWING CURIOSITY: TEACHING STRATEGIES TO ENGAGE YEARS 5 TO 11 STUDENTS IN SCIENCE. Education Review Office.