Development of the Curriculum to Enhance Thai Reading Skill by Using Brain-Based Learning for Grade1 Students
Keywords:
Curriculum development, Brain-Based Learning, Enhancing Thai reading skillAbstract
The purposes of this research were to develop and to study the result of using the curriculum to enhance Thai reading skill by using Brain-Based Learning for grade 1 students. The samples were 13 students in grade 1 of Sobpadwittaya School. The research tools were the curriculum to enhance Thai reading skill by using Brain-Based Learning for grade 1 students. and Thai reading skill tests.
The results found that the results of quality evaluation of curriculum and curriculum documents had appropriateness at the level of high and most. The students’ posttest scores were statically higher than pretest scores at the level of 0.05.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช2551.กรุงเทพฯ: ศูนย์พัฒนาหนังสือ กรมวิชาการ.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). เอกสารประกอบหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. แนวปฏิบัติการวัดและประเมินผลการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจำกัด .
งานวิชาการ. (2561). รายงานการประเมินตนเองของสถานศึกษา (Self-Assessment Report:Sar) ปีการศึกษา 2561: โรงเรียนสบป้าดวิทยา.
จุไรรัตน์ พงศาภิชาติ. (2553). เคลื่อนโรดแมปแก้วิกฤติ ป.1 อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ คำนวณไม่เป็น. กรุงเทพฯ: ศูนย์ข่าวสารนโยบายสาธารณะ.
ณีรนุช เบาวันดี. (2552). ผลการเรียนรู้ภาษาไทยเรื่องการอ่านและการเขียนคำยากสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ด้วยแบบฝึกทักษะประกอบการจัดกิจกรรมตามแนวคิดโดยใช้สมองเป็นฐาน. การศึกษาค้นคว้าอิสระ. กศ.ม. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ปราณี อ่อนศรี. (2552). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนที่ส่งเสริมการเรียนรู้ที่ใช้สมอง
เป็นฐานของนักเรียนพยาบาล วิทยาลัยพยาบาลกองทัพบก. ปริญญานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการวิจัยและพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พรพิไล เลิศวิชา. (2558). การพลิกโฉมโรงเรียน ป.1 อ่านออก เขียนได้ ใน 1 ปี. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุม สหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
รัตนะ บัวสนธ์. (2535). การพัฒนาหลักสูตรการจัดการเรียนการสอนเพื่อถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นกรณีศึกษาชุมชนแห่งหนึ่งในภาคเหนือตอนล่าง. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2535). กระบวนการพัฒนาหลักสูตรและการสอนภาคปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: สุวรินาสาส์น.
วิทยากร เชียงกูล. (2548). เรียนลึก รู้ไว ใช้สมองอย่างมีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: อมรินทร์ พริ้นติ้งแอนด์พับลิช ชิ่ง.
วิมลรัตน์ สุนทรโรจน์. (2553). นวัตกรรมตามแนวคิดแบบ Backward Design. พิมพ์ครั้งที่ 3. กาฬสินธุ์: ประสานการพิมพ์.
สงัด อุทรานันท์. (2532). พื้นฐานและหลักการพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สายันห์ ผาน้อย และคณะ. (2543). การสอนภาษาไทยให้อ่านออกเขียนได้โดยวิธีแจกลูกสะกดคำ. นนทบุรี: ซี.ซี.นอลลิดลิงคส์
สุภาพ รัดสีสม. (2553). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรูภาษาไทยดานการอานและการเขียนคํายากชั้นประถมศึกษาปที่ 1 ดวยการจัดกิจกรรมตามแนวคิดโดยใชสมองเปนฐาน. การศึกษาคนควาอิสระ กศ.ม. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สุมิตร คุณานุกร. (2518). หลักสูตรและการสอน. กรุงเทพฯ: กรุงสยามการพิมพ. สำนักข่าวแห่งชาติกรมประชาสัมพันธ์. (2556). การอ่านไม่ออก-เขียนไม่ได้. กรุงเทพฯ: กรมประชาสัมพันธ์.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด. Jensen, Eric. (2000). Brain – Based Learning. San Diego, CA: The Brain Store Publishing.
Saylor J. Galen; & William M. Alexander. (1974). Planning Curriculum for Schools. NewYork: Holt,Pine hart and Winstion.
Taba, Hilda. (1962). Curriculum Development: Theory and Practice. New York, NY: Harcourt, Brace & World.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎลำปาง
