Peace:Aims for coexistence in society
Main Article Content
Abstract
Peace or serenity was the most desirable thing for people to coexist in society. The way or method to keep the society in peace or serenity was based on at least four Buddhist principles such as (1) friendship and goodwill or good intention, so-called the society of friendliness, (2) the democratic culture, in which people honored each other and listened to the opinions of other persons, (3) reconciliation, so-called the society of harmony, and (4) coexistence in patience and intelligence in problem-solving, so-called the society of non-violence. Based on justice without several standards or without such prejudices as partiality, etc., the society would be full of calmness, prosperity and progression. Inevitably, the society might be said in the era of Arya, the golden period, here and now.
Article Details
References
คูณ โทขันธ์. (2545).พุทธศาสนากับสังคมและวัฒนธรรมไทย.กรุงเทพมหานคร : โอเดียนสโตร์.
จำนง อดิวัฒนสิทธิ์ และคณะ.(2543).สังคมวิทยา.กรุงเทพมหานคร : พิมพ์ลักษณ์.
ณรงค์ เส็งประชา.(2532).สังคมวิทยา.กรุงเทพมหานคร:พิทักษ์อักษร.
ณรงค์ เส็งประชา.(2538).มนุษย์กับสังคม.กรุงเทพมหานคร:โอเดียนสโตร์.
บุญวัฒน์ บุญทะวงศ์.(2560).สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม.เลย:คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย
ประเวศ วะสี(2545).สันติวิธีกับสิทธิมนุษยชน.กรุงเทพมหานคร:สำนักงานสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.
พระมหาหรรษา ธมฺมหาโส(นิธิบุณยากร).(2554).พุทธสันติวิธี:การบูรณการหลักการและเครื่องมือจัดการความขัดแย้ง.กรุงเทพมหานคร:บริษัท 21 เซ็นจูรี่.
สุพัตรา สุภาพ. (2539).สังคมวิทยา. กรุงเทพมหานคร : ไทยวัฒนาพานิช.
เสาวภา สุขประเสริฐ.(2538).มนุษย์กับสังคม.เลย:คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สถาบันราชภัฏเลย.