แนวทางการพัฒนากระบวนการแก้ปัญหาในการเรียนของนักศึกษาวิชาชีพครู มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีความมุ่งหมายเพื่อ 1) ศึกษาองค์ประกอบกระบวนการแก้ปัญหาในการเรียนของนักศึกษาวิชาชีพครู 2) ศึกษาสภาพที่เป็นจริงและสภาพที่ควรจะเป็นเกี่ยวกับกระบวนการแก้ปัญหาในการเรียนของนักศึกษาวิชาชีพครู 3) ประเมินความต้องการจำเป็นในการพัฒนากระบวนการแก้ปัญหาในการเรียนของนักศึกษาวิชาชีพครู และ 4) หาแนวทางการพัฒนากระบวนการแก้ปัญหาในการเรียนของนักศึกษาวิชาชีพครู กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาวิชาชีพครู มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร ปีการศึกษา 2566 กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตารางของเครจซี่และมอร์แกน จำนวน 342 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือเป็นแบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ มีค่าดัชนีความสอดคล้องระหว่าง .80 - 1.00 ด้านสภาพที่เป็นจริงมีค่าอำนาจจำแนกระหว่าง .52 - .79 มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .96 ด้านสภาพที่ควรจะเป็นมีค่าอำนาจจำแนกระหว่าง .50 - .90 มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .97 สถิติที่ใช้ ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และดัชนีลำดับความสำคัญของความต้องการจำเป็น

          ผลการวิจัย พบว่า

         1) องค์ประกอบกระบวนการแก้ปัญหาในการเรียนของนักศึกษาวิชาชีพครู มี 7 องค์ประกอบ โดยทุกองค์ประกอบมีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด

         2) สภาพที่เป็นจริงเกี่ยวกับกระบวนการแก้ปัญหาในการเรียนของนักศึกษาวิชาชีพครูทั้งภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับปานกลาง ส่วนสภาพที่ควรจะเป็นทั้งภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมากที่สุด

         3) ผลการประเมินความต้องการจำเป็นในการพัฒนากระบวนการแก้ปัญหาในการเรียนของนักศึกษาวิชาชีพครู พบว่า ภาพรวมมีค่าดัชนีลำดับความสำคัญของความต้องการจำเป็นเท่ากับ .216  

         4) องค์ประกอบนำไปหาแนวทางการพัฒนา ได้แก่ การระบุปัญหา การวิเคราะห์ปัญหา การดำเนินการแก้ปัญหา และการสะท้อนผลการแก้ปัญหา