การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมด้านการสื่อสารสุขภาพในกลุ่มผู้สูงอายุของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ตำบลบ้านใหม่ อำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานี ตามกรอบแนวคิดการพัฒนาหลักสูตรของ Taba Hilda
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมด้านการสื่อสารสุขภาพในกลุ่มผู้สูงอายุของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ตำบลบ้านใหม่ อำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานี และ 2) เพื่อประเมินผลการใช้หลักสูตรฝึกอบรมด้านการสื่อสารสุขภาพในกลุ่มผู้สูงอายุของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ตำบลบ้านใหม่ อำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานี งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้ ได้แก่ แบบสอบถามประเมินความสามารถด้านการสื่อสารสุขภาพ แบบสัมภาษณ์ แบบประเมินคุณภาพหลักสูตร และแบบสอบถามประเมินการใช้หลักสูตรฝึกอบรม กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ อสม. ตำบลบ้านใหม่ อำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานี จำนวน 32 คน ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีความต้องการพัฒนาศักยภาพด้านการรู้จักตนเองมากที่สุด (ร้อยละ 62.50) รองลงมา คือ ด้านกระบวนการสื่อสาร (ร้อยละ 53.12) แรงจูงใจในการสื่อสาร (ร้อยละ 40.62) และด้านทักษะการสื่อสาร (ร้อยละ 18.75) จากผลการศึกษาข้างต้น จึงนำมาสู่การพัฒนาหลักสูตร โดยหลักสูตรมีจำนวนชั่วโมงการอบรมทั้งหลักสูตรรวม 19 ชั่วโมง ตามผลสำรวจความต้องการของกลุ่มตัวอย่าง นอกจากนี้ยังมีการปรับเนื้อหาโครงสร้างหลักสูตรให้สอดคล้องกับผลการประเมินคุณภาพหลักสูตรฝึกอบรม ประกอบด้วย 5 หัวข้อการอบรม ได้แก่ 1) การรู้จักตนเอง 2) แรงจูงใจในการสื่อสาร 3) การสื่อสารสุขภาพและองค์ประกอบสมรรถนะด้านการสื่อสารสุขภาพ 4) ทักษะการสื่อสาร และ 5) การออกแบบช่องทางการสื่อสาร และ
ผลการประเมินการใช้หลักสูตรฝึกอบรม พบว่า ด้านบริบท ปัจจัยนำเข้า ด้านกระบวนการ และด้านผลผลิต
อยู่ในระดับดีมากทุกด้าน และผลการทดสอบผลสัมฤทธิ์การฝึกอบรม พบว่า อสม.ที่ผ่านการอบรมมีผลสัมฤทธิ์
ด้านการสื่อสารสุขภาพในกลุ่มผู้สูงอายุสูงกว่าก่อนเข้ารับการอบรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ นายเรืออากาศ
ข้อความที่ปรากฎในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่เกี่ยวข้องกับโรงเรียนนายเรืออากาศฯ และคณาจารย์ท่านอื่น ๆในโรงเรียนนายเรืออากาศฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบขององค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่เพียงผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (ม.ป.ป.). รายงานประจำปี 2563 กรมกิจการผู้สูงอายุ. กรมกิจการผู้สูงอายุ. 1 มกราคม 2566.
https://www.dop.go.th/th/implementaion/2/1/1373.
กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ. (14 มิถุนายน 2565). อาสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.).
https://prgroup.hss.moph.go.th/article/1000).
กลุ่มยุทธศาสตร์กำลังคนในระบบการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์วิจัยและนวัตกรรม. (2563). การส่งเสริมการเรียนรู้
ตลอดชีวิต (Lifelong learning) เพื่อรองรับการพลิกโฉมฉับพลันและวิกฤตการณ์โลก. สำนักงานคณะกรรมการ
ส่งเสริมวิทยาศาสตร์วิจัยและนวัตกรรม.
ขจรศักดิ์ สุขเปรม. (2563). การประเมินหลักสูตรนักบริหารอนามัยสิ่งแวดล้อมและส่งเสริมสุขภาพ กรณีศึกษา
หลักสูตรนักบริหารอนามัยสิ่งแวดล้อมและส่งเสริมสุขภาพ (นบอส.) รุ่นที่ 4. https://person.anamai.moph.go.th/th/doh-hr-knowledge/download?id=28708&mid=30249&
mkey=m_document&lang=th&did=8649.
คณะกรรมการอำนวยการจัดทำแผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติฉบับที่ 12. (2559). แผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติฉบับที่ 12
(พ.ศ. 2560 - 2564). กระทรวงสาธารณสุข.
ชินตา เตชะวิจิตรจารุ, อัจฉรา ศรีสุภรกรกุล และ สุทัตตา ช้างเทศ. (2561). ความรอบรู้ด้านสุขภาพ:กุญแจสำคัญสู่
พฤติกรรมสุขภาพและผลลัพธ์สุขภาพที่ดี. วารสารพยาบาลทหารบก, 19 (ฉบับพิเศษ), 1-11.
โชติชวัล ฟูกิจกาญจน์. (2556). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์: รูปแบบ วิธีการ และแนวทางการนำไปปฏิบัติ.
วารสารปัญญาภิวัฒน์, 4(2), 104-112.
เบญจมาศ นาคราช และคณะ. (2562). คู่มือการประเมินและรับรองมาตรฐานผลิตภัณฑ์เพื่อการเฝ้าระวัง ป้องกันควบคุมโรค
และภัยสุขภาพสำหรับบุคลากร: กรมควบคุมโรค.
ปณพักตร์ พงษ์พุทธรักษ์ และคณะ. (2564). การพัฒนาความสามารถด้านการสื่อสารของอาสาสมัครสาธารณสุข
ประจำหมู่บ้านองค์การบริหารส่วนตำบลหมื่นไวย อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารชุมชนวิจัย
มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, 15 (4), 99-111.
เพ็ญศรี โตเทศ. (2563). การศึกษารูปแบบการพัฒนาสมรรถนะอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม) 4.0
ภาคเหนือ ปี 2561. Journal of Human Society, 10 (1), 34–44.
สุเทพ อ่วมเจริญ. (2557). การพัฒนาหลักสูตร: ทฤษฎีและการปฏิบัติ. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.
เอกสิทธิ์ สนามทอง. (2562). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ : แนวทางพัฒนาสู่ความสำเร็จขององค์การ.
Kasem Bundit Journal, 1(20), 64-77.
Stufflebeam, D. L., et al. (1990). Educational evaluation and decision–Making. llinois: Peacock.
Taba, H. (1962). Curriculum Development Theory and Practice. Harcourt, Brace and World.