การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมด้านการสื่อสารสุขภาพในกลุ่มผู้สูงอายุของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ตำบลบ้านใหม่ อำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานี ตามกรอบแนวคิดการพัฒนาหลักสูตรของ Taba Hilda

Main Article Content

ฺบุษบา แฝงสาเคน
ปวิช เรียงศิริ

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมด้านการสื่อสารสุขภาพในกลุ่มผู้สูงอายุของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ตำบลบ้านใหม่ อำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานี และ 2) เพื่อประเมินผลการใช้หลักสูตรฝึกอบรมด้านการสื่อสารสุขภาพในกลุ่มผู้สูงอายุของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ตำบลบ้านใหม่ อำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานี งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้ ได้แก่ แบบสอบถามประเมินความสามารถด้านการสื่อสารสุขภาพ แบบสัมภาษณ์ แบบประเมินคุณภาพหลักสูตร และแบบสอบถามประเมินการใช้หลักสูตรฝึกอบรม กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ อสม. ตำบลบ้านใหม่ อำเภอเมือง                     จังหวัดปทุมธานี จำนวน 32 คน  ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีความต้องการพัฒนาศักยภาพด้านการรู้จักตนเองมากที่สุด (ร้อยละ 62.50) รองลงมา คือ ด้านกระบวนการสื่อสาร (ร้อยละ 53.12) แรงจูงใจในการสื่อสาร (ร้อยละ 40.62) และด้านทักษะการสื่อสาร (ร้อยละ 18.75) จากผลการศึกษาข้างต้น จึงนำมาสู่การพัฒนาหลักสูตร                      โดยหลักสูตรมีจำนวนชั่วโมงการอบรมทั้งหลักสูตรรวม 19 ชั่วโมง ตามผลสำรวจความต้องการของกลุ่มตัวอย่าง นอกจากนี้ยังมีการปรับเนื้อหาโครงสร้างหลักสูตรให้สอดคล้องกับผลการประเมินคุณภาพหลักสูตรฝึกอบรม ประกอบด้วย 5 หัวข้อการอบรม ได้แก่ 1) การรู้จักตนเอง 2) แรงจูงใจในการสื่อสาร 3) การสื่อสารสุขภาพและองค์ประกอบสมรรถนะด้านการสื่อสารสุขภาพ 4) ทักษะการสื่อสาร และ 5) การออกแบบช่องทางการสื่อสาร และ
ผลการประเมินการใช้หลักสูตรฝึกอบรม พบว่า ด้านบริบท ปัจจัยนำเข้า ด้านกระบวนการ และด้านผลผลิต
อยู่ในระดับดีมากทุกด้าน และผลการทดสอบผลสัมฤทธิ์การฝึกอบรม พบว่า อสม.ที่ผ่านการอบรมมีผลสัมฤทธิ์
ด้านการสื่อสารสุขภาพในกลุ่มผู้สูงอายุสูงกว่าก่อนเข้ารับการอบรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
แฝงสาเคน ฺ., & เรียงศิริ ป. (2023). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมด้านการสื่อสารสุขภาพในกลุ่มผู้สูงอายุของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ตำบลบ้านใหม่ อำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานี ตามกรอบแนวคิดการพัฒนาหลักสูตรของ Taba Hilda . มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ นายเรืออากาศ, 11. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/KANNICHA/article/view/267614
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมกิจการผู้สูงอายุ. (ม.ป.ป.). รายงานประจำปี 2563 กรมกิจการผู้สูงอายุ. กรมกิจการผู้สูงอายุ. 1 มกราคม 2566.

https://www.dop.go.th/th/implementaion/2/1/1373.

กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ. (14 มิถุนายน 2565). อาสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.).

https://prgroup.hss.moph.go.th/article/1000).

กลุ่มยุทธศาสตร์กำลังคนในระบบการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์วิจัยและนวัตกรรม. (2563). การส่งเสริมการเรียนรู้

ตลอดชีวิต (Lifelong learning) เพื่อรองรับการพลิกโฉมฉับพลันและวิกฤตการณ์โลก. สำนักงานคณะกรรมการ

ส่งเสริมวิทยาศาสตร์วิจัยและนวัตกรรม.

ขจรศักดิ์ สุขเปรม. (2563). การประเมินหลักสูตรนักบริหารอนามัยสิ่งแวดล้อมและส่งเสริมสุขภาพ กรณีศึกษา

หลักสูตรนักบริหารอนามัยสิ่งแวดล้อมและส่งเสริมสุขภาพ (นบอส.) รุ่นที่ 4. https://person.anamai.moph.go.th/th/doh-hr-knowledge/download?id=28708&mid=30249&

mkey=m_document&lang=th&did=8649.

คณะกรรมการอำนวยการจัดทำแผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติฉบับที่ 12. (2559). แผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติฉบับที่ 12

(พ.ศ. 2560 - 2564). กระทรวงสาธารณสุข.

ชินตา เตชะวิจิตรจารุ, อัจฉรา ศรีสุภรกรกุล และ สุทัตตา ช้างเทศ. (2561). ความรอบรู้ด้านสุขภาพ:กุญแจสำคัญสู่

พฤติกรรมสุขภาพและผลลัพธ์สุขภาพที่ดี. วารสารพยาบาลทหารบก, 19 (ฉบับพิเศษ), 1-11.

โชติชวัล ฟูกิจกาญจน์. (2556). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์: รูปแบบ วิธีการ และแนวทางการนำไปปฏิบัติ.

วารสารปัญญาภิวัฒน์, 4(2), 104-112.

เบญจมาศ นาคราช และคณะ. (2562). คู่มือการประเมินและรับรองมาตรฐานผลิตภัณฑ์เพื่อการเฝ้าระวัง ป้องกันควบคุมโรค

และภัยสุขภาพสำหรับบุคลากร: กรมควบคุมโรค.

ปณพักตร์ พงษ์พุทธรักษ์ และคณะ. (2564). การพัฒนาความสามารถด้านการสื่อสารของอาสาสมัครสาธารณสุข

ประจำหมู่บ้านองค์การบริหารส่วนตำบลหมื่นไวย อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารชุมชนวิจัย

มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, 15 (4), 99-111.

เพ็ญศรี โตเทศ. (2563). การศึกษารูปแบบการพัฒนาสมรรถนะอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม) 4.0

ภาคเหนือ ปี 2561. Journal of Human Society, 10 (1), 34–44.

สุเทพ อ่วมเจริญ. (2557). การพัฒนาหลักสูตร: ทฤษฎีและการปฏิบัติ. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.

เอกสิทธิ์ สนามทอง. (2562). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ : แนวทางพัฒนาสู่ความสำเร็จขององค์การ.

Kasem Bundit Journal, 1(20), 64-77.

Stufflebeam, D. L., et al. (1990). Educational evaluation and decision–Making. llinois: Peacock.

Taba, H. (1962). Curriculum Development Theory and Practice. Harcourt, Brace and World.