ละครโทรทัศน์เกาหลีกับการเปลี่ยนทัศนคติเกี่ยวกับความรุนแรงในทางย้อนแย้งของคู่รักวัยรุ่น
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเชิงคุณภาพนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตีความเนื้อหาละครโทรทัศน์เกาหลีที่สามารถเปลี่ยนทัศนคติเกี่ยวกับความรุนแรงในทางย้อนแย้งของคู่รักวัยรุ่นไทยและศึกษาทัศนคติเกี่ยวกับความรุนแรงของคู่รักวัยรุ่นไทยหลังจากการดูละครโทรทัศน์เกาหลี เพื่อนำผลการศึกษาไปเป็นแนวทางและความรู้สำหรับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ในการสร้างเนื้อหาละครโทรทัศน์ให้สามารถเปลี่ยนทัศนคติเกี่ยวกับความรุนแรงในคู่รัก เพื่อลดการเรียนรู้และเลียนแบบความรุนแรงในคู่รักจากสื่อ โดยผลการศึกษาพบว่า ละครโทรทัศน์เกาหลีสามารถเปลี่ยนทัศนคติเกี่ยวกับความรุนแรงในทางย้อนแย้งของคู่รักวัยรุ่นไทยในด้านความคิด ความรู้สึก และพฤติกรรม ด้วยการนำเสนอภาพ ตัวละครนำชายที่มีลักษณะของความเป็นชายแบบใหม่ ความเป็นสุภาพบุรุษและการไม่ใช้ความรุนแรงกับคนรัก ซึ่งย้อนแย้งกับความเป็นจริงในสังคมเกาหลีที่เป็นสังคมปิตาธิปไตยและเพศชายมีการใช้ความรุนแรงต่อคู่รักของตน
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ นายเรืออากาศ
ข้อความที่ปรากฎในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่เกี่ยวข้องกับโรงเรียนนายเรืออากาศฯ และคณาจารย์ท่านอื่น ๆในโรงเรียนนายเรืออากาศฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบขององค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่เพียงผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
ภากิตติ์ ตรีสุกล, หลักนิเทศศาสตร์, พิมพ์ครั้งที่ 7, กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา, 2554.
ทิวดอร์, แดเนียล, มหัศจรรย์เกาหลี: จากเถ้าถ่านสู่มหาอำนาจทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรม, (ฐิติพงษ์ เหลืองอรุณเลิศ, ผู้แปล), กรุงเทพฯ: โอเพ่นเวิลด์ส พับลิชชิ่ง เฮาส์, 2560.
Hoon, Kim Young. “Understanding Korea’s 20th Century Popular Culture” in Understanding Contemporary Korean Culture, edited by Choi Joon Sik, Hahm In Her, Kim Mi Hyun, Kim Young Soon and Lee Ki Sung. Seoul: Jimoondang, 2011.
_______. (2558). “ทำความเข้าใจกับ “ความรุนแรงในคู่รักวัยรุ่น””. [Online].Available : http://3c4teen.org/?p=1747. [Accessed : 21 เมษายน 2563].
เข็มทิพย์ ภะรตะศิลปิน, “ทัศนคติของผู้บริโภคต่อการนำเสนอภาพบทบาทเพศชายในภาพยนตร์โฆษณา”. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ, 2547.
Solomon, M. R., Consumer behavior, 4th ed., Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall, 1999.
อรวรรณ ปิลันธน์โอวาท, การสื่อสารเพื่อโน้มน้าวใจ, กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2542.
The World Health Organization (WHO), Violence: A Public health priority, Geneva Switzerland: n.p., 1995.
World Health Organization, World report on violence and health: summary, Geneva: World Health Organization, 2002.
องค์การอนามัยโลก, กรอบแนวคิดและนิยามการกระทำความรุนแรง, Retrieved from http://stin.ac.th/th/file.pdf , 2545.
Lee, M., Women’s education, work and marriage in Korea, Seoul: Seoul National University Press, 1998.
เสนาะ เจริญพร, ผู้หญิงกับสังคมในวรรณกรรมไทยยุคฟองสบู่, กรุงเทพฯ: มติชน, 2548.
บุญเสริม หุตะแพทย์, หน่วยที่ 1 แนวคิดและทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับชายหญิง, กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2545.
อนุชิต สว่างแจ้ง, “การให้ความหมายความเป็นชายและการมีเพศสัมพันธ์ที่ส่งผลต่อรูปแบบของพฤติกรรมการมีส่วนร่วมของผู้ชายในการวางแผนครอบครัว”. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล, กรุงเทพฯ 2546.
Milestone, K., & Meyer, A, Gender and popular culture: Polity, 2012.
ราชบัณฑิตยสถาน, พจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 7 รอบ 5 ธันวาคม 2554, กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์, 2554.
สุภางค์ จันทวานิช, ทฤษฎีสังคมวิทยา, พิมพ์ครั้งที่ 7, กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2559.
กาญจนา แก้วเทพ, การศึกษาสื่อมวลชนด้วยทฤษฎีวิพากษ์: แนวคิดและตัวอย่างงานวิจัย, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ ภาพพิมพ์, 2541.
ภากิตติ์ ตรีสกุล, หลักนิเทศศาสตร์, พิมพ์ครั้งที่ 7, กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. 2554.
Croteau, D., & Hoynes, W., Media/Society: technology, industries, content, and users: SAGE Publications, 2018
นภวรรณ ตันติเวชกุล, “การวิเคราะห์อิทธิพลของภาพยนตร์โฆษณาทางโทรทัศน์ ตามแนวทฤษฎีการอบรมบ่มนิสัยทางวัฒนธรรมต่อเยาวชนในสถานศึกษา”, วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย, 2542.
ทิพยา สุขพรวิทวัส, “พฤติกรรมการเปิดรับและการเลียนแบบสื่อละครโทรทัศน์เกาหลี ของผู้ชมในเขตกรุงเทพมหานคร”, วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 2550.
