The Advancement of Thai Traditional Craft and Needlework of Thai Women in the Reign of King Chulalongkorn (Rama V)
Main Article Content
Abstract
This article explores the advancement of Thai traditional craft and needlework of Thai women in the reign of King Chulalongkorn (Rama V). The study found that a number of Thai women had an opportunity to study craft and needlework overseas and came back to transfer the new knowledge and skills to other Thai women in their motherland. In addition, foreign masters came to Thailand to train Thai women in handicraft skills in both formal and non-formal education, to help establish their occupations. At the same time, Thai females working under the royal court of Siam had been strictly trained in craft and needlework so that their professional skills were highly developed. Their excellent handicrafts were widely recognized on both domestic and international levels. The advancement in Thai craft and needlework was created by Thai women from their own original ideas. Her Majesty Queen Saovabha Phongsri (Her Majesty Queen Mother Sri Bajrindra) and Her Majesty Queen Savang Vadhana (Her Majesty Sri Savarindira Grandmother) were the key figures because of their determination to enhance the role and status of Thai women to reach an international standard. In addition, both Her Majesty the Queens had the initiative to conserve and inherit Thai traditional craft and needlework as the heritage of the kingdom and to support the occupations of Thai women in the future.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Journal of Thai studies is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-NoDerivatives4.0 Intenational (CC BY-NC-ND 4.0) licence, unless otherwise stated. Plese read our Policies page for more information on Open Access, copyright and permissions.
References
กรพิณน์ แพ่งนคร ลิขิต กิจสมบูรณ์. การปักผ้าด้วยมือเบื้องต้น. availablle from ?id=maphueng-embroidery&date=24-09-2008&group=2&gblog=2
“ความเป็นมาของผ้าปักโบราณ.” เลอกรอง. available from shop/show_article.php?shopid=134799&qid=43930
เคียวจิ โคะมะจิ เอกราชทูตญี่ปุ่นประจำประเทศไทย, บรรยายเรื่อง “ความท้าทายในอนาคตหลัง ๖ ศตวรรษความสัมพันธ์ไทย-ญี่ปุ่น”, วันที่ ๗ กันยายน ๒๕๕๓ ณ สถาบันวิจัยเอเชียตะวันออก มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, available from http://www.th.emb-japan.go.jp/th/policy/speech_komachi_tu.htm
“ชาติพันธุ์วรรณา ในขุนช้างขุนแผน.” เรือนไทย. available from/index.php?topic=2951.75
ชุม กรมทอง. ตำราวิชาศิลปหัตถกรรม. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์, ๒๕๒๕.
ดารณี ศรีหทัย. สมเด็จรีเยนต์. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มติชน. ๒๕๕๔.
ณัฏฐภัทร จันทวิช. “ความรู้เกี่ยวกับผ้า : ผ้าไทยโบราณ.” เอกสารประกอบการอบรมเรื่องการอนุรักษ์โบราณวัตถุศิลปวัตถุ : ผ้าโบราณ โดยกรมศิลปากร วันที่ ๒๘–๓๐ มิถุนายน ๒๕๕๓ ณ ห้องประชุมดำรงราชานุภาพ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติพระนคร.
“พิพิธภัณฑ์มีชีวิต สภากาชาดไทย : ท่านผู้หญิงเปลี่ยน ภาสกรวงศ์.” สภากาชาดไทย. available from http://thairedcross.livingmuseum.sc.chula.ac.th/?p=1241
มาโนช มูลทรัพย์. การเปลี่ยนแปลงด้านการศึกษาของสตรีไทยในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (พ.ศ. ๒๔๑๑ - พ.ศ. ๒๔๕๓). สารนิพนธ์หลักสูตรปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาประวัติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. พ.ศ. ๒๕๕๕.
รวิเทพ มุสิกะปาน, ผู้ทรงอิทธิพลแฟชั่นไทยร่วมสมัย, ปริญญานิพนธ์หลักสูตรปริญญาศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาศิลปวัฒนธรรมวิจัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. พ.ศ. ๒๕๕๔.
“รอยยิ้มบนผืนผ้า.” available from http://www.nationejobs.com/content/worklife/afterwork/template.php?conno=783
โรงเรียนราชินี, รำลึก ๑๐๘ ปี ราชินีสถาน : ๑ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๕๕.
วรรณาพร บุญญาสถิตย์. การตอบโต้และตอบสนองต่อกระบวนการเปลี่ยนแปลงแบบตะวันตกของเจ้านายฝ่ายในในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวถึงรัชกาลพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว (พ.ศ. ๒๓๙๔-พ.ศ. ๒๔๖๘). วิทยานิพนธ์สาขาวิชาประวัติศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, พ.ศ. ๒๕๕๒. หน้า ๑๖๓.
วิบูลย์ ลี้สุวรรณ (บรรณาธิการที่ปรึกษา) และวาสนา กุลประสูติ (บรรณาธิการที่ปรึกษา), ศิลปหัตถกรรมไทย. จัดพิมพ์โดยการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย เนื่องในปีศิลปหัตถกรรมไทย พ.ศ. ๒๕๓๑-๒๕๓๒. หน้า ๑๓.
ศิริวัฒน์ นารีเลิศ. วิวัฒนาการศิลปะไทย. available from 3/evolution_of_thai_art/19.html.
ศุภรัตน์ เลิศพาณิชย์กุล และ อมลวรรณ คีรีวัฒน์. “สมเด็จพระศรีสวรินทิราบรมราชเทวี พระพันวัสสาอัยยิกาเจ้า.” กระทรวงวัฒนธรรม, available from http://www.m-culture.go.th/ckfinder/userfiles-user/files/funeral/prawat_270355.pdf
สมเด็จพระศรีสวรินทิราบรมราชเทวี พระพันวัสสาอัยยิกาเจ้า. สภากาชาดไทย, available from .livingmuseum.sc.chula.ac.th/?wpfb_dl=20.
สมภพ จันทรประภา. สมเด็จพระศรีสวรินทิราพระบรมราชเทวี พระพันวัสสาอัยยิกาเจ้า. พิมพ์ครั้งที่ ๔. กรุงเทพฯ: บำรุงสาส์น, ๒๕๒๙.
สาระ มีผลกิจ. ราชสำนักฝ่ายในสมัยรัตนโกสินทร์. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มิวเซียมเพลส, ๒๕๕๑.
สาวิตรี เจริญพงศ์. วิวัฒนาการของศิลปหัตถกรรมในสังคมไทยสมัยรัตนโกสินทร์ : เครื่องปั้นดินเผา เครื่องจักสาน ดอกไม้ประดิษฐ์. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๓๗.
สุชีรา ผ่องใส. การศึกษาวิเคราะห์ตาลปัตรสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ในพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ พระนคร. ปริญญานิพนธ์หลักสูตรการศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. พ.ศ. ๒๕๕๐.
สุวดี ธนประสิทธิ์พัฒนา. การแต่งกายสตรีกับหัตถกรรมทอผ้าในสังคมไทยสมัยรัตนโกสินทร์. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๔๒.
สุวดี ธนประสิทธิ์พัฒนา. “สถานภาพทางสังคมของสตรีไทยในสมัยปฏิรูปประเทศ.” วารสารอักษรศาสตร์. มกราคม-มิถุนายน. ๒๕๓๕.
อนุสรณ์งานพระราชทานเพลิงศพท่านผู้หญิงขจรภะรตราชา ท.จ.ว. กรุงเทพฯ : อมรินทร์การพิมพ์, ๒๕๓๐.
อุทุมพร วีระไวทยะ. พระราชชีวประวัติส่วนพระองค์สมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง เล่ม ๑. กรุงเทพฯ : องค์การค้าคุรุสภา, ๒๕๑๔.
อิชิอิ โยเนะโอะ, โยชิกาวะ โทชิฮารุ (ผู้เขียน) พลับพลึง คงชนะ, มารศรี มียาโมโต และอาทร ฟุ้งธรรมสาร (ผู้แปล), ชาญวิทย์ เกษตรศิริ และสายชล วรรณรัตน์ (บรรณาธิการแปล), “ตอนที่ ๓ ยาซุย เท็ทสึกับโรงเรียนราชินี,” ความสัมพันธ์ไทย - ญี่ปุ่น ๖๐๐ ปี, กรุงเทพฯ : มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, ๒๕๔๒.