Suffering in Buddhism on “Lakhon Nok” story “Sangthong” and “Kawi”
Main Article Content
Abstract
The study reveals that “Sangthong” and “Kawi” present the Buddhist dharma of suffering, cause of suffering and the way leading to the end of suffering. They show all types of suffering such as physical suffering, mental suffering and both physical and mental suffering at the same time. The causes of the suffering are the separation from the beloved and human act. According to the doctrine of pratītyasamutpāda, man make other suffered from Avidyā, Vedanā and Upādāna which cause Vedanā, Sangskāras and Bhava. These are bad thought and act toward other. The characters that make other suffered stay in the cycle of sufferings of themselves and extend the suffering to others. In the Lakhon Nok’s play, the way to the end of suffering is to do with effort, faithfulness and forgiveness.
In summary, both “Sangthong” and “Kawi”, which were assumed the origin of Paññāsa Jātaka, present obviously the Buddhist dharma and present with the technique of f iction for the purpose of reader’s entertainment. At the same time, readers also gain the benef icial information for life. Therefore Lakhon Nok is the literature inherits of the Paññāsa Jātaka culture including technique to present Buddhist dharma and primary notion of Buddhism evidently.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Journal of Thai studies is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-NoDerivatives4.0 Intenational (CC BY-NC-ND 4.0) licence, unless otherwise stated. Plese read our Policies page for more information on Open Access, copyright and permissions.
References
กุหลาบ มัลลิกะมาส. วรรณคดีวิจารณ์. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยรามคำแหง, ๒๕๒๔.
คณาจารย์คณะอักษรศาสตร์. วรรณคดีทัศนา. พิมพ์ครั้งที่ ๓. กรุงเทพฯ : โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๔๔.
เจตนา นาควัชระ. ทฤษฎีเบื้องต้นแห่งวรรณคดี. กรุงเทพฯ : ดวงกมล, ๒๕๒๑.
เทวัญกานต์ มุ่งปั่นกลาง. กามนิต : กลวิธีการนำเสนอกับแนวคิดทางพุทธศาสนา. วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย ภาควิชาภาษาไทย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๔๕.
เบญจวรรณ ฉัตรเนตร. พระราชนิพนธ์บทละครนอกในรัชกาลที่ ๒ : การศึกษาในเชิงวิจารณ์. วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต แผนกวิชาภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๑๘.
บุญเหลือ เทพยสุวรรณ. วิเคราะห์รสวรรณคดีไทย. พิมพ์ครั้งที่ ๓. กรุงเทพฯ : ศยาม, ๒๕๔๓.
ประคอง นิมมานเหมินท์. นิทานพื้นบ้านศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพฯ : ศูนย์คติชนวิทยา และภาควิชาภาษาไทย คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๔๕.
ปัญญา บริสุทธิ์. วิเคราะห์วรรณคดีไทยโดยประเภท. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, ๒๕๔๒.
พรรณี บุตรบำรุง. พุทธปรัชญาในนวนิยายของ แฮร์มัน เฮสเส. วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต หน่วยวิชาวรรณคดีเปรียบเทียบ บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๓๒.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). พุทธธรรม (ฉบับเดิม). พิมพ์ครั้งที่ ๑๐. กรุงเทพฯ : ธรรมสภา, ๒๕๔๔.
............................................... พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ ๑๐. กรุงเทพฯ : บริษัท เอส อาร์ พริ้นติ้ง แมส โปรดักส์จำกัด, ๒๕๔๖.
พฤทธิ์ ศุภเศรษฐศิริ. ลักษณะขัดแย้งและความขัดแย้งในพระราชนิพนธ์บทละครนอกในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย. ปริญญานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต วิชาเอกภาษาไทย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร, ๒๕๒๓.
พุทธทาสภิกขุ. คู่มือดับทุกข์ ฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ : ธรรมสภา, ม.ป.ป. .
พุทธเลิศหล้านภาลัย, พระบาทสมเด็จพระ. บทละครนอก. พิมพ์ครั้งที่ ๑๐. กรุงเทพฯ: ศิลปาบรรณาคาร, ๒๕๔๕.
ยุรฉัตร บุญสนิท. พระราชนิพนธ์บทละครนอกในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย : การวิเคราะห์ในด้านระบบครอบครัวและการสมรส. วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต แผนกวิชาภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๒๒.
วัฒนา มุลเมืองแสน. นวนิยายอิงพุทธศาสนาของไทยในฐานะวรรณกรรมคำสอนร่วมสมัย. วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวรรณคดีเปรียบเทียบ บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๓๙.
วิทย์ ศิวะศริยานนท์. วรรณคดีและวรรณคดีวิจารณ์. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช, ๒๕๓๑.
สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (พิมพ์ ธมฺมโร). มงคลยอดชีวิต ฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ : ธรรมสภา, ๒๕๓๙.
อัญชลี นิ่มสอาด. การวิเคราะห์ความหมายแฝงในบทละครนอกพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย. ปริญญานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต วิชาเอกภาษาไทย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร, ๒๕๓๗.
อัลภา อัลภาชม์. พุทธปรัชญาเรื่อง กรรม ในนวนิยายกฤษณา อโศกสิน. วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต หน่วยวิชาวรรณคดีเปรียบเทียบ บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๓๐.