Changes in the Thai National Language Policy in the Education System from the Plaek Phibunsongkhram to Prayut Chan-o-cha Periods

Main Article Content

Manasikarn Hengsuwan

Abstract

This research attempts to analyze the changes of language policy in education in Thailand by studying information in Thailand’s education curriculums, announcements and interviews by prime ministers from 2480-2559 B.E. – that is, from Field Marshal Plaek Phibunsongkhram to General Prayut Chan-O-Cha. The main issues are the number of languages that have been taught in schools, the number of hours of each language is allowed to be taught, and factors that cause changes to language policies in education. The results show that the Nationalist Announcement, which stated that “Thai language is Thailand’s national language”, in the government led by Field Marshal Plaek Phibunsongkhram in 2483 B.E. resulted in Thai language becoming the national and official language. This led to a situation whereby no other curriculum was needed to ensure that Thai language was used in instruction, except in cases where it was required to enforce the learning of other languages owing to social changes, such as migration, business, technology advancement and allying with other countries. This caused an increase in learning hours of English, Chinese and Japanese, as well as the establishment of schools that specifically teach those languages. Accordingly, changes in language policies in the education system have been indicators of the visions of government leaders, as well as a sign of the competition between Thai language and other languages.

Article Details

How to Cite
Hengsuwan, M. (2023). Changes in the Thai National Language Policy in the Education System from the Plaek Phibunsongkhram to Prayut Chan-o-cha Periods. Journal of Thai Studies, 14(1), 1–31. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/TSDJ/article/view/263954
Section
Research article
Author Biography

Manasikarn Hengsuwan

Lecturer of Division of Teaching Thai Language, Department of Curriculum and Instruction, Faculty of Education, Chulalongkorn University

References

คณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ, สำนักงาน. (๒๕๓๖). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๓๕. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี.

คณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ, สำนักงาน. (๒๕๔๒). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๔๒. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.

คณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ, สำนักงาน. (๒๕๔๕ ข). สกศ.กับการพัฒนาการศึกษาไทย. กรุงเทพฯ: พิมพ์ดีจำกัด.

คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน, สำนักงาน. (๒๕๕๑). หนังสือเรียนสาระการเรียนรู้พื้นฐานวรรณคดีวิจักษ์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ สกสค. ลาดพร้าว.

จรูญ วงศ์สายัณห์. (๒๕๓๒).ระบบการศึกษาไทยในระบอบรัฐธรรม ช่วง พ.ศ. ๒๔๗๕-๒๕๒๐. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

เจรจาการค้าระหว่างประเทศ, กรม. (๒๕๖๐). สถิติการค้าประเทศคู่ค้าสำคัญของไทย. เรียกใช้เมื่อ ๑ พฤษภาคม ๒๕๖๐ จาก https://www.dtn.go.th/index.php/stat-dtn/item/มกราคม-ธันวาคม๕๙.html.

ชิตชยางค์ ยมาภัย และ ชไมภัค เตชัสอนันต์. (๒๕๕๖). การพัฒนาหลักสูตรของภาษากลุ่มชาติพันธุ์สำหรับโรงเรียนที่มีนักเรียนกลุ่มชาติพันธุ์. นครปฐม: สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย มหาวิทยาลัยมหิดล.

ดาว์พงษ์ รัตนสุวรรณ. (๓ สิงหาคม ๒๕๕๙). สรุปการประชุมชี้แจงนโยบายการปฏิรูปการศึกษาให้แก่ข้าราชการส่วนกลาง. เรียกใช้เมื่อ ๑ พฤษภาคม ๒๕๖๐ จาก http://planning๒.mju.ac.th/goverment/๒๐๑๑๑๑๑๙๑๐๔๘๓๕_planning/Doc_๒๕๕๙๐๘๒๓๑๔๓๖๓๖_๑๕๙๔๓๗.pdf.

ทรงพร ทาเจริญศักดิ์ และ บำรุงสุข สุรชาติ. (๒๕๕๒). นโยบายภาษาและความมั่นคงแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: โครงการความมั่นคงศึกษา จุฬาฯ.

นันทนา วงศ์ศิรินวรันต์. (๒๕๕๘). การวิจัยเรื่องหนังสือ ‘ภาพลวงตาของหนังสือ’ และการอ่านในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ผีเสื้อ.

พรพิบูล เพ็งแจ่ม. (๓๐ ตุลาคม ๒๕๕๕). นโยบายภาษาแห่งชาติ: งานยากที่ต้องใช้เวลา. เดลินิวส์, หน้า ๒๒. สืบค้นเมื่อ ๑ พฤษภาคม ๒๕๖๐ จาก http://www.teenpath.net/content.asp?ID=๑๕๘๖๑

เมธาวี ยุทธพงษ์ธาดา. (๒๕๔๙). โครงการนโยบายการสอนภาษาต่างประเทศของไทยตั้งแต่สมัยสุโขทัยจนถึงปัจจุบัน:รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

ราชบัณฑิตยสถาน. (๒๕๕๓). พจนานุกรมศัพท์ภาษาศาสตร์ (ภาษาศาสตร์ประยุกต์) ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.

วิทย์ วิศทเวทย์. (๒๕๔๔). ปรัชญาการศึกษาไทย ๒๔๑๑-๒๔๗๕. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศึกษาธิการ, กระทรวง. (๒๔๙๘ ก). หลักสูตรประถมศึกษา พุทธศักราช ๒๔๙๘. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

ศึกษาธิการ, กระทรวง. (๒๔๙๘ ข). หลักสูตรอุดมศึกษา พุทธศักราช ๒๔๙๘.กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

ศึกษาธิการ, กระทรวง. (๒๕๐๓ก). หลักสูตรประโยคประถมศึกษาตอนต้น พ.ศ. ๒๕๐๓. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

ศึกษาธิการ, กระทรวง. (๒๕๐๓ ข). หลักสูตรประโยคประถมศึกษาตอนปลาย พ.ศ. ๒๕๐๓. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

ศึกษาธิการ, กระทรวง. (๒๕๐๓ ค). หลักสูตรประโยคมัธยมศึกษาตอนต้น พ.ศ. ๒๕๐๓. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

ศึกษาธิการ, กระทรวง. (๒๕๐๓ ง). หลักสูตรประโยคมัธยมศึกษาตอนปลาย พ.ศ. ๒๕๐๓. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

ศึกษาธิการ, กระทรวง. (๒๕๓๗). หลักสูตรประถมศึกษา พ.ศ. ๒๕๒๑ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. ๒๕๓๓). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

ศึกษาธิการ, กระทรวง. (๒๕๓๕). เอกสารประกอบการประชุมคณะรัฐมนตรีเรื่องการกำหนดนโยบายการสอนภาษาต่างประเทศและโรงเรียนสอนภาษาจีน เพื่อให้สอดคล้องกับสภาพปัจจุบัน. กรุงเทพฯ: กองโรงเรียนนโยบายพิเศษ สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาเอกชน กระทรวงศึกษาธิการ.

ศึกษาธิการ, กระทรวง. (๒๕๔๔). หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช ๒๕๔๔. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

ศึกษาธิการ, กระทรวง. (๒๕๕๒). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช ๒๕๕๑. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

สาทร ศรีเกตุ. (๒๕๕๖). ภาพสะท้อนและพลังขัดแย้งของกระบวนการเป็นสากลของรัฐในเพลงลูกทุ่งไทย. วารสารสังคมศาสตร์ คณะรัฐศาสตร์ จุฬาฯ. ๔๓(๒).

อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (๒๕๔๗). “ความเข้มข้นของการใช้คำภาษาอังกฤษในภาษาไทยปัจจุบัน” ใน เจิมศักดิ์ ปิ่นทอง และคณะ. รู้ทันภาษา รู้ทันการเมือง. กรุงเทพฯ: ฃอคิดด้วยฅน.

อรพรรณ ฤทธิ์มั่น และ บัลลังก์ โรหิตเสถียร. (๑๓ มีนาคม ๒๕๕๙). Echo English พร้อมให้ดาวน์โหลดแล้ว. สืบค้นเมื่อ ๑ พฤษภาคม ๒๕๖๐ จาก http://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=๔๔๗๔๗&Key=news_act

ภาษาอังกฤษ

Amberg, Julie S. and Vause, Deborah J. (2010). American English History, Structure, and Usage. Cambridge University Press. New York.

Chomsky, Noam. (2006). Language and Mind. 3rded. Cambridge University Press. New York.

LeClerc, J. (2009). Recueil des Législations Linguistiques Dans le Monde (Vol. ๑-๖) Quebec : Office Québécois de la Langue Française.

McWhorter, John. (2004). the Story of Human Language: Part I. The Teaching Company Limited Partnership.