The Reign of Human Capital Accumulation: King Chulalongkorn’s Policy in Sending His Sons to Study in Europe
Main Article Content
Abstract
During the reign of King Chulalongkorn, twenty of his sons were sent to continue their studies in Europe during 1885-1906. The King had a resolution to modernize Siam in many fields, including administration, infrastructure development, as well as reforms in the judicial, education and agricultural sectors. The Siamese princes were sponsored by King Chulalongkorn’s own funds to study from public school level to university level. The fields of study covered law, economics, military, engineering, agriculture, liberal arts, political science, education, medical science and architecture in England, Germany, France and Russia. After graduation, all the princes returned to Siam and became significant driving forces in the reform of the nation. Modern bureaucracy, Western army, expansion of infrastructure (roads, railways, canals) and public utilities (water) necessary for development, as well as reforms in law, finance, education, public health and agriculture, were put in place. King Chulalongkorn’s investment in human capital accumulation through the international migration of his sons to Europe proved important in modernizing Thailand.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Journal of Thai studies is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-NoDerivatives4.0 Intenational (CC BY-NC-ND 4.0) licence, unless otherwise stated. Plese read our Policies page for more information on Open Access, copyright and permissions.
References
ภาษาไทย
กัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์. (๒๕๓๓). จุฬาลงกรณ์ราชสันตติวงศ์ พระนามพระราชโอรส ธิดา และพระราชนัดดา.
คณะกรรมการจัดทำหนังสือเฉลิมพระเกียรติสมเด็จเจ้าฟ้าฯ กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์. (๒๕๕๑). แสงสูรย์ส่องหล้าจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเทิดพระเกียรติพระเชษฐภคินี ๘๔ พรรษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
คณะอนุกรรมการจัดทำหนังสือที่ระลึกในคณะกรรมการอำนวยการ โครงการเชิดชูพระเกียรติ. (๒๕๓๕). ๑๐๐ ปี สมเด็จฯ เจ้าฟ้าจุฑาธุชธราดิลก กรมขุนเพ็ชรบูรณ์อิทราชัย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์อมรินทร์พริ้นติ้งกรุ๊ป.
บรรเจิด อินทุจันทร์ยง. (๒๕๓๙). ราชสกุลพระบรมราชวงศ์จักรี. กรุงเทพฯ: องค์การค้าคุรุสภา.
ปิยนาถ บุนนาค, สวัสดิ์ จงกล และ ชลทิชา สุทธินิรันดร์กุล. (๒๕๔๗). การศึกษาแนวพระดำริด้านการพัฒนาการศึกษาของสมเด็จฯ เจ้าฟ้าจักรพงษ์ภูวนารถ กรมหลวงพิศณุโลกประชานารถ: รายงานผลการวิจัย. กรุงเทพฯ: หอประวัติจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระบรมราโชวาทในรัชกาลที่ ๕. พิมพ์เป็นอนุสรณ์ในงานฌาปนกิจศพ นายบุศย์ มังคละ ๔ พฤษภาคม ๒๕๐๑. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ตำรวจ.
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว. (๒๕๕๗). พระราชดำรัสในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงแถลงพระบรมราชาธิบายแก้ไขการปกครองแผ่นดิน. จัดพิมพ์ครั้งแรก พ.ศ. ๒๔๗๐. พิมพ์ครั้งใหม่โดย สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระราชประวัติส่วนพระองค์ สมเด็จพระปิตุจฉาเจ้าสุขุมาลมารศรี พระอัครราชเทวี เล่ม ๑. (๒๔๗๐). กรุงเทพฯ: องค์การค้าคุรุสภา.
วันทูนกระหม่อมบริพัตร: ในวโรกาสวันคล้ายวันประสูติครบรอบ ๑๐๙ ปี สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอเจ้าฟ้าบริพัตรสุขุมพันธุ์ กรมพระนครสวรรค์วรพินิต. (๒๕๓๓). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิลาศ มณีวัต. (๒๕๓๙). พระราชอารมณ์ขัน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์บริษัท พี.วาทิน พับลิเคชั่น จำกัด.
สมภพ จันทรประภา. (๒๕๓๐). สมเด็จพระศรีสวรินทิราฯ. กรุงเทพฯ: รวมสาส์น.
สำนักโบราณคดีและพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ กรมศิลปากร. (๒๕๓๘). เฉลิมพระเกียรติสมเด็จเจ้าฟ้ากรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์อมรินทร์พริ้นติ้งกรุ๊ป.
หอประวัติจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (๒๕๕๔). ผู้มีคุณูปการต่อจุฬาฯ. ฉบับปรับปรุง วันที่ ๑๗ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๔.
เอนก นาวิกมูล. (๒๕๓๒). ประมวลภาพพระปิยมหาราช. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แสงแดด.
ภาษาอังกฤษ
Portes, Alejandro. (2008). Migration and Social Changes: Some Conceptual Reflections. The Center for Migration and Development, Working Paper Series. Princeton University.