บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการส่งเสริมการจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชน: กรอบแนวคิดการจัดการภาครัฐแนวใหม่
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้ศึกษาบทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการส่งเสริมการจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชน และมุ่งประเด็นในการบูรณาการแนวคิดในการจัดการชุมชนท่องเที่ยวร่วมกับมุมมองในการจัดการภาครัฐแนวใหม่ (A New Public Management: NPM) โดยให้ความสำคัญต่อบทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการพัฒนาและสนับสนุนให้ชุมชนมีศักยภาพในการพัฒนาพื้นที่ของตนให้กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีคุณภาพและสร้างความยั่งยืนตามเป้าประสงค์ของแผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2566-2570) เนื่องจาก การท่องเที่ยวในระดับชุมชนในปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของภาคอุตสาหกรรมบริการที่สำคัญที่ส่งผลต่อการพัฒนาชาติทั้งในมิติชุมชน สังคม เศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อม โดยได้ปรากฏเป็นเป้าหมายทั้งในระดับยุทธศาสตร์และระดับนโยบายของชาติซึ่งหน่วยงานภาครัฐมีหน้าที่ในการจัดทำแผนและโครงการ ทั้งนี้ การส่งเสริมและการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนจึงเป็นภารกิจที่หน่วยงานในระดับท้องถิ่นในพื้นที่จะต้องนำไปปฏิบัติและรับผิดชอบ บทความได้ศึกษาเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับบทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการพัฒนาการท่องเที่ยวโดยชุมชนตามแนวคิดการจัดการภาครัฐแนวใหม่ ซึ่งสรุปได้ว่า องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาเพื่อยกระดับการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนโดยจำเป็นต้องประยุกต์ใช้และบูรณาการแนวคิดการจัดการการท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้องเพื่อเป็นแนวทางในการบริหารจัดการอย่างเป็นรูปธรรมจึงจะทำให้การบริหารจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนมีประสิทธิภาพและบรรลุเป้าหมายตามยุทธศาสตร์ของชาติได้
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
คณะกรรมการนโยบายการท่องเที่ยวแห่งชาติ.(2565).แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติฉบับที่ 3 (พ.ศ.2566-2570). สืบค้นเมื่อ 3 ตุลาคม 2567,จาก https://province.mots.go.th/ewtadmin/ewt/ranong/download/article/article_20230418122435.pdf.
จักรกฤษณ์ ไชยรินทร์. (2562). การอนุรักษ์ฟื้นฟูและการจัดการจารีตประเพณีศิลปวัฒนธรรมดั้งเดิมเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ สถาบันนโยบายสาธารณะและการจัดการ มหาวิทยาลัยรังสิต.
จิราณีย์ พันมูล, วโรทัย สมมิตร, และอนุสรณ์ แซ่จันทร์. (2562). ศักยภาพชุมชนในการจัดการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ของชุมชนตำบลท่าคา จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารศิลปศาสตร์ราชมงคลสุวรรณภูมิ, 1(3), 234-245.
ฉัตรชัย นาถ้ำพลอย. (2563). การบริหารจัดการภาครัฐแนวใหม่. วารสารศิลปศาสตร์ราชมงคลสุวรรณภูมิ, 2(2), 461-470.
พชรดนัย วัชรธนพัฒน์ธาดา. (2565). ความสัมพันธ์ของการบังคับใช้กฎหมายด้านการท่องเที่ยวกับการพัฒนาท้องถิ่นด้านการท่องเที่ยวในเขตอำเภอเขาค้อ จังหวัดเพชรบูรณ์. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 7(2), 237-247.
พระมหาจำนงค์ สิริวณฺโณ บัวลี มณีแสง และภัณฑิลา น้อยเจริญ. (2563). บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการส่งเสริมการท่องเที่ยวชุมชน. วารสารมหาจุฬาคชสาร, 11(1), 1-12.
รัฐธรรมนูญ โมลาแสง.(2566). แนวคิดและทฤษฎีที่เป็นพื้นฐานของการจัดการภาครัฐแนวใหม่. วารสารการบริหาร การจัดการ และการพัฒนาที่ยั่งยืน, 1(1), 38-52.
วัชราภรณ์ หวังพงษ์. (2566). Budget watch ผลกระทบของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติต่อการบริโภคภาคเอกชนในประเทศช่วงก่อนและหลังการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19. กรุงเทพฯ: สำนักงบประมาณรัฐสภา.
สรรพสิทธิ์ ชมภูนุช, ทิวากร แสร์สุวรรณ, ศิรินดา สวนมาดี, และ โชติ บดีรัฐ. (2565). บริบทของแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 กับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสารร้อยแก่นสาร, 7(3), 410-424.
สุจิตรา ยางนอก, ลัญจกร นิลกาญจน์ และปัญญา เลิศไกร. (2566). การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนแบบยั่งยืน. มนุษยสังคมสาร (มสส.) คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 21(2), 279–300.
สุภัทนีย์ ขุนสิงห์สกุล. (2565). การจัดการภาครัฐแนวใหม่เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศขององค์กร ปกครองส่วนท้องถิ่น อำเภอเขาค้อ จังหวัดเพชรบูรณ์. สักทอง: วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 28(1), 65-78.
สุรเจต ไชยพันธ์พงษ์. (2563). แนวคิดว่าด้วยการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน: ศึกษาเปรียบเทียบระหว่าง 4 แนวคิด. วารสารสิรินธรปริทรรศน์, 21(2), 307-326.
สำนักงานพัฒนาการท่องเที่ยว. (2566). บทบาทองค์กรภาครัฐด้านท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ:สำนักงานพัฒนาการท่องเที่ยว
องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. (2565). เกณฑ์มาตรฐานการบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวโดยชุมชน. กรุงเทพฯ: องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (องค์การมหาชน).