การเสริมสร้างสมรรถนะนักบริหารทรัพยากรมนุษย์อุตสาหกรรมผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ ประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษา การเสริมสร้างสมรรถนะนักบริหารทรัพยากรมนุษย์ อุตสาหกรรมผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ ประเทศไทย มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยคุณลักษณะที่ดีของนักบริหารทรัพยากรมนุษย์ ภาวะผู้นำด้านจริยธรรม การมีส่วนร่วม 2) เพื่อศึกษาปัจจัยสมรรถนะนักบริหารทรัพยากรมนุษย์ 3) เพื่อเป็นแนวทางการเสริมสร้างสมรรถนะนักบริหารทรัพยากรมนุษย์ อุตสาหกรรมผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ ประเทศไทย ซึ่งเป็นงานวิจัยแบบผสานวิธี โดยใช้การวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้ให้ข้อมูลสำคัญงานวิจัยด้วยเทคนิคเดลฟาย วิธีการสนทนากลุ่มจากผู้ประกอบกิจการธุรกิจอุตสาหกรรมผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ 17 คน และแบบสอบถามกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงจำนวน 400 คน การวิจัยเป็นแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง โดยนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์เนื้อหา ด้วยวิธีการตรวจสอบแบบสามเส้า ในการหาความเที่ยงตรง ความถูกต้องทางสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลเนื้อหาได้แก่ การวิเคราะห์เชิงพรรณนา และการวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน เพื่อนำมายืนยันผลการวิจัย ผลการวิจัยพบว่าผู้ให้ข้อมูลสำคัญเห็นสอดคล้องตรงกันว่า นักบริหารทรัพยากรมนุษย์เป็นบุคคลแรกที่ทำหน้าที่คัดเลือกบุคลากรเข้าทำงานจึงต้องมีทักษะความรู้ คุณสมบัตินักบริหารที่ดี ภาวะผู้นำด้านจริยธรรม และการมีส่วนร่วมภายในองค์กร แต่ยังขาดทักษะการเรียนรู้ด้านภาษาเพื่อการสื่อสารในยุคปัจจุบันและขาดความร่วมมือ แรงสนับสนุนจากภาครัฐในการส่งเสริมภาคเอกชน ดังนั้นนักบริหารทรัพยากรมนุษย์จึงควรพัฒนาตนเองไปพร้อมกับองค์กรได้ สรุปภาพรวมได้ว่ามีผลเชิงบวกในการเสริมสร้างสมรรถนะนักบริหารทรัพยากรมนุษย์
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กมลทิพย์ ทองกำแหง. (2562). รูปแบบภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมสำหรับผู้บริหารการศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารรามคำแหง ฉบับคณะศึกษาศาสตร์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 1(1),54–60.
กรุงเทพธุรกิจ. (2561).แผนการพัฒนาพื้นที่ระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก (EEC), สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2568, จาก https://www.bangkokbiznews.com/.
ถนอมขวัญ อยู่สุข, (2563).การบริหารการพัฒนาชุมชนไทยในยุคเทคโนโลยีสารสนเทศ (IT).วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 5(3), 605-617.
ไทยรัฐออนไลน์. (2560).แผนการพัฒนาพื้นที่ระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก (EEC).สืบค้นเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2568, จาก https://www.thairath.co.th/newspaper.com/.
นปภา มณีรัตน์. (2563). รูปแบบสมรรถนะของผู้ริหาร มีการบริหารทรัพยากรมนุษย์ของอุตสาหกรรม ผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ ในภาคตะวันออก. วารสารสังคมศาสตร์, 9(1),60-69.
นิคมอุตสาหกรรมเกตุเวย์ซิตี้. (2565). กระทรวงอุตสาหกรรม.สืบค้นเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2568,จาก https://www.mdx.co.th/4716/.
ปัทมวรรณ โชติกลาง. (2566). ภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของผู้บริหารกับคุณภาพชีวิตในการทำงานของครูในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1. วิทยานิพนธ์นี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาตามหลักสูตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ลัดดาวัลย์ เชื้อพลบ. (2560).ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษากับความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของครู สหวิทยาเขตระยอง 2 สังกัดสำนักงานพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 18. หลักสูตรศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา.
สมบัติ นามบุรี. (2562). ทฤษฎีการมีส่วนร่วมในงานรัฐประศาสนศาสตร์. วารสารวิจยวิชาการ, 2(1), 183-197.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (2566). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 13 (พ.ศ.2566-2570). สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2568, จากhttps://www.nesdc.go.th/ewt_news.php?nid=13651.
สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ.(2560). รายงานการศึกษาความเหมาะสม (Feasibility Study) การจัดตั้งเขตส่งเสริมเศรษฐกิจพิเศษเขตนวัตกรรมระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก. สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. London: John Weather Hill, Inc
