รูปแบบการบริหารจัดการแหล่งเรียนรู้ด้านภูมิปัญญาท้องถิ่นของสถานศึกษา ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพังงา ภูเก็ต ระนอง

Main Article Content

คณิศร ผู้มีทรัพย์
ดารณีย์ พยัฆค์กุล
ดารณีย์ พยัฆค์กุล

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาการบริหารจัดการแหล่งเรียนรู้ด้านภูมิปัญญาท้องถิ่นของสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพังงา ภูเก็ต ระนอง และ 2) ประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของรูปแบบการบริหารจัดการแหล่งเรียนรู้ด้านภูมิปัญญาท้องถิ่นของสถานศึกษาฯ เป็นการวิจัยแบบผสานวิธีพหุระยะ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาเป็นผู้ทรงคุณวุฒิในการสนทนากลุ่ม จำนวน 12 คนเป็นผู้บริหารสถานศึกษาหรือรองผู้อำนวยการสถานศึกษา และครูผู้รับผิดชอบโครงการ/กิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการใช้แหล่งเรียนรู้ด้านภูมิปัญญาท้องถิ่น จำนวน 54 คน ใช้วิธีคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์กึ่งมีโครงสร้างสำหรับการสนทนากลุ่ม และแบบประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ซึ่งผลการวิจัยพบว่า 1) การบริหารจัดการแหล่งเรียนรู้ด้านภูมิปัญญาท้องถิ่นของสถานศึกษาประกอบด้วยองค์ประกอบหลัก 8 ด้าน ได้แก่ (1) การวางแผนบริหารจัดการแหล่งเรียนรู้ด้านภูมิปัญญาท้องถิ่น (2) การพัฒนา การออกแบบ เชื่อมโยงองค์ความรู้ (3) การส่งเสริมการใช้แหล่งเรียนรู้ด้านภูมิปัญญาท้องถิ่น และการพัฒนาบุคลากร (4) การจัดการแหล่งเรียนรู้ และการจัดการเรียนรู้ (5) การดำเนินงานตามแผน ตามกระบวนการ PLC และเผยแพร่ประชาสัมพันธ์ (6) การเปิดโอกาสให้ผู้เกี่ยวข้องเข้ามามีส่วนร่วม (7) การตรวจสอบและติดตามในกระบวนการทุกขั้นตอน และ (8) การนิเทศ กำกับ ติดตาม และประเมินผล และ 2) ผลการประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ และมีกลไกการขับเคลื่อนรวม 21 กลไก ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ผู้มีทรัพย์ ค., พยัฆค์กุล ด. ., & พยัฆค์กุล ด. . (2025). รูปแบบการบริหารจัดการแหล่งเรียนรู้ด้านภูมิปัญญาท้องถิ่นของสถานศึกษา ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพังงา ภูเก็ต ระนอง. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 11(1), 31–44. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/WTURJ/article/view/278353
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

คณิศร ผู้มีทรัพย์. (2568). การบริหารจัดการแหล่งเรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพังงา ภูเก็ต ระนอง. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยพายัพ.

บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

ปรัชญา กาดีโลน. (2560). บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมการใช้แหล่งเรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นในการจัดการเรียนรู้ตามการรับรู้ของครูในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชุมพร เขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.

ปิลันธ์ ปาวิชัย. (2567). รูปแบบการบริหารจัดการแหล่งเรียนรู้เพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียนในโรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนเรศวร.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพังงา ภูเก็ต ระนอง. (2567). แผนปฏิบัติการประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2567. พังงา: กลุ่มนโยบายและแผน.

อักษรเอ็ดดูเคชั่น. (2568). สรุปให้รู้ตามทันโลกการศึกษา EP.23 10 เทรนด์การศึกษาปี 2024. สืบค้นเมื่อ 5 มกราคม 2568, จาก http://www.aksorn.com/ac1-10trend-education2024.

Gilpatrick, R. (2010). Classroom management strategies and behavioral interventions to support academic achievement. Doctoral dissertation. Walden University, Minnesota