การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของปัจจัยความสำเร็จที่มีผลต่อประสิทธิผลการบริหารโครงการก่อสร้างขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดเพชรบูรณ์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยความสำเร็จในการบริหารโครงการก่อสร้างขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดเพชรบูรณ์ 2) เพื่อประเมินระดับประสิทธิผลของการบริหารโครงการก่อสร้างขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดเพชรบูรณ์ และ 3) เพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ปัจจัยความสำเร็จที่มีต่อประสิทธิผลการบริหารโครงการก่อสร้างขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดเพชรบูรณ์ เป็นการวิจัยเชิงปริมาณกลุ่มตัวอย่างที่คัดเลือกแบบเจาะจง มีจำนวน 512 คน ประกอบด้วยผู้บริหารองค์กรปกครอง ส่วนท้องถิ่น ปลัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ผู้อำนวยการกองช่าง และผู้อำนวยการกองคลัง ในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จำนวน 128 แห่งของจังหวัดเพชรบูรณ์ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือแบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติพื้นฐาน (ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน) และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยความสำเร็จโดยรวมอยู่ในระดับสูง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ปัจจัยด้านบุคลากรเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลสูงสุดต่อความสำเร็จการบริหารโครงการก่อสร้างขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดเพชรบูรณ์ 2) ระดับประสิทธิผลของการบริหารโครงการก่อสร้างขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดเพชรบูรณ์ โดยภาพรวมอยู่ในระดับสูง โดยเฉพาะด้านปริมาณงานที่มีระดับสูงสุด และ 3) การตรวจสอบความสัมพันธ์ปัจจัยความสำเร็จที่มีต่อประสิทธิผลการบริหารโครงการก่อสร้างขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดเพชรบูรณ์ พบว่า ปัจจัยความสำเร็จทั้ง 5 ด้าน (บุคลากร, การเงิน, เครื่องจักร, วัสดุ, วิธีการ) มีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับสูงมากกับประสิทธิผลการบริหารโครงการทั้งในด้านปริมาณงานและด้านระยะเวลา อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (Sig. = 0.000)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2557).การวิเคราะห์เชิงปริมาณ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทิพวรรณ หล่อสุวรรณรัตน์. (2566). ทฤษฎีองค์การสมัยใหม่. (พิมพ์ครั้งที่ 18). กรุงเทพฯ: รัตนไตร.
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ปกรณ์ เกตุอินทร์. (2564). ปัจจัย 5M และหลักการบริหารโครงการก่อสร้างท้องถิ่น. สืบค้นเมื่อ 10 กันยายน 2568,จาก https://www.examplewebsite.com/pakorn2564
วิวัฒน์ พัฒนพงศ์พิบูล. (2561). การจัดการภาครัฐแนวใหม่สู่การสร้างคุณค่าสาธารณะ. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 4(2), 15-28.
สมบัติ ธำรงธัญวงศ์. (2549). นโยบายสาธารณะ: แนวความคิด การวิเคราะห์ และกระบวนการ. พิมพ์ครั้งที่ 14. กรุงเทพฯ: เสมาธรรม.
สำนักงานคลังจังหวัดเพชรบูรณ์. (2567ก). รายงานประมาณการเศรษฐกิจจังหวัดเพชรบูรณ์ ปี 2567. เพชรบูรณ์: สำนักงานคลังจังหวัดเพชรบูรณ์.
สำนักงานคลังจังหวัดเพชรบูรณ์. (2567ข). รายงานเร่งรัดติดตามการใช้จ่ายเงินงบประมาณรายจ่ายประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2567. เพชรบูรณ์: สำนักงานคลังจังหวัดเพชรบูรณ์.
สุทธิศักดิ์ ไกรสรสุทธิสิน. (2563). การจัดการโซ่อุปทานสีเขียว: สู่การพัฒนาที่ยั่งยืน. ปทุมธานี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุพรรณิการ์ ศรีธัญรัตน์, วัลลภา วารุกะ, & สัญญา เคณาภูมิ. (2563). ประสิทธิผลการนำนโยบายสาธารณะไปปฏิบัติ: แนวคิดและวรรณกรรมปริทัศน์. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 20(1), 223–234.
Alzahrani, J. I., & Emsley, M. W. (2013). The impact of contractors’ attributes on construction project success: A post construction evaluation. International Journal of Project Management, 31(2), 313–322.
Atkinson, R. (1999). Project management: cost, time and quality, two best guesses and a phenomenon, its time to accept other success criteria. International Journal of Project Management, 17(6), 337–342.
Chan, D. W. M., & Kumaraswamy, M. M. (1997). A comparative study of causes of time overruns in Hong Kong construction projects. International Journal of Project Management, 15(1), 55–63.
Chapman, R. J. (2011). Simple tools and techniques for enterprise risk management. Wiley.
Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16(3), 297-334.
Dell'Isola, A. J. (1982). Value engineering in the construction industry. (3rd ed.). Van Nostrand Reinhold.
Gudienė, N., Banaitis, A., & Banaitienė, N. (2013). Evaluation of critical success factors for construction projects – an empirical study in Lithuania. International Journal of Strategic Property Management, 17(1), 21–31.
Kerzner, H. (2017). Project management: A systems approach to planning, scheduling, and Controlling. (12th ed.). Wiley Hoboken.
Likert, R. (1932). A technique for measurement of attitudes. Archives of Psychology, 140, 5-55.
Moore, M. H. (1995). Creating public value: Strategic management in government. Harvard University Press.
O’Flynn, J. (2007). From New Public Management to Public Value: Mapping the evolution and challenges. Australian Journal of Public Administration, 66(3), 353–366.
Ofori, G. (2015). Sustainable construction: Drivers and challenges in developing countries. Construction Management and Economics, 33(7-8), 585–599.
Peterson, E., & Plowman, G. E. (1953). Business organization and management. Irwin.
Pinto, J. K., & Slevin, D. P. (1988). Critical success factors in effective project implementation. Project Management Journal, 19(2), 31–39.
PMI. (2021). The Standard for Project Management and a Guide to the Project Management Body of Knowledge. (7th ed.). PMBOK Guide, Project Management Institute (PMI).
Transparency International. (2021). Global corruption barometer: European Union 2021. Retrieved October 18,2025, from https://www.transparency.org/en/publications/gcb-eu-2021
Warszawski, A. (2003). Industrialized and automated building systems: A managerial approach. Routledge.
