Creation of Music for Developing Chakhe Playing Skills from I-san Folk Music
Main Article Content
Abstract
The current study was designed in the qualitative approach. Creation in Thai traditional musical arts was employed as the main methodology of the study. The purposes of the study were to create songs for practicing basic Chakhe, a Thai traditional strumming music instrument, from 5 North Eastern Thailand (Isan) traditional compositions and to develop and evaluate practicing exercises for the instrument.
The study indicated the following results. Phase 1 focused on creation of songs used in Chakhe practicing using in Thai traditional musical arts as the main methodology. The creation was integrated with the standard Thai traditional music instruction level 1-6 including 5 Isan traditional songs such as 1) Chakhe Klongyaw 2) Lumplern Chakhe 3) Chakhe Sanair 4) Soeng Chakhe and 5) Teoy Chekhe were chosen. The songs were not complicated in melodic plays and tempos. The songs were played in the Pentatonic Scale which was close to A minor scale. Phase 2 focused on developing and evaluating practicing exercises included 5 sets of 4 exercises in 20 exercises in total. The principles of the practicing exercises were related to standard Thai traditional music instruction level 1-6. The effectiveness of t he developed practicing exercises was found at 71.92/76.04 reaching the set criteria of
70/70.
The study provided a model for regional music instruction for traditional Thai music which is one of the strength and unique characteristics of local music culture. Adopting of songs that are familiar to learners to the instruction was one of the effective ways to familiarize learners to local cultures and traditions.
Article Details
References
ขำคม พรประสิทธิ์. (2560). การดีดจะเข้ขั้นพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เจริญชัย ชนไพโรจน์. (2526). ดนตรีและการละเล่นพื้นบ้านอีสาน. มหาสารคาม: ภาควิชาดุริยางคศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม.
ณรงค์ เขีียนทองกุุล. (2561). กลวิิธีีการบรรเลงจะเข้้ในเพลงเดี่ยวทะแย สามชั้น. วารสารมนุษยศาสตร์, 25(1), 104-132.
ณรุุทธ์ สุุทธจิิตต์. (2560). วิิธีีวิิทยาการสอนดนตรีี. กรุุงเทพมหานคร: คณะครุุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิชิต ชัยเสรี. (2556). การประพันธ์เพลงไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปกรณ์ รอดช้างเผื่อน. (2549). การประพันธ์เพลงทยอยเดี่ยวสำหรับจะเข้. รายงานผลการวิจัยกองทุนรัชดาภิเษกสมโภช, กรุงเทพมหานคร. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สงัด ภูเขาทอง. (2532). การดนตรีไทยและทางเข้าสู่ดนตรีไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เรือนแก้วการพิมพ์.
สำนักมาตรฐานและประเมินผลอุดมศึกษา. (2544). เกณฑ์มาตรฐานดนตรีไทยและเกณฑ์การประเมิน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจำกัดภาพพิมพ์.