Buddhist Concepts Appearing in Lanna Mantra and Ritual Used in Shingles Treatment of Master Jumpong Tangtrakul
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study aimed to analyze the way of shingles treatment based on the Buddhist concepts that appeared in the Lanna mantra and rituals of Master Jumpong Tangtrakul. The study is a qualitative study and the data described in this study was obtained from documentary evidence and from individual interviews.
According to Buddhist principles, shingles is classified as a physical illness caused by ague, an illness in which a patient has a fever, feel cold, and shake slightly. In modern medicine, shingles is an infectious disease caused by Varicella-zoster virus (VZV) which belongs to the herpesviruses group. The shingles treatment based on Master Jumpong Tangtrakul consisted of 3 essential steps: 1) using water treatment by making holy water with the Lanna mantra for the patient to drink; 2) paying homage to the triple gems by reciting Namo 3 times and blowing gently to the wound area of the patient; and 3) refraining from eating foods which are antagonistic to the disease, including fermented food, chicken, beef, scaleless fish, seafood, etc. The information obtained by interviewing a patient who had been suffering from shingles around his chest revealed that he had been treated previously with modern medicine but the symptoms did not improve. Thereafter, he came to see Master Jumpong Tangtrakul and was treated by blowing mantra once a day for 3 days; the symptoms were gradually relieved within 1 week and cured eventually.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
โกษิต ศิริรัตน์พิริยะ, วันชัย พลเมืองศรี และพระครูศรีวรพินิจ. (2562). การวิเคราะห์เชิงเปรียบเทียบการวินิจฉัยและการรักษาโรคตามสมุฏฐานโรคในพระไตรปิฎกกับการแพทย์พื้นบ้านล้านนา. วารสาร มจร. มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 5(2), 107-119.
จรัสศรี ฬียาพรรณ, รษิกา ฤทธิ์เรืองเดช, พิชญา มณีประสพโชค, วรัญญา บุญชัย และสุขุม เจียมตน. (2560). โรคงูสวัด (Herpes Zoster, Shingles). สืบค้นเมื่อ 15 มีนาคม 2564 จาก SIRIRAJ ONLINE Good health everywhere: https://www.si.mahidol.ac.th/siriraj_online/thai_version/Health_detail.asp?id=1085.
จีรเดช มโนสร้อย, อรัญญา มโนสร้อย และอุดม รุ่งเรืองศรี. (2543). ศัพทานุกรมชื่อโรคล้านนา Lanna Disease Dictionary. เชียงใหม่: ครองช่าง.
ชูชาติ ใจแก้ว. (2564, 17 เมษายน). นักวิจัยและเจ้าหน้าที่บริหารโครงการจัดตั้งพิพิธภัณฑ์อารยธรรมลุ่มน้ำโขง มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย. [บทสัมภาษณ์].
พบชัย งามสกุลรุ่งโรจน์, วรรณี กัณฐกมาลากุล, ไอยฤทธิ์ ไทยพิสุทธิกุล และภัทรชัย กีรติสิน. (2556). จุลชีววิทยาทางการแพทย์ Medical Microbiology. กรุงเทพฯ: วี.เจ. พริ้นติ้ง.
พระมหาปองปรีดา ปริปุณฺโณ (จำปาศรี). (2545). การป้องกันและรักษาโรคตามหลักพระพุทธศาสนา (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาวิชาพุทธศาสตร์). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, พระนครศรีอยุธยา.
พระสถิตย์ สิริวิชโย (หน่อแก้ว). (2558). การศึกษาวิเคราะห์การรักษาโรคตามหลักพระพุทธศาสนา กรณีศึกษา: แนวคิดการรักษาด้วยแพทย์แผนไทยของพระครูวรเวทย์วิสิฐ (ครูบาธรรมชัย ธมฺมชโย) (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาวิชาพุทธศาสตร์). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, พระนครศรีอยุธยา.
พาณี ศิริสะอาด. (2552). บทบาทของหมอเมืองในการดูแลสุขภาพของชุมชน. ใน พรรณเพ็ญ เครือไทย (บ.ก.). ข่วงผญาสุขภาพล้านนา (น. 45). เชียงใหม่: มรดกล้านนา.
ภัทรธนิษฐ์ ศรีจอมทอง. (2560). ภูมิทัศน์ภาษาในล้านนา (พิมพ์ครั้งที่ 2). เชียงใหม่: สำนักบริหารและพัฒนาวิชาการ มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2535). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาเตปิฏกํ 2500. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มูลนิธิอุทยานธรรม. (2559). พุทธธรรมเปลี่ยนโลก ตอน 2-01 เมืองเวสาลีเกิดทุพภิกขภัย. สืบค้นเมื่อ 20 เมษายน 2564 จาก https://buddhadhamma.uttayarndham.org/tripitaka-stories/c/0/i/16775937/vaishali.
ยิ่งยง เทาประเสริฐ และกันยานุช เทาประเสริฐ, (บ.ก.). (2547). ตำราการแพทย์พื้นบ้านล้านนาสาขาหมอยา ชุด โครงการวิจัยการแพทย์พื้นบ้านและการแพทย์ชนเผ่าภาคเหนือ. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.
ยุวดี จอมพิทักษ์. (2540). รักษาโรคด้วยสมุนไพร. กรุงเทพฯ: หอสมุดกลาง.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: ศิริวัฒนาอินเตอร์พรินท์.
โรงพยาบาลเพชรเวช. (2563). ตีแผ่โรคที่คนไทยเป็นมากที่สุดในไตรมาสที่ 1 ปี 2563. สืบค้นเมื่อ 15 มีนาคม 2564 จาก https://www.petcharavejhospital.com/th/Article/article_detail/ disease_ in_first_quarter.
ลือชัย ศรีเงินยวง. (2550). การแพทย์ทางเลือกกับระบบสุขภาพ. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยาการแพทย์ หน่วยที่ 6-10 (พิมพ์ครั้งที่ 2) (น. 14-17). นนทบุรี: น่ำกังการพิมพ์.
วศิน อินทสระ. (2535). หลักคำสอนสำคัญในพุทธศาสนา (พุทธปรัชญาเถรวาท). กรุงเทพฯ: เจริญกิจ.
วิโรจน์ อินทนนท์. (2564, 26 เมษายน). รองศาสตราจารย์ประจำภาควิชาปรัชญาและศาสนา คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่. [บทสัมภาษณ์].
ศรีเลา เกษพรหม. (2552). อู้จ๋าประสาคนเมืองเรื่องภูมิปัญญาล้านนากับการดูแลสุขภาพ. ใน พรรณเพ็ญ เครือไทย (บ.ก.). ข่วงผญาสุขภาพล้านนา (น. 82). เชียงใหม่: มรดกล้านนา.
สมุนไพรดอทคอม. (2564). เภสัชวัตถุ. สืบค้นเมื่อ 15 มีนาคม 2564 จาก http://www.samunpri.com/pharmacy/เภสัชวัตถุ/.
อรทัย เจียมดำรัส. (2559). สุขภาพจิตดี ด้วยวิถีล้านนา. เชียงใหม่: นันทกานต์ กราฟฟิค/การพิมพ์.
อวัสดา ทับทิมแท้. (2555). การบำบัดแนวพุทธที่ปรากฏในพิธีกรรมล้านนา (วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพุทธศาสตร์). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, พระนครศรีอยุธยา.
อุดม รุ่งเรืองศรี. (2547). พจนานุกรมล้านนา-ไทย ฉบับแม่ฟ้าหลวง. เชียงใหม่: มิ่งเมือง.
Barer, M. R., Irving, W., Swann, A., & Perera, N. (2018). Medical Microbiology (19th ed.). Edinburgh: Elsevier Ltd.
Madigan, M. T., Martingo, J. M., Dunlap, P. V., & Clark, D. P. (2009). BROCK Biology of Microorganisms (12th ed.). U.S.A.: Pearson Education, Inc.
Pelletier, K. R. (1992). Mind as Healer: Mind as Stayer. New York: Dell Publishing.