การทดลองจัดการเรียนการสอนเชิงรุกในรายวิชาการอ่านภาษาญี่ปุ่นขั้นสูง

Article Sidebar

PDF
เผยแพร่แล้ว: ก.ย. 23, 2021
คำสำคัญ:
การเรียนการสอนเชิงรุก รายวิชาการอ่านภาษาญี่ปุ่น ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรู้ 5 ด้าน

Main Article Content

Yupaka Fukushima
ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อการทดลองจัดการเรียนการสอนเชิงรุกในรายวิชาการอ่านภาษาญี่ปุ่นขั้นสูง ผลการศึกษาพบว่าด้านกิจกรรมการเรียนการสอนในชั้นเรียน ในภาพรวมผู้เรียนมีความพึงพอใจในระดับมากที่สุด โดยเฉพาะในประเด็นที่ว่ารูปแบบการเรียนการสอน 1. ช่วยพัฒนาทักษะกระบวนการคิด ทักษะการสื่อสาร ทักษะการทำงานร่วมกับผู้อื่น 2. ส่งเสริมให้นิสิตใช้ทักษะที่หลากหลาย ทั้งฟัง พูด อ่าน เขียน และการคิด 3. กระตุ้นให้นิสิตมีส่วนร่วมในกิจกรรมในชั้นเรียน และ 4. ฝึกฝนให้นิสิตยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น สำหรับคุณลักษณะของครูผู้สอน พบว่าผู้เรียนเห็นด้วยมากที่สุดในทุกประเด็น โดยให้คะแนนเต็มในด้านความรู้ ความสามารถในการสอน และความพร้อมในการสอน สำหรับผลลัพธ์การเรียนรู้ตามกรอบมาตรฐานการเรียนรู้ 5 ด้าน ผู้เรียนประเมินว่าได้รับครบทุกด้านในระดับมากขึ้นไป ผลการศึกษาสามารถสรุปได้ว่า การจัดการเรียนการสอนเชิงรุกในรายวิชา “การอ่านและอภิปรายภาษาญี่ปุ่น” ช่วยให้เกิดการเรียนรู้ตามกรอบมาตรฐานผลการเรียนรู้ 5 ด้าน ผู้เรียนมีความกระตือรือร้น ยอมรับ และให้การสนับสนุนรูปแบบการเรียนการสอนดังกล่าว

Article Details

ฉบับ
ปีที่ 28 ฉบับที่ 2 (2021): กรกฎาคม - ธันวาคม 2564
ประเภทบทความ
บทความวิจัย บทความวิชาการ และวิทยานิพนธ์
ประวัติผู้แต่ง

Yupaka Fukushima, ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

การศึกษา

2552 Ph.D. Japanese Language and Culture, National Graduate Institute for Policy Studies, Japan
2543 M.A. Japanese Studies, Tokyo University of foreign Studies, Japan
2539 ศศ.บ. ภาษาญี่ปุ่น, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ประเทศไทย

ผลงานวิจัย

  1. Siriphonphaiboon Yupaka (2008) “The Effectiveness of Self-Monitoring on Japanese Accent Learning: An Analysis of Questionnaire to Thai L1 Learners of Japanese”, Nihongo akusento no gakushuu ni okeru “Jikomonitaa” no yuukoosee : Taigo bogo washa ni taisuru ankeeto no bunseki kara, Journal of the Phonetic Society of Japan 12/2: 17-29.
  2. Yupaka Siriphonphaiboon, Isomura Kazuhiro, Pakatip Sakulkru (2008) “A Survey on current situation of Japanese phonetics Education in Thailand”, Taijin kyooshi ni yoru nihongo onsee kyooiku no genjyoo choosa, บทความนำเสนอในการประชุมวิชาการนานาชาติ เรื่องทิศทางการศึกษาภาษาญี่ปุ่นในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้โดยคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ (16-17 ต.ค. 2551) หน้า 146-150.
  3. ยุพกา ฟูกุชิม่า. ๒๕๕๔. ความเชื่อและกลยุทธ์การเรียนรู้ของนิสิตวิชาเอกภาษาญี่ปุ่นชาวไทย. มนุษยศาสตร์ในทศวรรษใหม่ : พลวัติแห่งองค์ความรู้กับพหุลักษณ์ทางวัฒนธรรม. คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. หน้า ๑๐๓-๑๒๐.
  4. ยุพกา ฟูกุชิม่า. ๒๕๕๕. ความเชื่อและกลยุทธ์การเรียนรู้การออกเสียงของนิสิตเอกภาษาญี่ปุ่นชาวไทย. เอกสารหลังการประชุมระดับชาติเครือข่ายญี่ปุ่นศึกษาในประเทศไทย ครั้งที่ ๕. หน้า ๘๓-๑๐๐.
  5. ยุพกา ฟูกุชิม่า กนกพร นุ่มทอง สร้อยสุดา ณ ระนอง. ๒๕๕๖. ความนิยมในการเรียนภาษาญี่ปุ่นและภาษาจีนของนิสิตมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์: แรงจูงใจแตกต่างกันอย่างไร. วารสารญี่ปุ่นศึกษา ฉบับที่ ๓๐ เล่มที่ ๑. หน้า ๒๗-๔๐.　
  6. ยุพกา ฟูกุชิม่า. ๒๕๕๘. ประสิทธิผลของการฝึกแชโดอิ้งต่อการเรียนรู้เสียงสูงต่ำภาษาญี่ปุ่นของผู้เรียนชาวไทย.วารสารญี่ปุ่นศึกษา ฉบับที่ ๓๒ เล่มที่ ๑. หน้า ๗๑-๙๐.
  7. Isomura Kazuhiro, Matsuda Makiko and Yupaka Fukushima (2016). The Japanese Accent realization of Thai speakers and Vietnamese speakers: Focusing on the effect of accent markers （「タイ語話者およびベトナム語話者による日本語アクセントの実現―アクセント記号の効果に注目して―」）. In Proceedings of BALI-ICJLE 2016 International Conference on Japanese Language Education , Bali, Indonesia, 9-11 September. (in Japanese)
  8. Rika Inagaki, Yupaka Fukushima, Noriaki Matsuo (2018). สิ่งที่ผู้เรียนได้เรียนรู้จากการไปศึกษาที่ประเทศญี่ปุ่น 2 สัปดาห์: ผลจากการวิเคราะห์แบบสอบถามและการสัมภาษณ์นักศึกษามหาวิทยาลัยชาวไทย 4 คน （「二週間の日本留学で学習者が学んだもの―タイ人大学生四名への質問紙調査及びインタビュー調査の結果から―」）นำเสนอในการสัมมนาประจำปีของกลุ่มศึกษาภาษาญี่ปุ่นครั้งที่ 30 วันที่ 17 มีนาคม 2561
  9. ยุพกา ฟูกุชิม่า และ ทัศนีย์ เมธาพิสิฐ. ๒๕๖๐. ทักษะการฟังและแยกแยะเสียงสูงต่ำในคำภาษาญี่ปุ่นของผู้เรียนชาวไทย: เปรียบเทียบระหว่างผู้ที่มีประสบการณ์เรียนรู้และฝึกฝนเสียงสูงต่ำกับผู้ที่ไม่มี. วารสารญี่ปุ่นศึกษา ฉบับที่ ๓๔ เล่มที่ ๒. หน้า ๕๕-๗๔.
  10. คุมิโกะ มิชิมะ และ ยุพกา ฟูกุชิม่า. 2561. การศึกษากลวิธีการเรียนรู้คันจิของผู้เรียนภาษาญี่ปุ่นชั้นกลางชาวไทยในระดับอุดมศึกษา: เปรียบเทียบระหว่างผู้ที่มีความสามารถทางคันจิสูงและต่ำ. นำเสนอในการประชุมวิชาการระดับชาติ IAMBEST ครั้งที่ 3 วันที่ 25 พฤษภาคม 2561. 3rd IAMBEST 2018 บทความฉบับเต็มการประชุมวิชาการระดับชาติครั้งที่ 3 หน้า 678-689.
  11. ยุพกา ฟูกุชิม่า และ ทัศนีย์ เมธาพิสิฐ. ๒๕๖๑.ปัจจัยที่สัมพันธ์กับทักษะการฟังเสียงสูงต่ำภาษาญี่ปุ่นของผู้เรียนชาวไทย. วารสารเครือข่ายญี่ปุ่นศึกษา ปีที่ ๘ ฉบับที่ ๑. หน้า ๓๗-๕๘.
  12. Rika INAGAKI, Yupaka FUKUSHIMA, Noriaki MATSUO (2018). Effects of a two-week study-in-Japan program on Japanese-language learning: Focusing on learning motivations, learning strategies, and learning resources. Venezia ICJLE 2018, Italy, 3-4 August.
  13. ユパカー・フクシマ（2018）「タイの大学におけるビジネス日本語コースの現状と課題―カセサート大学を事例として―」『専門日本語教育研究』20,3-8.
  14. ฉัตรวัฒน์ หวังศิริกำโชค และ ยุพกา ฟูกุชิม่า. 2562. ความสัมพันธ์ระหว่างกลวิธีการเรียนรู้เชิงอภิปัญญากับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรู้ภาษาญี่ปุ่นของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิจัย ราชภัฎพระนครสาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ปีที่ 14 ฉบับที่ 2.
  15. ยุพกา ฟูกุชิม่า. 2562. ทัศนคติของผู้เรียนต่อการบรรยายด้วยภาษาญี่ปุ่นของผู้สอนชาวไทยในรายวิชาการอ่านภาษาญี่ปุ่นขั้นสูง. วารสารเครือข่ายญี่ปุ่นศึกษา ปีที่ 9 ฉบับที่ 1. หน้า 25-48.

เอกสารอ้างอิง

กนกวรรณ เลาหบูรณะกิจ คะตะกิริ. (2561). การเรียนการสอนภาษาญี่ปุ่นเพื่อพัฒนาการเรียนรู้แบบตื่นตัวและไตร่ตรอง. วารสารอักษรศาสตร์. 47(2), 331-391.

ทัศนีย์ เมธาพิสิฐ และ ยูมิโกะ ยามาโมโตะ. (2558). การพัฒนาบุคลากรให้มีศักยภาพการทำงานในระดับสากล: กรณีการเตรียมความพร้อมสำหรับฝึกงานในต่างประเทศ. วารสารเครือข่ายญี่ปุ่นศึกษา. 7(2), 83-100.

นนทลี พรธาดาวิทย์. (2559). การจัดการเรียนรู้แบบ Active Learning. กรุงเทพฯ: ทริปเพิ้ล เอ็ดดูเคชั่น.

นนทลี พรธาดาวิทย์. 2560. การพัฒนาการจัดการเรียนรู้เชิงรุกในวิชาการจัดการเรียนรู้. วารสารวิจัยราชมงคลกรุงเทพ. 11(1), 85-94.

นะโอะโกะ โยะฌิดะ และ ทนพร ตรีรัตน์สกุลชัย. (2559). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่อการสอนแบบแบบห้องเรียนกลับทาง รายวิชาภาษาญี่ปุ่นพื้นฐาน 1 ของนักศึกษาที่ไม่ใช่วิชาเอกภาษาญี่ปุ่น มหาวิทยาลัย เชียงใหม่. วารสารเครือข่ายญี่ปุ่นศึกษา. 6(2), 71-83.

บุญชม ศรีสะอาด. (2539). การแปลผลเมื่อใช้เครื่องมือรวบรวมข้อมูลแบบมาตราส่วนประมาณค่า. วารสารการวัดผลการศึกษามหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 2(1), 64-70.

พรทิพย์ วงศ์ไพบูลย์. (2560). การเรียนรู้เชิงรุกและการมีส่วนร่วมของผู้เรียน (Active Learning). วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร. 8(2), 327-336.

พันธ์ศักดิ์ พลสารัมย์. (2546). การปฏิรูปการเรียนการสอนระดับอุดมศึกษา: การพัฒนากระบวนการเรียนรู้ในระดับปริญญาตรี. วารสารเซนต์จอห์น. 6(6), 1-15.

พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และ พเยาว์ ยินดีสุข. (2561). การเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลังกับ PLC เพื่อการพัฒนา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ยุพกา ฟูกุชิม่า. (2562). ทัศนคติของผู้เรียนต่อการบรรยายด้วยภาษาญี่ปุ่นของผู้สอนชาวไทยในรายวิชาการอ่านภาษาญี่ปุ่นขั้นสูง. วารสารเครือข่ายญี่ปุ่นศึกษา. 9(1), 25-48.

ยุพกา ฟูกุชิม่า และ ริกะ อินะงะขิ. (2562). ความเชื่อ และความคาดหวังของผู้เรียนภาษาญี่ปุ่นชาวไทยต่อชั้นเรียนภาษาญี่ปุ่น ครูภาษาญี่ปุ่น และบทบาทของผู้สอน. วารสารเครือข่ายญี่ปุ่นศึกษา. 9(2), 1-25.

ราชบัณฑิตยสถาน. 2557. พจนานุกรมศัพท์ภาษาศาสตร์ (ภาษาศาสตร์ประยุกต์) ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.

วิชัย วงษ์ใหญ่ และ มารุต พัฒพล. (2562). การประเมินตามสภาพจริงอิงสมรรถนะ. กรุงเทพฯ: ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม2563 จาก http://www.curriculumandlearning.com

ศิริวรรณ มุนินทรวงศ์ และ ทัศนีย์ เมธาพิสิฐ. (2558). ทิศทางการพัฒนาทรัพยากรบุคคลเพื่อผู้ประกอบการญี่ปุ่นในไทยในศตวรรษที่ 21. วารสารเครือข่ายญี่ปุ่นศึกษา. 5(2), 48-69.

ศิริวรรณ มุนินทรวงศ์. (2561). ปัญหาการฝึกงานและทักษะในการทำงานของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาญี่ปุ่น มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. วารสารเครือข่ายญี่ปุ่นศึกษา. ฉบับพิเศษ 8(3), 206-218.

สถาพร พฤฑฒิกุล.(2555). คุณภาพผู้เรียน...เกิดจากกระบวนการเรียนรู้. วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา. 6(2), 1-13.

สุณีย์รัตน์ เนียรเจริญสุข. (2561). ประสิทธิผลของกิจกรรมการอ่านร่วมกันกับเพื่อนในวิชาการอ่านภาษาญี่ปุ่น. วารสารญี่ปุ่นศึกษา. 35(2), 64-77.

Bonwell, C.C., & Eison, J. A. (1991). Active Learning: Creating Excitement in the Classroom. Retrieved from https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED336049.pdf

Dale, E. (1969). Audio-Visual Methods in Teaching, 3rd ed., New York: Holt, Rinehart & Winston.

Fujita, Y. (2014). Nihongo jookyuu gakushuusha no jiritsusei o takameru tame no jugyoo katsudoo no kooka to kadai. Obirin Forum of Language Education, 10, 103-118. (in Japanese)

Ikeda, R. & Tateoka, Y. (2007). An Introduction to Peer Reading. Tokyo: Hituzi Shobo Publishing. (in Japanese)

Ishiguro, K. (2012). Dokkai to sono oshiekata o kangaeru. Japanese Language Education Bulletin Japan Foundation Bangkok, 9, 1-18. (in Japanese)

Iwashita, M. (2013). Studies in Reading Comprehension Peer-Learning Activities: Using The Restaurant of Many Orders by Kenji Miyazawa. The Kwassui review. Department of Contemporary Japanese Culture, 56, 68-48. (in Japanese)

Kaewkritsadang, P. (2017). Can-Do Statements Based Japanese Language Education: Study for Application to Create New Curriculum and Japanese Language Textbooks for Undergraduate Students in Thailand. Journal for Japanese studies, 7, 111-128. (in Japanese)

Kouda, Y. & Ishii, Y. (2012). Research on Incorporating Active Reading into Traditional Intensive Reading class: Aiming at Non-task Activity. 2012 WEB Ver. Report of Practical Research Forum for Japanese Education, 1-10. (in Japanese)

McKinney, K. & Heyl, B. S. (2008). Sociology through Active Learning: Student Exercises. California: Pine Forge Press.

Mori, T. (2015). Gakushuu kagaku ga egaku 21 seikigata jugyoo no dezain. Gakushuu shisutemu kenkyuu, the first issue, 60-70. (in Japanese)

Taniguchi, S. (1991). Thinking-aloud in the Reading Classroom: Observation of Learner Strategies. Journal of Japanese Language Teaching, 75, 37-50. (in Japanese)

Tateoka, Y. (2005). From Reading alone to Peer Reading. Kanagawa: Tokai University Press. (in Japanese)

Tateoka, Y. (2006). Dokkai jugyoo ni okeru kyooshi shudoo to kyoodooteki gakushuu: 2 tsu no apuroochi kara kyoodoo no kyooshitsu dezain o kangaeru. Bulletin of the Foreign Student Education Center, Tokai University, 26, 33-48. (in Japanese)

Tsuji, K., Mochizuki, S., Shindo, M., Sato, A. (2016). Is “Non-Teaching Class” Effective?: Considering Evaluation Methods for Student-Centered Classroom Activities. 2016 WEB Ver. Report of Practical Research Forum for Japanese Education, 1-10. (in Japanese)

Umemura, O. (2003). Nihongo kyooiku ni okeru dokkai shidoo: extensive reading no kokoromi. Journal of international students education, 8, 173-182. (in Japanese)