ทำเนียบภาษาในกวีนิพนธ์คำหยาด
Main Article Content
บทคัดย่อ
ทำเนียบภาษาในกวีนิพนธ์ คำหยาด ของเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ (ศิลปินแห่งชาติ) ปรากฏโดดเด่น 5 ประเภท ได้แก่ ราชาศัพท์ ศัพท์สังคีต ศัพท์พุทธศาสนา ศัพท์สถาปัตยกรรมไทย และศัพท์อัญมณี รูปแบบการใช้ทำเนียบภาษาของกวีจำแนกได้ 2 ลักษณะ กล่าวคือ 1) การใช้หนึ่งทำเนียบภาษาต่อบทกวี และ 2) การผสมผสานหลายทำเนียบภาษาในบทกวี กวีตั้งใจเลือกใช้ทำเนียบภาษาเพื่อสื่อสารความคิด จินตภาพ และอารมณ์สะเทือนใจแก่ผู้รับสาร ทั้งนี้การใช้ทำเนียบภาษาสะท้อนให้เห็นถึงอัจฉริยภาพและความสัมพันธ์ระหว่างภูมิหลังกับผลงานของกวีอย่างชัดเจน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ธนสิน ชุตินธรานนท์. (2562). การสื่อสารอัตลักษณ์ดุริยกวีในกวีนิพนธ์ของเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 11(1), 49-72.
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์. (2527). เพลงขลุ่ยผิว. กรุงเทพฯ: ปลาตะเพียน.
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์. (2541). ตากรุ้งเรืองโพยม (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: เกี้ยว-เกล้า พิมพการ.
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์. (2544). คำหยาด (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: เกี้ยว-เกล้า พิมพการ.
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์. (2550). เขียนแผ่นดิน (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: คิว พริ้นท์ แมเนจเม้นท์.
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์. (2557). สังคายนาพุทธธรรม. กรุงเทพฯ: เกี้ยว-เกล้า พิมพการ.
ปรมาภรณ์ ลิมป์เลิศเสถียร. (2539). ร้อยกรองของเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์: วัจนลีลากับความคิดของกวี (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาภาษาไทย). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
ประพจน์ อัศววิรุฬหการ. (2549). ชีวิตคืออะไร. ใน พุทธธรรมในพระไตรปิฎก (น. 34-49). กรุงเทพฯ, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประสพโชค เย็นแข. (2543). 60 ปีกวีแก้ว เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์. ใน อรุณ เวชสุวรรณ และบังอร เวชสุวรรณ (รวบรวมและเรียบเรียง), 6 ทศวรรษ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ กวีรัตนโกสินทร์ (น. 53-61). กรุงเทพฯ: เม็ดทรายพริ้นติ้ง.
ปรัชญา ปานเกตุ. (2558). ศัพทานุกรมวัฒนธรรมไทย. กรุงเทพฯ: สถาพรบุ๊คส์.
พิสุทธิศักดิ์ ประทุมสุวรรณ. (2561). โครงสร้างโบสถ์-วิหาร-ปราสาท-ราชวัง ในรูปแบบสถาปัตยกรรม. สืบค้นเมื่อ 24 พฤศจิกายน 2563 จาก www.raksinthai.com.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2545). พจนานุกรมศัพท์วรรณกรรมอังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2545). สารานุกรมศัพท์ดนตรีไทย ภาคคีตะ-ดุริยางค์ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: สหมิตรพริ้นติ้ง.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
สำนักงานเสริมสร้างเอกลักษณ์ของชาติ. (2537). ราชาศัพท์. กรุงเทพฯ: ฉลองรัตน.
สุจิตรา จงสถิตย์วัฒนา. (2544). พุทธธรรมในกวีนิพนธ์ไทยสมัยใหม่. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2548). ภาษาในสังคมไทย: ความหลากหลาย การเปลี่ยนแปลง และการพัฒนา (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อรุณ เวชสุวรรณ และบังอร เวชสุวรรณ (รวบรวมและเรียบเรียง). (2543). 6 ทศวรรษ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ กวีรัตนโกสินทร์. กรุงเทพฯ: เม็ดทรายพริ้นติ้ง.