อัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชุมชนตลาดน้อย กรุงเทพมหานคร

Main Article Content

สุพรรณสา ฉิมพาลี
กฤตพร ห้าวเจริญ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์ประกอบที่สะท้อนถึงอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่มีคุณค่าและสามารถรับรู้ได้ของชุมชนตลาดน้อย เป็นการวิเคราะห์คุณค่าและความสำคัญทางวัฒนธรรมทั้งที่เป็นรูปธรรมและนามธรรม ใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพเพื่ออธิบายถึงคุณค่าและลักษณะเฉพาะทางวัฒนธรรมของชุมชนตลาดน้อย ผลการวิจัยพบว่า ชุมชนตลาดน้อยมีองค์ประกอบที่มีความโดดเด่นทางวัฒนธรรมเชิงรูปธรรม โดยเฉพาะลักษณะเด่นทางโครงสร้างที่ยังคงอยู่ เนื่องจากเป็นชุมชนเก่าแก่ที่มีประวัติความเป็นมาอย่างยาวนาน สะท้อนผ่านรูปแบบการตั้งถิ่นฐานที่มีความโดดเด่นทั้งรูปแบบการตั้งถิ่นฐานแบบกลุ่ม (Cluster Settlement) ที่กระจุกตัวอยู่บริเวณริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา และต่อมาเมื่อมีการพัฒนาเส้นทางคมนาคมทางบกและตัดถนนเจริญกรุงเข้ามายังชุมชน ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงการตั้งถิ่นฐานเป็นรูปแบบการตั้งถิ่นฐานแบบแนวเส้นตรง (Linear Settlement) ที่มีเส้นทางการสัญจรเป็นตัวกำหนดลักษณะการวางตัวของอาคาร นอกจากนี้ภายในชุมชนตลาดน้อยยังมีความโดดเด่นในเรื่องของสถาปัตยกรรมที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม สามารถถ่ายทอดให้เห็นถึงคุณค่าทางประวัติศาสตร์ ที่เป็นหลักฐานแสดงถึงการเข้ามาอยู่อาศัยของกลุ่มคนหลายชาติพันธุ์ในพื้นที่ชุมชน ในส่วนขององค์ประกอบที่มีความโดดเด่นทางวัฒนธรรมเชิงนามธรรม มีลักษณะเฉพาะในเรื่องของพิธีกรรม ประเพณี ศรัทธาความเชื่อ ที่ยังคงสืบปฏิบัติและมีความเชื่อมโยงกับวิถีชีวิตความเป็นอยู่จนถึงปัจจุบัน รวมถึงมีอิทธิพลต่อการใช้พื้นที่ภายในชุมชน ทั้งนี้จึงกล่าวได้ว่า “องค์ประกอบที่มีความโดดเด่นทางวัฒนธรรมเชิงนามธรรม” โดยเฉพาะในเรื่องของศรัทธาความเชื่อ มีบทบาทในการเป็นสื่อกลางที่จะถ่ายทอดเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ วัฒนธรรมและวิถีชีวิตได้อย่างชัดเจน กลุ่มคนที่อาศัยในชุมชนตลาดน้อยมีความผูกพันกับความเชื่อที่แสดงออกมาในรูปแบบของพิธีกรรม การพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ประเพณีต่าง ๆ ถือเป็นอัตลักษณ์ที่เกิดจากฐานรากทางวัฒนธรรมของชุมชนตลาดน้อย

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ฉิมพาลี ส., & ห้าวเจริญ ก. . (2022). อัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชุมชนตลาดน้อย กรุงเทพมหานคร. Asian Creative Architecture, Art and Design, 35(2), 72–89. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/archkmitl/article/view/258660
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กิตติพงศ์ สนธิสัมพันธ์. (2560). ‘วัดแม่พระลูกประคำ’ วัดคาทอลิกเคียงคู่กรุงรัตนโกสินทร์. เข้าถึงได้จาก: https://themomentum.co/holy-rosary-church.

ฉัตรชัย พงศ์ประยูร. (2536). การตั้งถิ่นฐานมนุษย์ ทฤษฎี และแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นิภาพร รัชตพัฒนากุล. (2546). ตลาดน้อย: พัฒนาการชุมชน “เจ๊ก” ในบางกอก. ศิลปวัฒนธรรม, 24(4), 162-167.

นำพวัลย์ กิจรักษ์กุล. (2528). ภูมิศาสตร์การตั้งถิ่นฐาน. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.

ประเวศ วะสี. (2547). การพัฒนาต้องเอาวัฒนธรรมเป็นตัวตั้ง. กรุงเทพฯ: หมอชาวบ้าน.

ยิ่งยง เรืองทอง. (2542). พื้นฐานวัฒนธรรม. อุบลราชธานี: สถาบันราชภัฏอุบลราชธานี.

ต้วน ลี่ เซิง. (2543). ความเป็นมาของวัดจีนและศาลเจ้าจีนในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: เรือนแก้วการพิมพ์.

พิเชฐ ธิถา. (2560). การศึกษาคุณค่าทางสถาปัตยกรรมของที่พักอาศัยชาวจีนโพ้นทะเล ในเขตสัมพันธวงศ์และเขตคลองสาน กรุงเทพมหานคร เพื่อการอนุรักษ์. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาศิลปสถาปัตยกรรม, มหาวิทยาลัยศิลปากร).

สุภาภรณ์ เมืองคำ. (2560). การศึกษาเปรียบเทียบความเชื่อเกี่ยวกับเทพเจ้าของชาวไทยเชื้อสายจีนแต้จิ๋วและฮกเกี้ยนกรณีศึกษาศาลเจ้าในเยาวราช กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรบัณฑิต สาขาเอเชียศึกษา, มหาวิทยาลัยศิลปากร).

สมคิด จิระทัศนกุล. (2529). ประณีตศิลป์ที่ปรากฏบนสถาปัตยกรรมประเภทศาลเจ้า. กรุงเทพฯ: สาขาวิชาประวัติศาสตร์ สถาปัตยกรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สํานักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2555). โครงการจัดทำมาตรฐานคุณภาพสิ่งแวดล้อมศิลปกรรม ประเภทย่านชุมชนเก่า ในพื้นที่ภาคกลางและภาคตะวันออก. กรุงเทพฯ: สํานักงานนโยบายและแผน ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.

BKKMENU. (2561). เดินส่องสตรีทอาร์ต ชมสถาปัตยกรรมแดนมังกรที่สะท้อนวัฒนธรรมจีนในย่านตลาดน้อย. เข้าถึงได้จาก: https://www.bkkmenu.com/eat/stories/city-guide-taladnoi.html.

Berger, P. L. and Luckmann, T. 1967. The Social Construction of Reality: A Treatise in the Sociology of knowledge. New York: Anchor Book.

Broek, J. O. M. and Webb, J. W. (1968). A Geography of Mankind. New York: Mcgraw-Hill Book Company.

Lee, N. (2007). Ideopolis: Knowledge City-Region. Distinctiveness and Knowledge Cities. London: The Work Foundation.

Lynch, K. (1960). Image of the city. Cambridge: M.I.T Press.

Thaihrhub. (2565). วัดพระแม่ลูกประคำ หรือ โบสถ์กาลหว่าร์. เข้าถึงได้จาก: https://www.thaihrhub.com.

TNN Online. (2564). เริ่มแล้วเทศกาลกินเจปีพ.ศ. 2564 ไหว้เจ้าขอพรที่ศาลเจ้าโจวซือกง. เข้าถึงได้จาก: https://www.tnnthailand.com/news/social/92843.