อัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชุมชนตลาดน้อย กรุงเทพมหานคร
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์ประกอบที่สะท้อนถึงอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่มีคุณค่าและสามารถรับรู้ได้ของชุมชนตลาดน้อย เป็นการวิเคราะห์คุณค่าและความสำคัญทางวัฒนธรรมทั้งที่เป็นรูปธรรมและนามธรรม ใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพเพื่ออธิบายถึงคุณค่าและลักษณะเฉพาะทางวัฒนธรรมของชุมชนตลาดน้อย ผลการวิจัยพบว่า ชุมชนตลาดน้อยมีองค์ประกอบที่มีความโดดเด่นทางวัฒนธรรมเชิงรูปธรรม โดยเฉพาะลักษณะเด่นทางโครงสร้างที่ยังคงอยู่ เนื่องจากเป็นชุมชนเก่าแก่ที่มีประวัติความเป็นมาอย่างยาวนาน สะท้อนผ่านรูปแบบการตั้งถิ่นฐานที่มีความโดดเด่นทั้งรูปแบบการตั้งถิ่นฐานแบบกลุ่ม (Cluster Settlement) ที่กระจุกตัวอยู่บริเวณริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา และต่อมาเมื่อมีการพัฒนาเส้นทางคมนาคมทางบกและตัดถนนเจริญกรุงเข้ามายังชุมชน ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงการตั้งถิ่นฐานเป็นรูปแบบการตั้งถิ่นฐานแบบแนวเส้นตรง (Linear Settlement) ที่มีเส้นทางการสัญจรเป็นตัวกำหนดลักษณะการวางตัวของอาคาร นอกจากนี้ภายในชุมชนตลาดน้อยยังมีความโดดเด่นในเรื่องของสถาปัตยกรรมที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม สามารถถ่ายทอดให้เห็นถึงคุณค่าทางประวัติศาสตร์ ที่เป็นหลักฐานแสดงถึงการเข้ามาอยู่อาศัยของกลุ่มคนหลายชาติพันธุ์ในพื้นที่ชุมชน ในส่วนขององค์ประกอบที่มีความโดดเด่นทางวัฒนธรรมเชิงนามธรรม มีลักษณะเฉพาะในเรื่องของพิธีกรรม ประเพณี ศรัทธาความเชื่อ ที่ยังคงสืบปฏิบัติและมีความเชื่อมโยงกับวิถีชีวิตความเป็นอยู่จนถึงปัจจุบัน รวมถึงมีอิทธิพลต่อการใช้พื้นที่ภายในชุมชน ทั้งนี้จึงกล่าวได้ว่า “องค์ประกอบที่มีความโดดเด่นทางวัฒนธรรมเชิงนามธรรม” โดยเฉพาะในเรื่องของศรัทธาความเชื่อ มีบทบาทในการเป็นสื่อกลางที่จะถ่ายทอดเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ วัฒนธรรมและวิถีชีวิตได้อย่างชัดเจน กลุ่มคนที่อาศัยในชุมชนตลาดน้อยมีความผูกพันกับความเชื่อที่แสดงออกมาในรูปแบบของพิธีกรรม การพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ประเพณีต่าง ๆ ถือเป็นอัตลักษณ์ที่เกิดจากฐานรากทางวัฒนธรรมของชุมชนตลาดน้อย
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.
Copyright Transfer Statement
The copyright of this article is transferred to Journal of The Faculty of Architecture King Mongkut's Institute of Technology Ladkrabang with effect if and when the article is accepted for publication. The copyright transfer covers the exclusive right to reproduce and distribute the article, including reprints, translations, photographic reproductions, electronic form (offline, online) or any other reproductions of similar nature.
The author warrants that this contribution is original and that he/she has full power to make this grant. The author signs for and accepts responsibility for releasing this material on behalf of any and all co-authors.
เอกสารอ้างอิง
กิตติพงศ์ สนธิสัมพันธ์. (2560). ‘วัดแม่พระลูกประคำ’ วัดคาทอลิกเคียงคู่กรุงรัตนโกสินทร์. เข้าถึงได้จาก: https://themomentum.co/holy-rosary-church.
ฉัตรชัย พงศ์ประยูร. (2536). การตั้งถิ่นฐานมนุษย์ ทฤษฎี และแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิภาพร รัชตพัฒนากุล. (2546). ตลาดน้อย: พัฒนาการชุมชน “เจ๊ก” ในบางกอก. ศิลปวัฒนธรรม, 24(4), 162-167.
นำพวัลย์ กิจรักษ์กุล. (2528). ภูมิศาสตร์การตั้งถิ่นฐาน. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
ประเวศ วะสี. (2547). การพัฒนาต้องเอาวัฒนธรรมเป็นตัวตั้ง. กรุงเทพฯ: หมอชาวบ้าน.
ยิ่งยง เรืองทอง. (2542). พื้นฐานวัฒนธรรม. อุบลราชธานี: สถาบันราชภัฏอุบลราชธานี.
ต้วน ลี่ เซิง. (2543). ความเป็นมาของวัดจีนและศาลเจ้าจีนในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: เรือนแก้วการพิมพ์.
พิเชฐ ธิถา. (2560). การศึกษาคุณค่าทางสถาปัตยกรรมของที่พักอาศัยชาวจีนโพ้นทะเล ในเขตสัมพันธวงศ์และเขตคลองสาน กรุงเทพมหานคร เพื่อการอนุรักษ์. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาศิลปสถาปัตยกรรม, มหาวิทยาลัยศิลปากร).
สุภาภรณ์ เมืองคำ. (2560). การศึกษาเปรียบเทียบความเชื่อเกี่ยวกับเทพเจ้าของชาวไทยเชื้อสายจีนแต้จิ๋วและฮกเกี้ยนกรณีศึกษาศาลเจ้าในเยาวราช กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรบัณฑิต สาขาเอเชียศึกษา, มหาวิทยาลัยศิลปากร).
สมคิด จิระทัศนกุล. (2529). ประณีตศิลป์ที่ปรากฏบนสถาปัตยกรรมประเภทศาลเจ้า. กรุงเทพฯ: สาขาวิชาประวัติศาสตร์ สถาปัตยกรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สํานักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2555). โครงการจัดทำมาตรฐานคุณภาพสิ่งแวดล้อมศิลปกรรม ประเภทย่านชุมชนเก่า ในพื้นที่ภาคกลางและภาคตะวันออก. กรุงเทพฯ: สํานักงานนโยบายและแผน ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.
BKKMENU. (2561). เดินส่องสตรีทอาร์ต ชมสถาปัตยกรรมแดนมังกรที่สะท้อนวัฒนธรรมจีนในย่านตลาดน้อย. เข้าถึงได้จาก: https://www.bkkmenu.com/eat/stories/city-guide-taladnoi.html.
Berger, P. L. and Luckmann, T. 1967. The Social Construction of Reality: A Treatise in the Sociology of knowledge. New York: Anchor Book.
Broek, J. O. M. and Webb, J. W. (1968). A Geography of Mankind. New York: Mcgraw-Hill Book Company.
Lee, N. (2007). Ideopolis: Knowledge City-Region. Distinctiveness and Knowledge Cities. London: The Work Foundation.
Lynch, K. (1960). Image of the city. Cambridge: M.I.T Press.
Thaihrhub. (2565). วัดพระแม่ลูกประคำ หรือ โบสถ์กาลหว่าร์. เข้าถึงได้จาก: https://www.thaihrhub.com.
TNN Online. (2564). เริ่มแล้วเทศกาลกินเจปีพ.ศ. 2564 ไหว้เจ้าขอพรที่ศาลเจ้าโจวซือกง. เข้าถึงได้จาก: https://www.tnnthailand.com/news/social/92843.