ความพร้อมของนวัตกรรุ่นใหม่: กรณีศึกษาการพัฒนาย่านนวัตกรรมศรีราชา

บทคัดย่อ

การพัฒนาย่านนวัตกรรมในประเทศไทย เป็นความพยายามจากส่วนกลางของภาครัฐที่จะพัฒนาพื้นที่ส่วนหนึ่งของเมืองให้ดึงดูดผู้ประกอบการธุรกิจนวัตกรรมมารวมตัวเป็นกลุ่มก้อน โดยใช้เครื่องมือและกลไกที่เอื้อต่อการประกอบธุรกิจและส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้คนภายในย่าน ซึ่งโดยทฤษฎี การพัฒนาย่านนวัตกรรมต้องมีการพัฒนาสินทรัพย์ 3 ประเภท คือ สินทรัพย์ด้านเครือข่าย สินทรัพย์ด้านเศรษฐกิจ และสินทรัพย์ด้านกายภาพ ด้วยความร่วมมือจากทุกภาคส่วน ดังนั้น หน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรตรวจสอบความพร้อมของสินทรัพย์ทั้ง 3 ประเภทที่มีอยู่ในพื้นที่ เพื่อจัดทำแผนการพัฒนาที่เหมาะสม งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความพร้อมของประชาชนที่มีโอกาสก้าวขึ้นมาเป็นนวัตกรรุ่นใหม่ ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญของสินทรัพย์ด้านเครือข่ายในพื้นที่ศึกษาในลักษณะของการศึกษาเบื้องต้น ที่จะช่วยให้สามารถนำเสนอแนวคิดการพัฒนานวัตกรรุ่นใหม่สำหรับย่านนวัตกรรมศรีราชา โดยความพร้อมที่ศึกษาประกอบด้วยสถานภาพส่วนบุคคล คุณลักษณะสำคัญ 4 ด้านของนวัตกร ความต้องการ และสภาพแวดล้อมที่สนับสนุนนวัตกรรุ่นใหม่ ผลการวิจัยจากการเก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามจากกลุ่มคนทำงานและเยาวชนที่กำลังศึกษาอยู่จำนวน 450 คนและการวิเคราะห์ด้วยสถิติร้อยละพบว่า กลุ่มตัวอย่างยังขาดความพร้อมในหลายมิติ ที่จะเข้ามาร่วมขับเคลื่อนการสร้างสรรค์นวัตกรรมและวิสาหกิจเริ่มต้น เนื่องจากกลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีการศึกษา การทำงาน พฤติกรรม และความต้องการค่อนข้างไม่สอดคล้องกับคุณลักษณะสำคัญของนวัตกร การพัฒนานวัตกรรุ่นใหม่ทำได้โดยการเสริมสร้างและพัฒนาทักษะหลากหลายด้าน ตามความเหมาะสมของประชากร 2 กลุ่มช่วงวัย คือ กลุ่มที่ 1 คนทำงาน และกลุ่มที่ 2 ผู้ที่กำลังศึกษา หากทำเช่นนี้ได้โอกาสที่จะมีย่านนวัตกรรมต้นแบบแห่งแรกในประเทศไทยก็จะมีมากขึ้น