วิจารณ์วรรณกรรมเรื่องสิทธารถะของเฮอร์มานน์ เฮสเส

บทคัดย่อ

สิทธารถะเป็นวรรณกกรรมที่เฮอร์มานน์ เฮสเส ประพันธ์ขึ้นมาในช่วง ค.ศ. 1919-1922 ได้รับการตีพิมพ์ออกไปในหลายภาษาเป็นวรรณกรรมเชิงปรัชญาศาสนา ที่พยายามจะนำเสนอปรัชญาอินเดียโดยสร้างกรอบแนวคิดทางปรัชญาขึ้นมาใหม่ในแนวทางของตะวันตก และใช้แนวทางของพุทธประวัติในการดำเนินเรื่อง บทความวิชาการฉบับนี้ ใช้วิธีการสืบค้นแบบค้นคว้าจากเอกสาร (document research) เพื่อสืบค้นว่า วรรณกรรมฉบับนี้ได้นำพุทธประวัติไปใช้ในการดำเนินเรื่องอย่างไร มีการนำเสนอมุมมองทางปรัชญาอินเดียโดยนำเสนอให้กลายเป็นแนวปรัชญาตะวันตกได้หรือไม่อย่างไร โดยจากการวิเคราะห์เนื้อความของวรรณกรรมก็พบว่า ใช้แนวทางของพุทธประวัติในการดำเนินเรื่องจริง โดยขับเคลื่อนเนื้อเรื่องผ่านอุปนิสัยของตัวละครเอก พร้อมกับนำฉากในเนื้อเรื่องมาเปลี่ยนบทบาทและเหตุการณ์ แต่ในด้านปรัชญา ตัววรรณกรรมยังไม่สามารถฉีกแนวทางของปรัชญาอินเดียได้มากนัก ยังคงรักษาแนวทางเดิมอยู่ เพียงแต่นำเสนอผ่านวรรณกรรมตะวันตก ทำให้ต้องมีความสนใจในปรัชญาอินเดียระดับหนึ่ง จึงจะเข้าใจปรัชญาของอินเดียที่แฝงอยู่ในวรรณกรรมได้อย่างเข้าใจ