A Causal and Effect Model in the Process of the Community’s Economy in the Northeast of Thailand
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were 1) to verify the statistical validity of a cause and effect model in the process of a community economy, 2) to study the impact of the push factors for a community economy on the process of the community economy, 3) to study the impact of the push factors and the process of a community economy on the allocations of the community’s excess profit, and 4) to study the indirect effect of the push factors for the community economy on the allocations of the community’s excess profit through the process of community economy. The main focus of this study was on successful career groups in 6 provinces of the northeastern region of Thailand: Nakhon Ratchasima, Ubon Ratchathani, Surin, Khon Kaen, Udon Thani, and Loei. A stratified random sampling technique was used to obtain 408 samples, and a questionnaire was administered to collect data, which were analyzed by using quantitative analysis methods according to a structural equations modeling. The results show that the model is consistent with the empirical data. Goodness of fit measures were found to be: Chi-square 4458.81 (df = 1555); Relative Chi-square (χ2/df) 2.86; CFI = 0.86; TLI = 0.85; Root Mean Square Error of Approximation (RMSEA) 0.068; and Root Mean Square Residual (SRMR) 0.075. If the push factors for a community economy are effective, the process of the economy would be improved (β = 0.947, p <0.001). The allocations of the community’s excess profits would be increased if the process of the economy is efficient (β = 0.677, p <0.05). It was also found that the push factors of a community economy have no effect on the allocations of the community’s excess profits. Furthermore, if the push factors for such an economy function properly, it will also help in the implementation process as well as the allocation of excess profits for the benefit of the community (β = 0.641, p <0.05).
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
References
นราศรี ไววนิชกุล และ ชูศักดิ์ อุดมศรี. (2548). ระเบียบวิธีวิจัยธุรกิจ. พิมพ์ครั้งที่ 15. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
มงคล ด่านธานินทร์. (2541). เศรษฐกิจชุมชนเชิงระบบ: หลักการและแนวการปฏิบัติใน เศรษฐกิจชุมชนพึ่งตนเอง: แนวความคิดและยุทธศาสตร์. กรุงเทพฯ: กระทรวงมหาดไทย กรมการปกครอง.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2550). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมฉบับที่ 10. ค้นเมื่อ 3 พฤษภาคม 2555, จาก http://www.nesdb.go.th/
สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. (2555). ข้อมูลพื้นฐานเศรษฐกิจการเกษตร. ค้นเมื่อ 10 ตุลาคม 2557, จาก www.oae. go.th/download/download_journal/commodity55.pdf
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2556). รายได้รายจ่ายครัวเรือนและจำนวนครัวเรือน. ค้นเมื่อ 13 ตุลาคม 2557, จาก http:// service.nso.go.th/nso/web/statseries/statseries11.html
Baggio, R. and Klobas, J. E. (2011). Quantitative Methods in Tourism: A Handbook. UK: the MPG Books group Ltd.
Blatchford, E. (1994). Working Together for Community Economic Development in Rural Alaska. Economic Development Review, 12(1), 41-45.
Browne, M. W. and Cudeck, R. (1993). Alternative Ways of Assessing Model Fit, in Testing Structural Equation Models. Sage Publication.
Crowe, J. A. (2006). Community Economic Development Strategies in Rural Washington: Toward a Synthesis of Natural and Social Capital.
Rural Sociology, 71(4), 573-596. Field, A. P. (2005). Discovering statistics using SPSS. (2nd edition). London: Sage.
Markusen, A. (2004). Targeting Occupations in Regional and Community Economic Development. Journal of the American Planning Association, 70(3), 253-268.
Hair, J., Black, W., Babin, B., Anderson, R., & Tatham, R. (2006). Multivariate data analysis. (6th ed.). New Jersey: Pearson Educational International.
Jackson E. T. (2004). Community Innovation Through Entrepreneurship: Grantmaking in Canadian Community Economic Development. Journal of the Community Development Society, 35(1), 65-81.
Kline, R. B. (2011). Convergence of structural equation modeling and multilevel modeling.
In M. Williams & W. P. Vogt (Eds.), Handbook of methodological innovation in social research methods. London: Sage.
Marsh, H.W., Hocevar, D., (1985). Application of confirmatory factor analysis to the study of self- concept: first-and higher order factor models and their invariance across groups. Psychological bulletin 97 (3), 562.
Park J. R., Stabler M. J., Jones P. J., Mortimer S. R., Tiffin J. R., Tranter R. B. (2009). Evaluating the role of environmental quality in the sustainable rural economic development of England. Environment, Development and Sustainability, 11(4), 735-750 Raymond L. C. (1996).
The entrepreneurial community approach to community economic development. Economic Development Review, 14(2), 16-20. Yamane, T. (1967). Statistics, An Introductory Analysis. (2nd edition). New York: Harper and Row.