The Influence of Socially Responsible Leadership on Stakeholder Engagement, Good Governance, and Organization Performance on Savings and Credit Cooperatives in the Central Region
Article Sidebar
Published:
May 20, 2020
Keywords:
Socially Responsible Leadership, Stakeholder Engagement, Good Governance, Organizational Performance
Main Article Content
Abstract
In this dissertation, the researcher examines important is the influence of socially responsible leadership, stakeholder engagement, and good governance on organization performance at the Savings and Credit Cooperatives in the central region; and validates. In adopting a quantitative empirical research approach, in gathering relevant data from representatives of 350 Savings and Credit Cooperatives in the central region, the researcher selected the probability accidental sampling method. The researcher additionally employed the structural equation modeling (SEM) method. The socially responsible leadership and good governance influence on overall of organization performance at the Savings and Credit Cooperatives in the central region while the stakeholder engagement not influence on organization performance at the Savings and Credit Cooperatives in the central region
Article Details
Section
Research Articles
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
References
กรมส่งเสริมสหกรณ์. (2552). คู่มือธรรมาภิบาลในสหกรณ์ (Online). http://www.cpd.go.th/intra/download/ data/2552/pdf, 3 กันยายน 2557.
กมลลักษณ์ ธนานันต์เมธี. (2559). อิทธิพลของธรรมาภิบาลและวัฒนธรรมองค์การที่ส่งผลต่อประสิทธิผลองค์การขององค์การ บริหารส่วนตำบล ในเขตภาคเหนือของประเทศไทย. วารสารสมาคมนักวิจัยแห่งประเทศไทย. 21(1), 135-142.
จักรพงศ์ กุตเสนา.พชรวิทย์ จันทร์ศิริสิร, อุรสา พรหมทา (2557). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการปฏิบัติงานตามหลักธรรมาภิบาล ของหนว่ยงานสนบัสนนุการเรยีนการสอนมหาวทิยาลยัของรฐัภาคตะวนัออกเฉยีงเหนอื. วารสารคณะศกึษาศาสตร ์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม (ฉบับพิเศษ). (92-105).
ชมุนมุสหกรณอ์อมทรพัยแ์หง่ประเทศไทย (2557). การสหกรณ ์(Online). http://www.fsct.com/fsct_main.php?f1=fsct_ menu1.1.html, 1 กันยายน 2557.
นภดล ร่มโพธิ์. (2554). การวัดผลการปฏิบัติงานองค์กร. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ปัญญา หิรัญรัศมี. (2551). บทบาทของการวิจัยทางสหกรณ์. เอกสารการสอนชุดวิชาวิธีการวิจัยทางสหกรณ์ (หน่วยที่ 1 ). นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัย ธรรมาธิราช.
พิพัฒน์ นนทนาธรณ์. (2558ก). ปัจจัยเชิงสาเหตุของภาวะผู้นำที่รับผิดชอบต่อสังคมที่มีอิทธิพลต่อภาพลักษณ์องค์การของ ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ. วารสารสมาคมนักวิจัย. 20(2). (48-58).
_____________ (2558ข). ภาวะผู้นำเชิงปฏิบัติการ:LIFE MODEL (พิมพ์ครั้งที่ 2) กรุงเทพฯ:บริษัท พิมพ์ดีการพิมพ์ จำกัด.
_____________ (2559). อิทธิพลของภาวะผู้นำที่รับผิดชอบต่อสังคม การรับรู้ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียด้านความรับผิดชอบ ต่อสังคมขององค์การที่ส่งผลต่อภาพลักษณ์องค์การของท่าอากาศยานเชียงใหม่. วารสารสมาคมนักวิจัย. 21(2). (202-214).
มณ ีเหมทานนท.์ (2554). ความสมัพนัธเ์ชงิโครงสรา้งการมสีว่นรว่มของผมู้สีว่นได ้สว่นเสยีกบัประสทิธผิลการบรหิารจดัการ สถานศึกษาในสังกัดกรุงเทพมหานคร. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการศึกษาเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัย ราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
สุรัตน์ สุพิชญางกูร. (2553). ทฤษฎีผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย:การประมวลและสังเคราะห์องค์ความรู้. วารสารวิทยาลัยพณิชยศาสตร์ บูรพาปริทัศน์, 4(2), 129-132.
Andriof, J., & Waddock, S.A. (2002). Unfolding stakeholder engagement. In J. Andriof et al. Eds.), Unfolding Stakeholder Thinking: Theory, responsibility and engagement. (pp. 19-42). Sheffield, UK: Greenleaf Publishing.
Arnstein, S. R, (1969). A ladder of citizen participation. Journal of the American Planning Association, 35(4), 216-224.
Beiner, S., W. Drobetz, F. Schmid, & H. Zimmermann. (2004). “An Integrated Framework of Corporate Governance and Firm Valuation. Evidence from Switzerland.” ECGI Paper 34/2004.
Browne, M. W., & Cudeck, R. (1993). Alternative Ways of Assessing Model Fit. In Testing Structural Equation Models. K. A. Bollen & J. S. Long, eds. Newbury Park: Sage. pp. 136-162.
Center for Social Innovation and Participation. (1992). Reform of Thai Cooperative Reform System (Online). http://v-reform.org/u-knowledges 2015, April 4 (In Thai).
Coombes, M.G. (2000), ‘Defining Locality Boundaries with Synthetic Data’, Environment and Planning A, Vol. 32, pp. 1499-1518.
Cooperative Promotion Department. (2009). Good Corporate Governance Guide (Online). http://www. cpd.go.th/intra/download/data/2552/pdf 2014, September 3 (In Thai).
Doidge, Craig, G. Andrew Karolyi, and Rene Stulz. 2007. “Why Do Countries Matter So Much for Corporate Gevernance?” Journal of Financial Econmics 86, no. 1, 1-39.
Foster, D., & Jonker, J. (2005). Stakeholder relationships: The dialogue of engagement. Corporate Governance, 5(5), 51-57. Freeman, R.E. (1984). Strategic Management: A Stakeholder Approach. M A.: Pitman.
Friedman, A, L., & Miles, S. (2006). Stakeholders: Theory and practice. New York, NY: Oxford University Press.
Gryna, F. M. (2001). Quality planning and analysis: From product development through use (4th ed.).
Singapore: McGraw-Hill. Hair, J. F., Jr., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (7 ed.). Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall.
Hansen, E., & Spitzeck, H. (2010). Stakeholder Governance-An Analysis of BITC Corporae Responsibility Index Data on Stakeholder Engagement and Governance.
Hemthanon Manee. (2011). The Structural Relationship of Stakeholder Participation and the Effectiveness of the Administration in Schools under the Jurisdiction of Bangkok Metropolitan Administration. Education for Locality Development. Doctor of Philosophy in Educational for Locality Development. Bansomdejchaopraya Rajabhat University. (In Thai).
Hirunrussamhe Punya. (2008). The role of cooperative research. Instructional Materials, Cooperative Research Methods (Unit 1).
Nonthaburi: Sukhothai Thammathirat Open University. Jamali, D.,
Safieddine, A. M. & Rabbath, M. (2008). Corporate governance and corporate social responsibility synergies and interrelationships. Corporate Governance: An International Review, 16, 443-459.
Kaplan, E., Goodglass, H., & Weintraub, S. (1983). The Boston naming test. Philadelphia, PA: Lea & Febiger.
Kraisornsuthasinee, S., & Swierczek, F.W. (2006). Interpretations of csr in Thai companies. JCC. 22, 53-65.
Kuhndt, M., Tuncer, B., Andersen, K. S., & Liedtke, C. (2004). Responsible corporate governance an overview of trends, initiatives and state-of-the-art elements. Germany: Wuppertal Institute for Clemate, Environment and Energy.
Kutsena, Chakkaphong Chansirisira, Pacharawit and Phromtha, Urasa (2014). Factors affecting the implementation performances of Good Governance of Academic Support at Public institutions of higher education in the Northeast. Journal of Mahasarakham University.
MacCallum, R.C., Browne, M.W., & Sugawara, H., M. (1996). Power Analysis and Determination of Sample Size for Covariance Structure Modeling. Psychological Methods, 1 (2), 130-49.
Manette, G. (2011). The quality of stakeholder engagement in sustainability reporting:empirical evidence and reitical points. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 18(2), 110-122. Doi: 10.1002/csr.255.
Maximiano, J. M. B. (2007). A strategic integral approach (SIA) to institutuonatizing CSR. Corporate Social Responsibility and Environmental Management. 14(4), 231-242.
Nonthanathorn, Phiphat. (2015a). Causal Factors of Socially Responsible Leadership Influencing to Corporate Image of Suvanabhumi Airport. Journal of the Association of Researchers. 20(2), 4858. (In Thai).
________________ (2015b). Operational Leadership: LIFE Model. (2nd ed.). Bangkok: Social Enterprise Leadership Center. (In Thai).
________________ (2016). Influences of Socially Responsible Leadership and Stakeholders’ Perception of Corporate Social Responsibility on Corporate Image of Chiang Mai International Airport. Journal of the Association of Researchers. 21(2), 202-214. (In Thai).
Philipp Schreck. (2011). Review the Business Case For Corporate Social Responsibility : New Evidence and Analysis. Journal of business Ethics Vol. 103 : 167-188. Pless, Nicola M. (2007). “Understanding Responsible Leadership: Role Identity and Motivational Drivers” Journal of Business Ethics, 74:437-456.
Ravi Kiran & Aunpam Sharma. (2011). Corporate Social Responsibility : A Corporate Strategy for new business opportunities : Journal of business Ethics (4) : 10-18. Rompho Nophadol. (2014). Organizational performance Mesument. Bangkok: Publisher Thammasat. (In Thai). Schumacker, Randall E. and Richard G.
Lomax (2004). A beginner’s guide to structural equation modeling, Second edition. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Sloan, P. (2009). Redefining Stakeholder Engagement: From Control to Collaboration. Journal of Corporate Citizenship, (36), 25-40. Supitchayangkool
Surat. (2010). Stakeholder Theory:The State of The Art. Journal of Graduate School of Commerce-Burapha Review. 4(2). 129-132. (In Thai).
Thananunmathe Kamolluk. (2016). Influences of Good Governance and Organizational Culture on Organizational Effectiveness of the Subdistrict Administrative Organizations in the Northern Region of Thailand. Journal of the Association of Researchers. 21(1). 135-142. (In Thai).
The federation of Saving and Credit Cooperatives of Thailand Limited, (2014). Cooperative. (Online). http://www.fsct.com/fsct_main.php?f1=fsct_menu1.1.html 2014 September 1 (In Thai).
Waldman, David A. (2007). Best Practices in Leading at Strategic Levels: A Social Responsibility Perspective in Jay A. Conger and Ronald E. Riggio, (Eds), The Practice of Leadership, San Francisco: JosseyBass.l.
Wheaton, B., Muthen, B., Alwin, D., F., & Summers, G. (1977). Assessing Reliability and Stability in Panel Models. Sociological Methodology, 8 (1), 84-136.
กมลลักษณ์ ธนานันต์เมธี. (2559). อิทธิพลของธรรมาภิบาลและวัฒนธรรมองค์การที่ส่งผลต่อประสิทธิผลองค์การขององค์การ บริหารส่วนตำบล ในเขตภาคเหนือของประเทศไทย. วารสารสมาคมนักวิจัยแห่งประเทศไทย. 21(1), 135-142.
จักรพงศ์ กุตเสนา.พชรวิทย์ จันทร์ศิริสิร, อุรสา พรหมทา (2557). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการปฏิบัติงานตามหลักธรรมาภิบาล ของหนว่ยงานสนบัสนนุการเรยีนการสอนมหาวทิยาลยัของรฐัภาคตะวนัออกเฉยีงเหนอื. วารสารคณะศกึษาศาสตร ์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม (ฉบับพิเศษ). (92-105).
ชมุนมุสหกรณอ์อมทรพัยแ์หง่ประเทศไทย (2557). การสหกรณ ์(Online). http://www.fsct.com/fsct_main.php?f1=fsct_ menu1.1.html, 1 กันยายน 2557.
นภดล ร่มโพธิ์. (2554). การวัดผลการปฏิบัติงานองค์กร. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ปัญญา หิรัญรัศมี. (2551). บทบาทของการวิจัยทางสหกรณ์. เอกสารการสอนชุดวิชาวิธีการวิจัยทางสหกรณ์ (หน่วยที่ 1 ). นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัย ธรรมาธิราช.
พิพัฒน์ นนทนาธรณ์. (2558ก). ปัจจัยเชิงสาเหตุของภาวะผู้นำที่รับผิดชอบต่อสังคมที่มีอิทธิพลต่อภาพลักษณ์องค์การของ ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ. วารสารสมาคมนักวิจัย. 20(2). (48-58).
_____________ (2558ข). ภาวะผู้นำเชิงปฏิบัติการ:LIFE MODEL (พิมพ์ครั้งที่ 2) กรุงเทพฯ:บริษัท พิมพ์ดีการพิมพ์ จำกัด.
_____________ (2559). อิทธิพลของภาวะผู้นำที่รับผิดชอบต่อสังคม การรับรู้ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียด้านความรับผิดชอบ ต่อสังคมขององค์การที่ส่งผลต่อภาพลักษณ์องค์การของท่าอากาศยานเชียงใหม่. วารสารสมาคมนักวิจัย. 21(2). (202-214).
มณ ีเหมทานนท.์ (2554). ความสมัพนัธเ์ชงิโครงสรา้งการมสีว่นรว่มของผมู้สีว่นได ้สว่นเสยีกบัประสทิธผิลการบรหิารจดัการ สถานศึกษาในสังกัดกรุงเทพมหานคร. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการศึกษาเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัย ราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
สุรัตน์ สุพิชญางกูร. (2553). ทฤษฎีผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย:การประมวลและสังเคราะห์องค์ความรู้. วารสารวิทยาลัยพณิชยศาสตร์ บูรพาปริทัศน์, 4(2), 129-132.
Andriof, J., & Waddock, S.A. (2002). Unfolding stakeholder engagement. In J. Andriof et al. Eds.), Unfolding Stakeholder Thinking: Theory, responsibility and engagement. (pp. 19-42). Sheffield, UK: Greenleaf Publishing.
Arnstein, S. R, (1969). A ladder of citizen participation. Journal of the American Planning Association, 35(4), 216-224.
Beiner, S., W. Drobetz, F. Schmid, & H. Zimmermann. (2004). “An Integrated Framework of Corporate Governance and Firm Valuation. Evidence from Switzerland.” ECGI Paper 34/2004.
Browne, M. W., & Cudeck, R. (1993). Alternative Ways of Assessing Model Fit. In Testing Structural Equation Models. K. A. Bollen & J. S. Long, eds. Newbury Park: Sage. pp. 136-162.
Center for Social Innovation and Participation. (1992). Reform of Thai Cooperative Reform System (Online). http://v-reform.org/u-knowledges 2015, April 4 (In Thai).
Coombes, M.G. (2000), ‘Defining Locality Boundaries with Synthetic Data’, Environment and Planning A, Vol. 32, pp. 1499-1518.
Cooperative Promotion Department. (2009). Good Corporate Governance Guide (Online). http://www. cpd.go.th/intra/download/data/2552/pdf 2014, September 3 (In Thai).
Doidge, Craig, G. Andrew Karolyi, and Rene Stulz. 2007. “Why Do Countries Matter So Much for Corporate Gevernance?” Journal of Financial Econmics 86, no. 1, 1-39.
Foster, D., & Jonker, J. (2005). Stakeholder relationships: The dialogue of engagement. Corporate Governance, 5(5), 51-57. Freeman, R.E. (1984). Strategic Management: A Stakeholder Approach. M A.: Pitman.
Friedman, A, L., & Miles, S. (2006). Stakeholders: Theory and practice. New York, NY: Oxford University Press.
Gryna, F. M. (2001). Quality planning and analysis: From product development through use (4th ed.).
Singapore: McGraw-Hill. Hair, J. F., Jr., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (7 ed.). Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall.
Hansen, E., & Spitzeck, H. (2010). Stakeholder Governance-An Analysis of BITC Corporae Responsibility Index Data on Stakeholder Engagement and Governance.
Hemthanon Manee. (2011). The Structural Relationship of Stakeholder Participation and the Effectiveness of the Administration in Schools under the Jurisdiction of Bangkok Metropolitan Administration. Education for Locality Development. Doctor of Philosophy in Educational for Locality Development. Bansomdejchaopraya Rajabhat University. (In Thai).
Hirunrussamhe Punya. (2008). The role of cooperative research. Instructional Materials, Cooperative Research Methods (Unit 1).
Nonthaburi: Sukhothai Thammathirat Open University. Jamali, D.,
Safieddine, A. M. & Rabbath, M. (2008). Corporate governance and corporate social responsibility synergies and interrelationships. Corporate Governance: An International Review, 16, 443-459.
Kaplan, E., Goodglass, H., & Weintraub, S. (1983). The Boston naming test. Philadelphia, PA: Lea & Febiger.
Kraisornsuthasinee, S., & Swierczek, F.W. (2006). Interpretations of csr in Thai companies. JCC. 22, 53-65.
Kuhndt, M., Tuncer, B., Andersen, K. S., & Liedtke, C. (2004). Responsible corporate governance an overview of trends, initiatives and state-of-the-art elements. Germany: Wuppertal Institute for Clemate, Environment and Energy.
Kutsena, Chakkaphong Chansirisira, Pacharawit and Phromtha, Urasa (2014). Factors affecting the implementation performances of Good Governance of Academic Support at Public institutions of higher education in the Northeast. Journal of Mahasarakham University.
MacCallum, R.C., Browne, M.W., & Sugawara, H., M. (1996). Power Analysis and Determination of Sample Size for Covariance Structure Modeling. Psychological Methods, 1 (2), 130-49.
Manette, G. (2011). The quality of stakeholder engagement in sustainability reporting:empirical evidence and reitical points. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 18(2), 110-122. Doi: 10.1002/csr.255.
Maximiano, J. M. B. (2007). A strategic integral approach (SIA) to institutuonatizing CSR. Corporate Social Responsibility and Environmental Management. 14(4), 231-242.
Nonthanathorn, Phiphat. (2015a). Causal Factors of Socially Responsible Leadership Influencing to Corporate Image of Suvanabhumi Airport. Journal of the Association of Researchers. 20(2), 4858. (In Thai).
________________ (2015b). Operational Leadership: LIFE Model. (2nd ed.). Bangkok: Social Enterprise Leadership Center. (In Thai).
________________ (2016). Influences of Socially Responsible Leadership and Stakeholders’ Perception of Corporate Social Responsibility on Corporate Image of Chiang Mai International Airport. Journal of the Association of Researchers. 21(2), 202-214. (In Thai).
Philipp Schreck. (2011). Review the Business Case For Corporate Social Responsibility : New Evidence and Analysis. Journal of business Ethics Vol. 103 : 167-188. Pless, Nicola M. (2007). “Understanding Responsible Leadership: Role Identity and Motivational Drivers” Journal of Business Ethics, 74:437-456.
Ravi Kiran & Aunpam Sharma. (2011). Corporate Social Responsibility : A Corporate Strategy for new business opportunities : Journal of business Ethics (4) : 10-18. Rompho Nophadol. (2014). Organizational performance Mesument. Bangkok: Publisher Thammasat. (In Thai). Schumacker, Randall E. and Richard G.
Lomax (2004). A beginner’s guide to structural equation modeling, Second edition. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Sloan, P. (2009). Redefining Stakeholder Engagement: From Control to Collaboration. Journal of Corporate Citizenship, (36), 25-40. Supitchayangkool
Surat. (2010). Stakeholder Theory:The State of The Art. Journal of Graduate School of Commerce-Burapha Review. 4(2). 129-132. (In Thai).
Thananunmathe Kamolluk. (2016). Influences of Good Governance and Organizational Culture on Organizational Effectiveness of the Subdistrict Administrative Organizations in the Northern Region of Thailand. Journal of the Association of Researchers. 21(1). 135-142. (In Thai).
The federation of Saving and Credit Cooperatives of Thailand Limited, (2014). Cooperative. (Online). http://www.fsct.com/fsct_main.php?f1=fsct_menu1.1.html 2014 September 1 (In Thai).
Waldman, David A. (2007). Best Practices in Leading at Strategic Levels: A Social Responsibility Perspective in Jay A. Conger and Ronald E. Riggio, (Eds), The Practice of Leadership, San Francisco: JosseyBass.l.
Wheaton, B., Muthen, B., Alwin, D., F., & Summers, G. (1977). Assessing Reliability and Stability in Panel Models. Sociological Methodology, 8 (1), 84-136.