แนวทางการพัฒนาธุรกิจให้มีความยั่งยืนตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในจังหวัดลำปาง ลำพูน และ เชียงใหม่*
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมาย 2 ประการคือ 1) การตรวจสอบความตรงของโมเดลสมการโครงสร้างของการพัฒนาธุรกิจให้มีความยั่งยืนตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง และ 2) ศึกษาปัจจัย เชิงเหตุของการพัฒนาธุรกิจให้มีความยั่งยืนตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง โดยใช้วิธีวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ประกอบการในจังหวัดลำปาง ลำพูน และเชียงใหม่จำนวน 376 ราย รูปแบบโมเดลสมการโครงสร้างที่พัฒนาขึ้นประกอบด้วย ตัวแปรแฝง 6 ตัว และตัวแปรประจักษ์ 13 ตัววิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. ความตรงของโมเดลสมการโครงสร้างของการพัฒนาธุรกิจให้มีความยั่งยืนตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่า Chi-Square เท่ากับ 1851.69, ค่า P-Value 0.0240 ที่องศาอิสระเท่ากับ 950, ค่า RMSEA เท่ากับ 0.0346, ค่า χ2/df เท่ากับ 1.95, ค่า GFI เท่ากับ 0.94, และค่า AGFI เท่ากับ 0.92 2. ปัจจัยเชิงเหตุของการพัฒนาธุรกิจให้มีความยั่งยืนตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ปัจจัยที่มีผลมากที่สุดคือ คุณธรรม (ประกอบด้วย ความอดทนและความซื่อสัตย์) รองลงมาคือความรู้ (ประกอบด้วย ความรอบรู้ทางธุรกิจและเข้าใจความเป็นจริงทางธุรกิจ) นอกจากนี้ทั้งคุณธรรม และความรู้ ล้วนมีอิทธิพลทางอ้อมที่ส่งผลต่อการพัฒนาธุรกิจให้มีความยั่งยืนโดยส่งผ่านความมีเหตุมีผล พอประมาณ และภูมิคุ้มกัน
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
References
กรมพัฒนาธุรกิจการค้า กระทรวงพาณิชย์. (2557). สถิติการจดทะเบียน : ค้นเมื่อ 1 กรกฎาคม 2557. ค้นจาก http://www.dbd.go.th/main.php?fi/.
คณะอนุกรรมการขับเคลื่อนเศรษฐกิจพอเพียง. (2550). การประยุกต์ใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. (พิมพ์ครั้งที่ 3).กรุงเทพฯ : กลุ่มงานเศรษฐกิจพอเพียง สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจพอเพียง.
ณดา จันทร์สม. (2555). ธุรกิจกับปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. ค้นเมื่อ 8 มิถุนายน 2558. ค้นจาก http://cse.nida.ac.th/main/images/SustainableBusiness.pdf.
ทรงสิริ วิชิรานนท์. (2554). ความรู้ ความเข้าใจ และความคิดเห็นที่มีต่อแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงของนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร. วารสารวิชาการและวิจัย. มทร. พระนคร.5(2) : 47.
พระบรมราโชวาทในพิธีพระราชทานปริญญาบัตร มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ณ สวนอัมพร วันจันทร์ที่ 22 มิถุนายน 2524.
พระบรมราโชวาทในพิธีบวงสรวงสมเด็จพระบูรพมหากษัตริยาธิราชเจ้า 5 เมษายน 2535.
พระบรมราโชวาทในพิธีพระราชทานปริญญาบัตร ของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 10 กรกฎาคม 2523.
พระราชดำรัสพระราชทานในพิธีกาญจนาภิเษก ทรงครองราชย์ครบ 50 ปี พ.ศ. 2539.
พระธรรมปิฏก (ป.อ.ปยุตโต). (2551). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. กรุงเทพฯ : บริษัทเอส อาร์ พริ้นติ้งแมสโปรดักส์ จำกัด.
พรชนก ทองลาด. (2553). ปัจจัยเชิงเหตุและผลลัพธ์ของพฤติกรรมการบริหารการเงินตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของผู้ประกอบการ ในเขตจังหวัดลำปาง ลำพูน และเชียงใหม่. รายงานการวิจัยมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ : นานมีบุ๊คส์ พับลิเคชั่น.
วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี. (2557). คุณธรรม. ค้นเมื่อ 18 สิงหาคม 2556. ค้นจาก http://en.wikipedia.org/wiki/Virtue.
วีรพร วงษ์พานิช. (2555). ปัจจัยองค์กรในการจัดการความรู้เกี่ยวกับการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารของ
สถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 10 จังหวัดเพชรบุรี. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย. 4(1) : 237.
สถาบันไทยพัฒน์ มูลนิธิบูรณะชนบทแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์. (2557). ค้นเมื่อ 22 สิงหาคม 2557. ค้นจากhttp://www.sufficiencyeconomy.com.
สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2552). สรุปผลการศึกษา SMEs ประเทศไทย: บทบาทเชิงเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม. ค้นเมื่อ 8 มิถุนายน 2558. ค้นจาก http://www.sme.go.th/SiteCollectionDocument/White20Paper.
อมรวิชช์ นาครทรรพ. (2551). ตัวชี้วัดเศรษฐกิจพอเพียงระดับจังหวัด : มิติสังคม. กรุงเทพฯ : สถาบันรามจิตติ.
Diamantopoulos, A. & Siguaw, A.D. (2001). Introduction LISREL : A guide for the uninitiated. London. :Sage Publications.
European Commission on CSR. (2002). Corporate Social Responsibility : A business contribution to sustainable development. Retrieved March 13, 2014, from http://trade.ec.europa.eu/ doc/lib/.
Hair, J.F., Anderson, R.E. Tatham, R.L. & Black, W.C. (1995). Multivariate data analysis. 5th ed. Upper Saddle River, NJ : Prentice Hall.
World Commission on Environment and Development. (1987). Our Common Future . Oxford University Press. ISBN 019282080X.
World Summit. (2005). The 2005 World Summit : An Overview. Issued by The united nations department of public information-July 2005. Retrieved May 9, 2014, from http://www. un.org/ga/documents.
Zikmund, G. (2003). Business Research Methods. 7th Edition. Ohio : Thomson South Western.