การรับรู้ระดับบุคคลด้านวัฒนธรรมองค์การและการจัดการความรู้ที่มีอิทธิพลต่อนวัตกรรม ของกลุ่มบริษัท KTIS
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ระดับบุคคลด้านวัฒนธรรมองค์การ การจัดการความรู้ และนวัตกรรมของกลุ่มบริษัท KTIS 2) ตรวจสอบความสอดคล้องของสมการโครงสร้างกับข้อมูล เชิงประจักษ์ และ3) ศึกษาอิทธิพลการรับรู้ระดับบุคคลด้านวัฒนธรรมองค์การ และการจัดการความรู้ที่มีผลต่อนวัตกรรม ของกลุ่มบริษัท KTIS กลุ่มตัวอย่างคือ บุคลากรในโครงการนวัตกรรมของกลุ่มบริษัท KTIS โดยการสุ่มอย่างง่าย จำนวน 233 คน และดำเนินการวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน การพิจารณาความสอดคล้องของตัวแบบสมการ โครงสร้างกับข้อมูลเชิงประจักษ์ และการวิเคราะห์เส้นทางอิทธิพล ผลการวิจัยพบว่า 1) ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรสังเกตมีค่าระหว่าง 0.276 – 0.694 อย่างมีนัย สำคัญทางสถิติทุกตัวแปร 2) ตัวแบบการรับรู้ระดับบุคคลด้านวัฒนธรรมองค์การ การจัดการความรู้และนวัตกรรมของ กลุ่มบริษัท KTIS ที่พัฒนาขึ้นมีความกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่าดัชนีความกลมกลืน χ2 = 45.70, df = 34, χ2 /df =1.34, p -value = 0.086, RMSEA = 0.059, CFI = 0.99 และ 3) นวัตกรรมองค์การได้รับอิทธิพลทางตรงจาก ปัจจัยด้านการจัดการความรู้ (DE=0.57, p <0.05) และปัจจัยด้านวัฒนธรรมองค์การ (DE=0.26, p <0.05) นอกจากนี้ยัง ได้รับอิทธิพลทางอ้อมมาจากปัจจัยด้านวัฒนธรรมองค์การ (IE = 0.44, p < 0.05) โดยส่งผ่านปัจจัยด้านการจัดการความรู้ และพบว่าปัจจัยทั้งหมดดังกล่าวสามารถทำนายตัวแปรตาม คือ นวัตกรรมของกลุ่มบริษัท KTIS ได้ร้อยละ 50.00 อย่าง มีนัยสำคัญที่ระดับ .05
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
References
References
Aujirapongpan, Sonmnuk. et al. (2011). “Knowledge management capability and innovative entrepreneurs in Thailand.” NIDA Development Journal. 51 (1): 157-167. (in Thai)
Barst, J. and Capozzi, M. and Davidson, J. (2008). “Leadership and innovation.” The McKinsey Quarterly. No.1: 24-35.
Blayse, A. M. and Manley, K. (2004). “Key influences on construction innovation.” Construction Innovation. Vol.4 No.3: 54-143.
Beesley, L., and Cooper, C. (2008). “Defining knowledge management (KM) activities: Towards consensus.” Journal of Knowledge Management. 12 (3): 48-62.
Carneiro, A. (2008). “When leadership means more innovation and development.” Business Strategy Series. 9 (4): 176-184.
Cameron, K.S. and Quinn, R.E. (2011). Diagnosing and changing organization culture. San Francisco, CA: John Wiley & Sons.
Chen, Derek H.C. and Dahlman, C.J. (2005). “The knowledge economy, the KAM methodology and world bank operations.” World Bank Institute Working Paper. No. 37256: 35.
Dobni, C. B. (2006). “Developing an innovation orientation in financial services organizations.” Journal of Financial Services Marketing. Vol.11 (2): 171.
Dovey, K. (2009). “The role of trust in innovation.” The Learning Organization. Vol.16 No.4: 311-325. Eaton, D. and Akbiyikli, R. and Dickinson, M. (2006). “An evaluation of the stimulants and impediments to innovation within PEI/PPP projects.” Construction Innovation. Vol.6 No.2: 63-77.
Holbeche, L. (2005). The high performance organization. Oxford. Printed by Great Britain.
Isaksen, S. and Tidd, J. (2006). Meeting the innovation challenge: leadership for transformation and growth. New York. Wiley. NY.
Jarvenpaa, S. L. and Staples, D. S. (2001). “Exploring perceptions of organizational ownership of information and expertise.” Journal of Management Information Systems. Vol. 18 No.1: 83-151.
Kline, R.B. (1998). Principles and practice of structural equation modeling. New York: Guild Press.
Krejcie R.V. and Morgan, D.W. (1970). “Determining sample size for research activities.” Journal of Education and Pnychological Measurement. (3): 607-610.
Laudon, K.C. and Laudon, J.P. (2006). Management information systems: Managing the digital firm. Singapore: Pearson Education Indochina. North, D. and Smallbone, D. 2000. The Innovativeness and Growth of Rural SMEs During the 1990s. Regional Strudies. 34, 2: 57-145.
Oh, E. (2007). Project organization, diverse knowledge, and innovation systems in the Korean game software industry. Doctor of Philosophy. School of Public Policy. Panuwatwanich, K. and Stewart R. A. and Mohamed, S. (2008). “The role of climate for innovation in enhancing business performance.” Engineering Construction and Architectural Management. Vol. 15 No. 5: 407-422.
Ringland, G. (2008). “Innovation: scenarios of alternative futures can discover new opportunities for creativity.” Strategy & Leadership. 36 (5): 22-27.
Robbins, S. P. (1990). Organization theory: structure designs and application. New Jersey, Prentice-Hall lnc.
Stamm, B. Von. (2009).“Viewpoint leadership for innovation: what you can do to create a culture conducive to innovation.” Strategic Direction. Vol. 25 No. 6: 13-15.
Steiger, J.H. (1990). “Structural model evaluation and modification: An internal estimation approach,” Multivariate Behavioral Research. 25 (2): 173-180.
Tsai, (2001). “Knowledge transfer in intra organizational networks: effects of network position and absorptive capacity on business unit innovation and performance.” Academy of Management Journal. 44 (5): 996-1000.
Ullman, J.B. (2001). “Structural equation modeling.” In B.G. Tabachnick, and L.S. Fidell. Using Multivariate Statistics, (4thed.), 653-771. New York: Allyn& Bacon.
Zheng, C. (2009). A correlational study of organizational innovation capability and two factors: innovation drivers and organizational culture. Doctor of Management in Organizational Leadership. University of Phoenix.