Entrepreneurial Skills and Competitive Advantage in Retail-Jewelry SMES
Main Article Content
Abstract
This research is aimed to study the level of entrepreneur skills and competitive advantage in Thai retail-jewelry SMEs. The study also investigated the influencing entrepreneur skills toward competitive advantage in the industry. For the sample in this research, the authors surveyed the data from 100 retail-jewelry entrepreneurs or representatives in retail-jewelry SMEs located in Bangkok. The questionnaire was conducted to collect the data by convenience sampling. This research employed descriptive statistics including frequency and mean. Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM) was applied to analyze confirmatory factor analysis (CFA) and studied their relationship between entrepreneur skills and competitive advantage. The results found that retail-jewelry SMEs had the level of entrepreneur skills in human and thinking dimensions at the highest level compared with other dimensions. According to competitive advantage, SMEs in this sector performed their products and services very well. The analysis by PLS-SME revealed that the structural model fit for the measurement (SRMR = 0.089). The testing of hypotheses indicated that the development of entrepreneur skills in human, personal, and thinking dimensions in retail-jewelry SMEs led to improve their competitive advantage in the service dimension. Moreover, supporting entrepreneur skills in the thinking dimension had positively impacted SMEs' competitive advantage in the product dimension at a significant level of 0.05.
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
References
กระทรวงอุตสาหกรรม. (2555). ผ่นแม่บทการพัฒนาอุตสาหกรรมไทย พ.ศ. 2555-2574. สืบค้นวันที่ 5 ธันวาคม 2558 http://www.oie.go.th/sites/default/files/attachments/industry plan/National Industrial De velopment_Master_Plan.pdf.
โกศล จิตวิรัตน์ และ เนตร์พัณณา ยาวิราช. (2559). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันปัจจัยที่มีอิทธิผลต่อความสามารถทางการแข่งขันของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมยางพาราแปรรูปขั้นต้นภายใต้การเปลี่ยนแปลงในลักษณะเชิง พลวัต วารสารสมาคมนักวิจัย, 21(1), 154-165.
พนิดา สตโยภาส, บุญชนิต วิงวอน และ บุญทวรรณ วิงวอน. (2555). ศักยภาพผู้ประกอบการและนวัตกรรมองค์การที่มีอิทธิพลต่อความสามารถในการแข่งขันของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตภาคเหนือตอนบน. การประชุมวิชาการวิจัยรไฟฟรรณี ครั้งที่ 6, 262-273.
ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2558), ธุรกิจอัญมณีและเครื่องประดับ สืบค้นวันที่ 28 ธันวาคม 2558 จากhttp://www.kasikornbank.com/SME/Documents/KSMEAnalysis/IndustrySolution GemAndJewelry_2015.pdf.
สํานักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2556). แผนปฏิบัติการส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมรายสาขา อุตสาหกรรมอัญมณีและเครื่องประดับ, สืบค้นวันที่ 30 ธันวาคม 2558 จาก http://www.oic.go.th/ FILEWEB/CABINFOCENTER2/DRAWERO39/GENERAL/DATA0000/00000021.PDF
รายงานสถานการณ์วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม ปี 2558. สืบค้นวันที่ 2 มกราคม 2559 999 http://www.sme.go.th/th/index.php/data-alert/alert/report-smes- year/report-year/reportYear-2558.
สาทิตร์ ม่วงหมี ศลิล วัชรพงษ์กิตติ และ สุดาพร สาวม่วง. (2557). รูปแบบการตลาดที่ยั่งยืนของธุรกิจขนาดย่อมตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง, วารสารสมาคมนักวิจัย, 17(1), 20-33.
สุนทรารักษ์ สุทธิจันทร์ และ เมธา สุธีรโรจน์. (2557). ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อความได้เปรียบทางการแข่งขันของอุตสาหกรรมส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับในประเทศไทย. วารสารวิชาการคณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยี ราชมงคลธัญบุรี, 9(2), 92-102
Barney, J.B. (1995). Looking inside for competitive advantage. The Academy of Management Executive, 91), 49-61
Boomsma, A. (1982). The robustness of LISREL against small sample sizes in factor analysis models.
Systems under indirect observation: Causality, structure, prediction, 1, 149-173.
Chuang, S. H. (2004). A resource-based perspective on knowledge management capability and competitive advantage: an empirical investigation. Expert Systems with Applications, 27(3), 459-465.
Department for Business Innovation and skills. (2015). Entrepreneurship Skills: Literature and Policy Review. Retrieved December 26, 2015, from www.gov.uk/government/publications/entrepre neurship-skills-literature-and-policy-review.
Department of Business Development. (2015). Businesses Registered Statistics in Bangkok, B.E. 2558.
Retrieved April 8, 2016, from http://datawarehouse.dbd.go.th (in Thai).
Fornell, C., and Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50.
Hair, J., Ringle, C., and Sarstedt, M. (2011). PLS-SEM: indeed a silver bullet. The Journal of Marketing Theory and Practice, 19(2), 139-151.
Hair, J., Joseph, F., Tomas, M. G., Ringle, C., and Sarstedt, M. (2014). A Primer on Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM). Los Angeles, USA: SAGE Publishing
Henry, C., Hill, F., and Leitch, C. (2005). Entrepreneurship education and training can entrepreneurship be taught? Part I. Education+ Training, 47(2), 98-111.
Henseler, J., Dijkstra, T. K., Sarstedt, M., Ringle, C. M., Diamantopoulos, A., Straub, D. W., Ketchen, D. J., Hair, J. F., Hult, G. T. M., and Calantone, R. J. (2014).
Common Beliefs and Reality about Partial Least Squares: Comments on Rönkkö & Evermann (2013), Organizational Research Methods, 17(2), 182–209.
Hu, L. T., and Bentler, P. M. (1998). Fit indices in covariance structure modeling: Sensitivity to underpaid parameterized model misspecification. Psychological Methods, 3(4), 424-453.
Ismail, M. D. (2013). Learning orientation and trust in the small and medium enterprise (SME) export competitive advantage. Asian Academy of Management Journal, 18(2), 153-179.
Jasra, J. M., Hunjra, A. I., Rehman, A. U., Azam, R.I., and Khan, M. A. (2011). Determinates of business success of small and medium enterprises. International Journal of Business and Social Science, 2(20), 274–280.
Jitvirat, K., and Yawirat, N. (2016). A confirmatory factor analysis of factors influencing the competitiveness of rubber gross industry entrepreneurs under conditions of dynamic change. Journal of the
Association of Researchers, 21(10), 154–165. (in Thai).
Kaleka, A. (2002). Resources and capabilities driving competitive advantage in export markets: guidelines for industrial exporters. Industrial Marketing Management, 31(3), 273-283.
Kasikorn Research Center. (2015). Gem and Jewelry Business. Retrieved December 28, 2015, from HTTP:// www.kasikornbank.com/SME/Documents/KSMEAnalysis/IndustrySolution GemAndJewel
ry_2015.pdf. (in Thai).
Liñán, F. (2008). Skill and value perceptions: How do they affect entrepreneurial intentions?. International Entrepreneurship and Management Journal, 10(4), 257-272.
Ministry of Industry. (2012). National Industrial Development Master Plan, B.E.2555-2574. Retrieved December 5, 2015, from http://www.oie.go.th/sites/default/files/attachments/industry plan/National Industrial Development_Master_Plan.pdf. (in Thai).
Muangmee, S., Watcharapongkitti, S., and Saomong, S. (2014). The sustainable marketing model of small enterprises in accordance with sufficiency economy philosophy. Journal of the Association of Researchers, 19(1), 20--33. (in Thai)
Nieuwenhuizen, C. and Rossouw, D. (2011). Business Management: A Contemporary Approach. South Africa: Juta and Company Ltd.
Nunnally, J. C., Bernstein, I. H., and Berge, J. M. T. (1967). Psychometric theory. New York, USA: McGraw-Hill.
Office of Small and Medium Enterprises Promotion. (2013). Small and Medium Enterprises Promotion Action Plan: Gems and Jewelry Industrial. Retrieved December 30, 2015, from http://www.oic.go.th/FILEWEB/CABINFOCENTER2/DRAWERO39/GENERAL/DATA0000/00000021.PDF. (in Thai).
White Paper on Small and Medium Enterprises of Thailand in 2015. Retrieved January 2, 2016, from http://www.sme.go.th/th/index.php/data-alert/alert/report-smes-year/report
year/report-year-2558. (in Thai).
Ong, J. W., Ismail, H. B., and Goh, G. G. G. (2010). The competitive advantage of small and medium enterprises (SMEs): The role of entrepreneurship and luck. Journal of Small Business and Entrepreneurship, 23(3), 373-391.
Osemeke, M. (2012). Entrepreneurial development and interventionist agencies in Nigeria. International Journal of Business and Social Science, 3(8), 255-265.
Porter, M. E. (1980). Competitive Strategy, Techniques for analyzing industries and competitors. New York: The Free Press.
Sattayopat, P., Wingworn, B., and Wingwon, B. (2012). Potential of entrepreneurs and the organizational innovation toward for competitiveness of small and medium enterprises. The 6h Conference on Rambhaibarni Research. 262–273. (in Thai).
Smith, W. L., Schallenkamp, K., and Eichholz, D. E. (2007). Entrepreneurial skills assessment: an exploratory study. International Journal of Management and Enterprise Development, 4(2), 179-201.
Stumpf, S. S., Dunbar, R. L. M., and Mullen, T. P. (1991). Developing entrepreneurial skills through the use of behavioral simulations. Journal of Management Development, 10(5), 32-45. Sutthichan, S., and Sutheeraroj, M. (2014). The affected factors of competitive advantage of gems and jewelry export industries in Thailand. RMUTT Global Business and Economics Review, 9(2), 92 102. (in Thai).
Tan, H. H., and Lim, A. K. (2009). Trust in coworkers and trust in organizations. The Journal of Psychology,143(1), 45-66. Wagner, T. (2008). Tony Wagner's Seven Survival Skills. Retrieved December 2, 2015, from http://www.
tonywagner.com/7-survival-skills