ความตั้งใจในการเป็นผู้ประกอบการของนักศึกษามหาวิทยาลัยในประเทศ ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

บทคัดย่อ

มหาวิทยาลัยในภูมิภาคเอเซียตะวันออกเฉียงใต้มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาความคิดในการเป็นผู้ประกอบการพร้อมทั้งพัฒนาความรู้และทักษะทางธุรกิจเบื้องต้นให้แก่นักศึกษาเพื่อการเริ่มต้นทำธุรกิจ  การพัฒนาความเป็นผู้ประกอบการให้แก่นักศึกษาจำเป็นต้องเข้าใจแรงจูงใจหรือความตั้งใจของนักศึกษาในการเป็นผู้ประกอบการและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจนั้น วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือ 1) เพื่อศึกษาความตั้งใจการเป็นผู้ประกอบการของนักศึกษาระดับปริญญาตรีชั้นปีที่สุดท้ายในสาขาธุรกิจและ/หรือเศรษฐศาสตร์ในประเทศไทย ลาว และเมียนมาร์  2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความตั้งใจในการเป็นผู้ประกอบการของนักศึกษาโดยใช้ทฤษฎีพฤติกรรมที่ได้มีการวางแผน (Theory of Planned Behavior =TPB) ได้แก่ ทัศนคติที่มีต่อการเป็นผู้ประกอบการ การคล้อยตามกลุ่มอ้างอิง การรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรม และ ปัจจัยอื่น ๆ ได้แก่ สภาพแวดล้อมทางธุรกิจส่วนบุคคล ประสบการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาผู้ประกอบการและค่านิยมส่วนบุคคล กลุ่มตัวอย่างได้แก่นักศึกษาจากคณะบริหารธุรกิจหรือคณะเศรษฐศาสตร์จำนวน 854 คน จากประเทศในภูมิภาคเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ 3 ประเทศ ได้แก่ ไทย พม่า และ สปป.ลาว โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบความสะดวก (convenience sampling) เครื่องมือการวิจัยคือแบบสอบถามแบบให้ผู้ตอบกรอกข้อมุลเอง (self-administered questionnaire) ทั้งที่เป็นแบบออนไลน์และส่งไปทางอีเมล์ของนักศึกษา การวิเคราะห์ข้อมูลได้ใช้สถิติพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ส่วนการทดสอบสมมติฐานได้ใช้สถิติอนุมานโดยใช้การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณและการวิเคราะห์การถดถอยอย่างง่าย ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ผลการวิจัยพบว่านักศึกษามีความตั้งใจในการเป็นผู้ประกอบการอยู่ในระดับสูง มีทัศนคติที่ดีมีต่อการเป็นผู้ประกอบการ มีการคล้อยตามกลุ่มอ้างอิงในระดับสูงและมีการรับรู้ความสามารถของตนเองในการควบคุมพฤติกรรมในระดับปานกลาง การทดสอบสมมติฐานพบว่าในภาพรวม  ทัศนคติที่มีต่อการเป็นผู้ประกอบการ การคล้อยตามกลุ่มอ้างอิง การรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรม สิ่งแวดล้อมทางธุรกิจ และประสบการณ์เกี่ยวกับการเป็นผู้ประกอบการในระหว่างการเป็นนักศึกษามีอิทธิพลในเชิงบวกต่อความตั้งใจในการผู้ประกอบการอย่างมีนัยสำคัญ ส่วนปัจจัยค่านิยมส่วนบุคคลไม่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจการเป็นผู้ประกอบ ผลการศึกษานี้ช่วยให้มหาวิทยาลัยในภูมิภาคมีข้อมูลที่สามารถใช้ในการพัฒนาโปรแกรมด้านความเป็นผู้ประกอบการที่เหมาะสมให้แก่นักศึกษา