ทิศทางของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนของคณะกรรมการหมู่บ้านมีอำนาจหน้าที่ในการประนีประนอมข้อพิพาทในระดับหมู่บ้าน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความปริทรรศน์นี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อวิเคราะห์สภาพปัญหาในยุคปัจจุบันของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนของคณะกรรมการหมู่บ้าน 2) เพื่อนำเสนอทิศทางของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนของคณะกรรมการหมู่บ้านมีอำนาจหน้าที่ในการประนีประนอมข้อพิพาทในระดับหมู่บ้าน ใช้การศึกษาเอกสารและวรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง บทความวิชาการ บทความวิจัยทั้งในและต่างประเทศ โดยการสังเคราะห์และวิเคราะห์ นำเสนอแบบเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่าสรุปปัญหาของการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนมีดังนี้คือ 1) ปัญหาการจัดตั้งและการดำเนินงานของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน
2) ปัญหาเกี่ยวกับคุณสมบัติของผู้ทำหน้าที่เป็นผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน 3) ปัญหาเกี่ยวกับลักษณะของข้อพิพาทที่อยู่ในขอบอำนาจของการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน และ 4) ปัญหาเกี่ยวกับข้อตกลงระงับข้อพิพาทโดยภาคประชาชนและสภาพบังคับทางกฎหมาย 5) ปัญหาของการมีส่วนร่วมหรือการให้ความสำคัญต่อใช้บริการการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน สรุปทิศทางของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนขอนำเสนอดังต่อไปนี้ 1) ต้องปรับปรุงแนวปฏิบัติในการระงับข้อพิพาทให้ทันสมัย 2) ส่งเสริมและสนับสนุนให้ใช้บริการศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน เพื่อลดคดีขึ้นสู่ศาล 3) สร้างการตระหนักรู้ให้กับผู้ที่เกี่ยวข้อง และ 4) หน่วยงานที่เกี่ยวข้องดำเนินงานเชิงบูรณาการเชิงรุก สร้างขวัญและกำลังใจ การให้ค่าตอบแทนที่เหมาะสม
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
ข้อบังคับกระทรวงมหาดไทย. (2530). ว่าด้วยการปฏิบัติงานประนีประนอมข้อพิพาทของคณะกรรมการหมู่บ้าน พ.ศ. 2530.
คณสถิต มังกรแก้ว. (2551). รายงานการวิจัยความคิดเห็นของประชาชนและบุคลากรท้องถิ่นที่มีต่อการกระจายอำนาจสู่ท้องถิ่นในเขตจังหวัดฉะเชิงเทรา,ได้รับทุนวิจัยจากมหาวิทยาลัยราชภัฎราชนาครินทร์ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2551.
ภานุ รังสีสหัส. (2555). การจัดการความขัดแย้งกับการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท เรื่องการไกล่เกลี่ย ข้อพิพาท (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร. ธนาเพรส.
ธนทร ผดุงธิติฐ์. (2562). ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการไกล่เกลี่ยระงับข้อพิพาททางแพ่งก่อนฟ้องคดี. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(10), 5824.
พระภควิชญ ปุญชาโต และ พระปราโมทย (วาทโกวิโท). (2565). คุณค่าและความสำคัญของบทบาทบวรต่อการพัฒนาศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน: ศึกษากรณี ศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน ตำบลสวายอำเภอปรางคกู่ จังหวัดศรีสะเกษ, วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 10(2), 252-264.
ยุทธพงศ์ ปิ่นอนงค์. (ม.ป.ป.). แนวทางการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนตามพระราชบัญญัติการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท พ.ศ. 2562, นิติกรชำนาญการพิเศษกลุ่มงานบริการวิชาการ 1 สำนักวิชาการ.
สำนักส่งเสริมงานตุลาการ. (2565). คู่มือการระงับข้อพิพาททางเลือกสำหรับประชาชน. สืบค้นเมื่อวันที่ 5 เมษายน 2566.
สุชาดา ศรีใหม่ และ ทศพร จินดาวรรณ. (2564). การไกล่เกลี่ยข้อพิพาท ศึกษาเปรียบเทียบภาคประชาชน และคณะกรรมการหมู่บ้าน.วารสารนิติศาสตร์และสังคมท้องถิ่น, 5(2),145-172.
อุดม งามเมืองสกุล และคณะ. (2563). กฎหมายการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน. วารสารนิติศาสตร์,49(2), 296-315.
Translated Thai References
Buranasingha, T. (2021). Practical Guideline of People Dispute Resolution Center Follow to the Dispute Resolution Act B.E. 2562. Bangkok: Reprint Company Limited.
Office of Judicial Promotion. (2022). Alternative Dispute Resolution Handbook for the People. accessed on April 5, 2023.
Lawrence Susskind and Connie Ozawa. (1984). Mediated Negotiation in the Public Sector: The Planner as Mediator, Journal of Planning Education and Research, 4(1) https://doi.org/10.1177/0739456X8400400103.
Srima, S.& JIindawan T. (2020). Mediation : A Comparative Study of People Sector and Village Committee, Law and Local Society Journal, 5(2),145-172.
Mangkornkaew K. (2008). A research report on the opinions of people and local personnels Influencing decentralization in Chachoengsao Province, receiving research grants from Rajanagarindra Rajabhat University. Fiscal Year 2008.
Ngammuangsakul U. et al. (2021). Laws on Public-Engaging Mediation. Thammasat Law Journal, 49(2), 296-315.
Phra Phakawit Paññajāto & Phra Pramote Vadakovido. (2022). Journal of MCU Peace Studies, 10(2), 252-264.
Padungthaiti T. (2020). Legal Measures Regarding Mediation of Civil Disputes Before Prosecution. Journal of MCU Nakhondhat, 6(10), 5821-5824.
Regulations of the Ministry of Interior On the practice of conciliation of disputes of the village committee, 1987.
Rangsisahat, P. (2012). Conflict Management and Mediation. Mediation and disputes (3rd edition). Bangkok: Thana Press.
Wonggamhaeng, S. (2019). A Process of Building Role Model of Communitybased Paralegals for Building Peaceful Sub-district: A Case Study of Sawai Sub-district, Prangkhu District, Srisaket Province. (Doctoral Dissertation). Mahachulalongkornrajavidyalaya University. Ayutthaya.
