โครงการวัด ประชา รัฐ สร้างสุข สู่การพัฒนาวัดอย่างยั่งยืน

ผู้แต่ง

  • พระปลัดบรรจง วิสารโท (บุญเพ็ง) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระมหาสราวุธ แสงสี มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระครูอาทรวชิรกิจ (มานะ ชูศิลป์) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระครูสิทธิวชิรโสภิต (ประสิทธิ์ สมฺมาปญฺโญ) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

โครงการวัด ประชา รัฐ สร้างสุข, การพัฒนาวัด, ความยั่งยืน

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มุ่งศึกษา โครงการวัด ประชา รัฐ สร้างสุข สู่การพัฒนาวัดอย่างยั่งยืน โดยมีหลักการปฏิรูปกิจการพระพุทธศาสนา 6 ด้าน ตามวิสัยทัศน์ “พุทธศาสน์มั่งคง ดำรงศีลธรรม นำสังคมสู่สันติสุขอย่างยั่งยืน” และตามแผนยุทธศาสตร์ชาติที่ว่า “มั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน” อย่างเป็นรูปธรรม เพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชน เพื่อให้สังคมไทยเป็นศูนย์ของการเผยแผ่พระพุทธศาสนา ที่มีค่าต่อมวลมนุษยชาติ เพื่อให้มีความมั่นคงอันจะเป็นประโยชน์ต่อการส่งเสริมพระพุทธศาสนาและการพัฒนาที่ยั่งยืนต่อไป

เมื่อพิจารณาวัตถุประสงค์ พันธกิจ สู่วัดสวยด้วยความสุข ซึ่งจะเริ่มต้นด้วยการพัฒนาพื้นที่ทางกายภาพของวัดให้สะอาด ร่มรื่น สวยงาม เป็นสถานที่สัปปายะ โดยมีหลักการจัดการสิ่งแวดล้อมที่เหมาะสมตามหลัก 5ส เพื่อให้เกิดรมนียสถาน โดยหลักการทำงานของโครงการวัด ประชา รัฐ สร้างสุข มีแนวปฏิบัติของโครงการ (3-5-7-9 สู่ความยั่งยืน) พร้อมทั้งเครื่องมือการทำงาน (5ส) และการบูรณาการหลักสัปปายะ 7 กับการพัฒนาวัดเป็นการต่อยอดให้กับการพัฒนาพื้นที่ทางสังคมและการเรียนรู้ของวัดและชุมชนด้วยวิถีวัฒนธรรมเชิงพุทธ และการพัฒนาพื้นที่ทางจิตใจและปัญญาของวัดและชุมชนตามแนวพระพุทธศาสนา เมื่อได้ดำเนินการอย่างครบถ้วนเป็นการดำเนินการที่ครอบคลุมในทุกมิติของการพัฒนาวัดอย่างยั่งยืนตามแนวทางของพระพุทธศาสนา เพราะมีเป้าหมายที่มุ่งไปสู่การพัฒนาจิตใจและปัญญาเป็นสิ่งที่สำคัญ

References

กันตยา เพิ่มผล (2552). การพัฒนาประสิทธิภาพในการทำงาน. กรุงเทพฯ: บริษัท บุญศิริ การพิมพ์ จำกัด.

พระเทพวิสุทธิกวี (พิจิตร ิตวณฺโณ). (2543). การพัฒนาจิต (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2543). การพัฒนาที่ยั่งยืน (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: มูลนิธิพุทธธรรม.

_______. (2544). พัฒนาตน (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: สหธรรมิก.

พระธรรมรัตนาภรณ์ (สมศักดิ์ โชตินฺธโร). (2564). หลักการดำเนินงาน 3-5-7-9 โครงการวัดประชารัฐสร้างสุข. สืบค้น 9 สิงหาคม 2565. จาก https://www.wat3579.com.

พระพรหมคุณาภรณ์. (ป.อ. ปยุตฺโต). (2547). หลักแม่บทของการพัฒนาตน. (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

_______. (2551). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลธรรม (พิมพ์ครั้งที่ 17). กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระราชวรเมธี และคณะ. (2560). แผนยุทธศาสตร์การปฏิรูปกิจกการพระพุทธศาสนา พ.ศ. 2560-2564. สืบค้น 8 สิงหาคม 2565. จาก http://www.buddhism4.com.

พระสุธีรัตนบัณฑิต และ พระมหาชุติภัค อภินนฺโท. (2563). คู่มือและแนวปฏิบัติโครงการวัด ประชา รัฐ สร้างสุข. นนทบุรี: นิติธรรมการพิมพ์.

ราชบัณฑิตสถาน. (2546). พจนานุกรมราชบัณฑิตสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คพับลิเคชันส์ จำกัด.

สนธยา พลศรี. (2545). ทฤษฎีและการพัฒนาชุมชน (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: โอเดียน สโตร์.

สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ. สืบค้น 8 สิงหาคม 2565, จาก http://nscr.nesdc.go.th.

สุธาสินี โพธิจันทร์. (2558). PDCA หัวใจสำคัญของการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง. สืบค้น 9 สิงหาคม 2565, จาก https://www.ftpi.or.th/2015/2125.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2023-04-24

How to Cite