บทบาทภาวะผู้นำทางการเมืองในสถานการณ์ฉุกเฉิน (กรณีเหตุการณ์อาคารสำนักงานตรวจเงินแผ่นดิน (สตง.) แห่งใหม่ถล่มเมื่อวันที่ 28 มีนาคม 2568)

ผู้แต่ง

  • โพธิ์คิน ขวาอุ่นหล้า นักวิชาการอิสระ
  • พระมหากิตติ กิตฺติเมธี นักวิชาการอิสระ

คำสำคัญ:

ภาวะผู้นำทางการเมือง, สถานการณ์ฉุกเฉิน, การตอบสนองฉุกเฉิน

บทคัดย่อ

บทความนี้ศึกษาบทบาทของภาวะผู้นำทางการเมืองในสถานการณ์ฉุกเฉิน โดยเฉพาะในกรณีของเหตุการณ์ตึกถล่มที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2568 การศึกษานี้มุ่งเน้นการวิเคราะห์บทบาทของผู้นำทางการเมืองในการรับมือกับเหตุการณ์วิกฤตการตัดสินใจที่สำคัญ และการประสานงานระหว่างหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง การตอบสนองต่อเหตุการณ์มีความสำคัญมาก เนื่องจากการดำเนินการที่มีประสิทธิภาพสามารถช่วยลดความเสียหายและฟื้นฟูสถานการณ์ให้กลับมาเป็นปกติในเวลาที่รวดเร็วได้ การศึกษาใช้ทฤษฎีภาวะผู้นำทางการเมืองมาวิเคราะห์การตอบสนองของผู้นำทางการเมืองในเหตุการณ์ฉุกเฉิน เช่น การตัดสินใจในสถานการณ์ที่มีความเสี่ยงสูง การสื่อสารกับประชาชนและการประสานงานระหว่างหน่วยงานต่าง ๆ ผลการศึกษาพบว่า ผู้นำที่มีความสามารถในการตัดสินใจและจัดการสถานการณ์ในเวลาที่จำกัดสามารถสร้างความเชื่อมั่นให้กับประชาชนและผู้ที่เกี่ยวข้องได้ การประยุกต์ใช้ทฤษฎีในกรณีศึกษานี้จึงสามารถเป็นแนวทางสำหรับการพัฒนาผู้นำทางการเมืองในอนาคตที่สามารถรับมือกับสถานการณ์ฉุกเฉินได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ประวัติผู้แต่ง

โพธิ์คิน ขวาอุ่นหล้า, นักวิชาการอิสระ

Special Lecturer, Faculty of Political Science, Pathum Thani University

เอกสารอ้างอิง

กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย. (2557). แผนปฏิบัติการป้องกันและบรรเทาภัยจากแผ่นดินไหวและอาคารถล่มกรุงเทพมหานคร. นนทบุรี: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

ฐานริณทร์ หาญเกียรติวงศ์ และรุจิกาญจน์ สานนท์. (2563). ภาวะผู้นำการบริหารในภาวะวิกฤติสู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน. วารสารเครือข่ายส่งเสริมการวิจัยทางมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 3(2), 105-118.

ไทยพับลิก้า. (2567). บทเรียนจากไมตรี จงไกรจักร์ ชี้ ภัยพิบัติการบริหารที่ล้มเหลว ซ้ำเติม ภัยพิบัติ ให้หายนะหนักขึ้น. สืบค้น 17 เมษายน 2568, จาก https://shorturl.asia/43cfx

นุช สัทธาฉัตรมงคล และอรรถพล ธรรมไพบูลย์. (2559). ผู้นำการเปลี่ยนแปลงในยุคโลกาภิวัฒน์สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน. วารสารธุรกิจปริทัศน์, 8(1), 167-182.

บุษบา สุธีธร. (2563). การบริหารการสื่อสารภาวะวิกฤตในโลกที่ผันผวน ไม่ชัดเจน ซับซ้อนและคลุมเครือ. วารสารนักบริหาร, 40(2), 130-143.

โพสต์ทูเดย์. (2557). ภาวะผู้นำยุคใหม่. สืบค้น 17 เมษายน 2568, จาก https://shorturl.asia/zgYUO

ภัสสร คงเอียด และคณะ. (2567). การสื่อสารทางการเมืองของผู้นำทางการเมืองแบบประชาธิปไตย ดร. อาทิตย์ อุไรรัตน์. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 8(1), 297-310.

วรเจตน์ ภาคีรัตน์. (2554). กฎหมายปกครองภาคทั่วไป. กรุงเทพฯ: นิติราษฎร์.

สำนักงานสภาความมั่นคงแห่งชาติ. (2564). แผนบริหารความพร้อมต่อสภาวะวิกฤตของสำนักงานสภาความมั่นคงแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: สำนักยุทธศาสตร์ความมั่นคงแห่งชาติ.

_____. (2565). แนวทางการบริหารจัดการเพื่อเสริมสร้างความมั่นคงเชิงพื้นที่ พ.ศ. 2566-2570. กรุงเทพฯ: สำนักยุทธศาสตร์ความมั่นคงแห่งชาติ.

อภิสิทธิ์ ฉัตรทนานนท์. (2552). กลยุทธ์การบริหารภาวะวิกฤตสำหรับผู้นำองค์กร. วารสารบริหารธุรกิจ, 32(122), 8-18.

Alexander C. & Henrik H. (2024). Building organizational adaptive capacity in the face of crisis: Lessons from a public sector case study. International Journal of Disaster Risk Reduction, 100(1), 1-11.

Burns, J. M. (1978). Leadership. New York: Harper and Row.

Chris A. et al. (2014). Political leadership in times of crisis. U.K.: Oxford University Press.

Yukl, G. (2017). Leadership in Organizations (8th ed.). London: Pearson.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-08-19

รูปแบบการอ้างอิง

ขวาอุ่นหล้า โ., & กิตฺติเมธี พ. (2025). บทบาทภาวะผู้นำทางการเมืองในสถานการณ์ฉุกเฉิน (กรณีเหตุการณ์อาคารสำนักงานตรวจเงินแผ่นดิน (สตง.) แห่งใหม่ถล่มเมื่อวันที่ 28 มีนาคม 2568). วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 8(4), 289–301. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jidir/article/view/279375