ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อซ้ำผลิตภัณฑ์เครื่องครัวบน แอปพลิเคชันช้อปปี้ของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาและตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุความตั้งใจซื้อซ้ำผลิตภัณฑ์เครื่องครัวผ่านแอปพลิเคชันช้อปปี้ในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล 2) ศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อซ้ำผลิตภัณฑ์เครื่องครัวผ่านแอปพลิเคชันช้อปปี้ในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล รูปแบบการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามออนไลน์ กลุ่มตัวอย่าง คือ
ผู้ที่เคยซื้อผลิตภัณฑ์เครื่องครัวผ่านแอปพลิเคชันช้อปปี้อย่างน้อย 2 ครั้งขึ้นไป และพักอาศัยในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล จำนวน 400 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบสะดวก สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน และโมเดลสมการโครงสร้าง
ผลการวิจัยพบว่า โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่พัฒนาขึ้น ประกอบด้วย 4 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านการรับรู้คุณภาพของแอปพลิเคชัน 2) ด้านความพึงพอใจ 3) ด้านความไว้วางใจ และ 4) ด้านความตั้งใจซื้อซ้ำ สอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์เป็นอย่างดี โดยพิจารณาจากค่า CMIN/df = 1.89, ค่า CMIN = 308.29, ค่า df = 163, ค่า GFI = 0.93, ค่า AGFI = 0.91, ค่า SRMR = 0.03, ค่า RMSEA = 0.05 และค่าสัมประสิทธิ์การพยากรณ์ = 0.82 แสดงว่าตัวแปรในโมเดลสามารถอธิบายความแปรปรวนของความตั้งใจซื้อซ้ำผลิตภัณฑ์เครื่องครัวผ่านแอปพลิเคชันช้อปปี้ ได้ร้อยละ 82 พบว่า ด้านความไว้วางใจเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลมากที่สุดต่อความตั้งใจซื้อซ้ำ ซึ่งผู้ประกอบการขายผลิตภัณฑ์เครื่องครัวควรคำนึงถึงความไว้วางใจ เพื่อนำไปวางแผนสร้างกลยุทธ์เพื่อให้เกิดความตั้งใจซื้อซ้ำในครั้งต่อไป
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
กิตติพัฒน์ พันเรือง และ ดัชกรณ์ ตันเจริญ. (2563). การวิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อการซื้อซํ้าของตลาดกลางพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ในกรุงเทพและปริมณฑล. วารสารวิทยาการและเทคโนโลยีสารสนเทศ, 10(2), 49-58. สืบค้นจาก https://ph02.tci-thaijo.org/index.php/JIST/article/view/241777
กฤษฎา ฟักสังข์ และ สมชาย เล็กเจริญ. (2564). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อซ้ำแพ็กเกจทัวร์ผ่านแอปพลิเคชันอโกด้าของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 41(3), 42-32. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/utccjournalhs/article/view/246946
ฉันธะ จันทะเสนา. (2562). ตัวแปรที่มาก่อนของการตั้งใจซื้อซ้ําในพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ไทย. วารสารการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และองค์การ, 11(2), 49-57. สืบค้นจาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/HRODJ/article/download/163593/156946/
บิวณิชา พุทธเกิด. (2565). อิทธิพลของคุณภาพบริการอิเล็กทรอนิกส์และความไว้วางใจต่อความตั้งใจซื้อซ้ำของการซื้อสินค้าออนไลน์ในประเทศไทย. วารสารเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 14(3), 153-155. สืบค้นจาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/ecbatsu/article/view/249536
วรันพร นางาม. (2561). อิทธิพลของปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อความตั้งใจซื้อซ้ำอาหารคลีนของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 5(1), 81-95. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/svittj/article/view/194545
วินิจ แซ่เตียว และ สุรสิทธิ์ อุดมธนวงศ์. (2563). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อความตั้งใจในการซื้อซ้ำของผู้บริโภคที่ใช้ผลิตภัณฑ์ลดอาการเมาค้าง ในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารสถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น : บริหารธุรกิจและภาษา, 8(1), 55-57. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/TNIJournalBA/article/view/240062
สำนักข่าวสปริงนิวส์. (2565, พฤษภาคม 27). คนอยู่บ้านช่วงโควิด-19 ทำอาหารมากขึ้น ดันตลาดเครื่องครัวโตเต็มสูบ. สืบค้นเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2566, จาก https://www.springnews.co.th/news/809976
สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์. (2565). รายงานผลการสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตอินเทอร์เน็ตในประเทศไทย ปี 2565. สืบค้นเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2566, จากhttps://www.etda.or.th/getattachment/78750426-4a58-4c36-85d3-d1c11c3db1f3/IUB-65-Final.pdf.aspx
สุจิตรา ด้วงทอง. (2564). ปัจจัยที่มีผลต่อความพึงพอใจของผู้ใช้บริการเว็บไซต์. วารสารการพัฒนางานประจำสู่งานวิจัย, 8(1), 25-35. สืบค้นจาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jpr2r/article/view/250639/170823
ศิวะพร ขจรศักดิ์สิริกุ และ บรรดิษฐ พระประทานพร. (2563). กลยุทธ์การตลาดโซเชียลมีเดียที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าในเว็บไซต์ช้อปปี้ ในยุควิกฤติโควิด-19. วารสารวิทยาลัยโลจิสติกส์และซัพพลายเชน, 6(2), 91. สืบค้นจาก https://so03.tcithaijo.org/index.php/Logis_j/article/view/242148/167381
อันธิกา หยองอนุกูล และ สุมามาลย์ ปานคำ. (2565). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีผลต่อความตั้งใจซื้อซ้ำสินค้าบนเว็บไซต์ซูเปอร์มาร์เก็ตของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารบัณฑิตศาส์น มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 20(1), 49-60. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/mgsj/article/view/259596
Fan, Y. L., & Kim, I. (2013). The Impact of Website Quality on Flow-Related Online Shopping Behavior in C2 C E-Marketplaces A Cross-National Study. Perceived Application Quality: An International Journal, 23(5), 364-387. https://doi.org/10.1108
Ghalandari, K., & Narouzi, A. (2012). The Effect of Country of Origin on Purchase Intention: The Role of Product Knowledge. Research Journal of Applied Sciences Engineering And Technology, 4(9), 1166-1171.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate Data Analysis. (7th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.
Hair, J. F., Hult, G. T. M., Ringle, C. M., & Sarstedt, M. (2014). A Primer on Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM). California, CA: Sage publications.
Hu, L.T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff Criteria for Fit Indexes in Covariance Structure Analysis: Conventional Criteria Versus New Alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1-55. https://doi.org/10.1080/10705519909540118
Hoelter, J. W. (1983). The Effects of Role Evaluation and Commitment on Identity Salience. Social Psychology Quarterly, 46(2), 140-147. https://doi.org/10.2307/3033850
Joreskog, K. G., & Sorbom, D. (1984). Advances in Factor Analysis and Structural Equation Models. Lanham: Rowman & Littlefield Publishers.
Kline, R. B. (2011). Principles and Practices of Structural Equation Modeling. (3rd ed.). New York: The Guilford Press.
Lu, L., Allan L., Dogan G., & Nathan N. (2016). Work Engagement, Job Satisfaction, and Turnover Intentions: A Comparison between Supervisors and Line-Level Employees. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 28(4), 737-761.
Wijaya, R., Farida, N., & Andriyansah. (2018). Determinants of Repurchase Intentions at Online Stores in Indonesia. International Journal of E-Business Research, 4(3), 95-111.
Schreiber, J. B., Stage, F. K., King, J., Nora, A., & Barlow, E. A. (2006). Reporting Structural Equation Modeling and Confirmatory Factor Analysis Results a Review. The Journal of Educational Research, 99(6), 323-337. https://doi.org/10.3200/JOER.99.6.323-338
Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (2004). A Beginner's Guide to Structural Equation Modeling. (2nd ed.). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
Thompson, B. (2004). Exploratory and Confirmatory Factor Analysis: Understanding Concepts and Applications. American Psychological Association.
Ullman, M. T. (2001). The Declarative/procedural Model of Lexicon and Grammar. Journal of Psycholinguistic Research, 30(1), 37-69. https://doi.org/10.1023/A:1005204207369
Wang, W-T., Wang, Y-S., & Liu, E-R. (2016). The Stickiness Intention of Group-Buying Websites. Information and Management, 53(5), 625-642. https://doi.org/10.1016/j.im.2016.01.006
Wen, C., Prybutok, V.R., & Xu, C. (2014). An Integrated Model for Customer Online Repurchase Intention. Journal of Computer Information Systems, 52(1), 14-23.
