Community-based Spectacular Rituals for Elevating Creative Tourism of Ethnic Groups in Western Thailand
Main Article Content
Abstract
Bankhaoyoi in Phetchaburi Province and Banphunamron in Ratchaburi Province have potential tourism management, local wisdom community products, and beautiful ethnic performing arts. The problems of tourism management were found to be interesting. Especially how to motivate interested tourists to promote the value of ethnic arts and image tourism. This article aimed to study 1) the community-based spectacular rituals within the context of the ethnic groups in Western Thailand and 2) to create a prototype community through creative tourism utilizing these rituals. Action research was the research methodology. The sampling group consisted of 70 individuals, including representatives from governmental agencies, the private sector, and local residents affected by tourism, along with 205 Thai tourists participating in community activities through purposive sampling. The research employed two primary instruments for data collection.
1) Group interviews for qualitative analysis and narrative description; and 2) questionnaires for statistical analysis, including mean calculation and standard deviation. The findings include: 1) The community-based spectacular rituals integrate community context and the identity of the rituals, encompassing cultural attire, lifestyle, local customs, and community products, to create performances under the titles "Thai Black Ritual Culture" and "The Devotion of Hot Springs."
2) The development of community prototypes through creative tourism involves collaborative perception-building processes, practical training, and evaluation of community-based rituals within the indigenous cultures of Western Thailand. These initiatives enhance community products, well-being, marketing communication, and creative tourism activities, ultimately elevating the status of creative tourism in the Western Thailand region.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Views and opinions appearing in the Journal it is the responsibility of the author of the article, and does not constitute the view and responsibility of the editorial team.
References
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2567). สถิตินักท่องเที่ยว. สืบค้นจาก https://www.mots.go.th/news/category/411
กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2560). ยุทธศาสตร์กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ พ.ศ. 2560-2564. กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
คณะกรรมการนโยบายการท่องเที่ยวแห่งชาติ. (ม.ป.ป.). แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2566-2570). กรุงเทพฯ: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
เครือข่ายนักวิจัยภาคตะวันตก. (2563). การท่องเที่ยวเพื่อการดื่มกินอาหารปลอดภัยเชิงสร้างสรรค์ตามวิถีชุมชนเกษตรบนความหลากหลายเชิงพื้นที่ของภูมิภาคตะวันตก. กรุงเทพฯ: สำนักงาน คณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.).
จริยกรณ์ ทองปั้นวรัธน์, พรกมล ระหาญนอก, พรสวรรค์ ศิริกัญจนาภรณ์ และ ไทยโรจน์ พวงมณี. (2566). การพัฒนายุทธศาสตร์การจัดกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในอำเภอท่าลี่ จังหวัดเลย. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(1), 258- 271. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jmhs1_s/article/view/262032
จีรวรรณ ศรีหนูสุด และ วนิษา ติคำ. (2565). กระบวนการเสริมสร้างศักยภาพชุมชนในการจัดการทรัพยากรวัฒนธรรมชุมชนบ้านเกาะแรต ตำบลดอนสัก อำเภอดอนสัก จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 5(4), 1474-1492. สืบค้นจาก
https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jmhs1_s/article/view/258866
ฐาปนีย์ สังสิทธิวงศ์. (2564). พุทธศาสน์นาฏกรรม: การสร้างสรรค์นาฏศิลป์จากบริบทสังคมร่วมสมัย ในพระพุทธศาสนาเรื่องพุทธศาสน์ ศรัทธา ผ้าเหลือง. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านสมเด็จเจ้าพระยา, 15(2), 171-196. สืบค้นจาก https://so08.tci-thaijo.org/index.php/jhusocbru/article/view/508
ถนอม คงยิ้มละมัย. (2557). ประเพณีอิ่นกอนฟ้อนแกน. เพชรบุรี: ม.ป.พ.
เทศบาลตำบลเขาย้อย. (2564). ข้อมูลเทศบาล. สืบค้นจาก https://www.khaoyoicity.go.th/about
ประวิทย์ ฤทธิบูลย์. (2565). ศึกษารูปแบบการสร้างสรรค์นาฏศิลป์จากมายาคติ. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 16(2), 123-136. สืบค้นจาก http://grad.vru.ac.th/pdf-journal/JourTs1-16-2/
พระธวัชชัย อนามโย และ อุทัย สติมั่น. (2559). การเสริมสร้างความสัมพันธ์ทางสังคมของกลุ่มชาติพันธุ์ตามแนวอปริหานิยธรรม 7 ในชุมชนตำบลวังกระแจะ อำเภอไทรโยค จังหวัดกาญจนบุรี. วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์, 1(2), 113-124. สืบค้นจาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jmbr/article/view/138231/102803
มูลนิธิโครงการสารานุกรมไทยสำหรับเยาวชน โดยพระราชประสงค์ในพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร. (ม.ป.ป.). ความแตกต่างทางชาติพันธุ์. สืบค้นจาก https://www.saranukromthai.or.th/sub/book/book.php?book=23&chap=5&page=t23-5-infodetail02.html
ยุทธศิลป์ จุฑาวิจิตร. (2560). ศิลปะและวัฒนธรรมอีสาน (Arts and Culture of Isan) เน้นนาฏยศิลปะ. สืบค้นจาก https:// fineart.msu.ac.th
ลักขณา แสงแดง. (2563). แนวคิดหลังจากการสร้างสรรค์งานนาฏยศิลป์ที่สะท้อนถึงจริยธรรมทางการวิจัยนาฏยศิลป์. วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 21(2), 122-135. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jica/article/view/163500
ศูนย์มานุษยวิทยาสิริธร. (2565). ไทดำ. สืบค้นจาก https://ethnicity.sac.or.th/database-ethnic/177/
ศูนย์มานุษยวิทยาสิริธร. (2566). โพล่ง. สืบค้นจาก https://ethnicity.sac.or.th/database-ethnic/192/
สุรพล วิรุฬห์รักษ์. (2557). นาฏยทฤษฏี. วารสารราชบัณฑิตยสถาน, 39(3), 103-136. สืบค้นจาก https://www.orst.go.th/FILEROOM/CABROYINWEB/DRAWER004/GENERAL/DATA0000/00000038.FLP/html/147/#zoom=z
องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (องค์การมหาชน). (2560). Creative Tourism การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ 2560. กรุงเทพฯ: โคคูน แอนด์ โค.
องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (องค์การมหาชน).. (2561). คู่มือกระบวนการพัฒนาและยกระดับกิจกรรมท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: บุ๊คพลัส พับลิชชิ่ง.
องค์การบริหารส่วนตำบลบ้านบึง. (2564). แผนพัฒนาท้องถิ่น (พ.ศ.2566-2570). สืบค้นจาก http://www.banbunglocal.go.th/site/index.php?option=com_content&view=article&id=1182:-2566-2570&catid=35:2014-05-12-13-52-13&Itemid=104
อัศวิน แสงพิกุล. (2562). ระเบียบวิธีวิจัยด้านการท่องเที่ยวและการโรงแรม. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Richards, G. (2017). From place branding to place making: The role of events. International Journal of Event and Festival Management, 8(1), 8-23.
Richards, G., & Raymond, C. (2000). Creative tourism. ATLAS News, 23, 16-20. Retrieved from https://www.academia.edu/1785786/Creative_Tourism_Richards_and_Raymond_2000
Nomnumsab, W., & Srisawang, K. (2024). Fostering creative cultural communities through interdisciplinary approaches: A mixed-methods study in central Thailand. The International Journal of Interdisciplinary Social and Community Studies, 19(1), 57-82.