Causal Factors Influencing Intention to Use TrueID Application of Customers in Bangkok and Its Vicinity
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to 1) develop and examine a causal relationship model of intention to use the TrueID application of customers in Bangkok and its vicinity; and 2) study causal factors influencing intention to use the TrueID application of customers in Bangkok and its vicinity. This study was quantitative research. The sample group consisted of 400 people who had used the TrueID application and lived in Bangkok and its vicinity by convenience sampling. The tool used in the research was an online questionnaire. The statistics used to analyze the data included frequency, percentage, confirmatory factor analysis, and structural equation models. It was found that the developed causal relationship model consists of four aspects: 1) customer engagement; 2) brand image; 3) digital marketing; and 4) intention to use. This result was in good agreement with empirical data, considering the CMIN/df value = 2.57, GFI value = 0.95, AGFI = 0.92, SRMR = 0.04, RMSEA = 0.06, and prediction coefficient = 0.93, indicating that the variables in the model can explain the variance of intention to use the TrueID application by 93 percent. It was found that customer engagement, brand image, and digital marketing have a combined influence on intention to use. Therefore, operators who provide TrueID applications should prioritize customer engagement. This should make customers feel involved in the product or service. Through various activities, such as participating in activities, following news, expressing opinions, and forwarding, When customers feel part of the activities, they are stimulated to feel excited and have fun with them. This will have a positive effect on the intention to use the TrueID application.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Views and opinions appearing in the Journal it is the responsibility of the author of the article, and does not constitute the view and responsibility of the editorial team.
References
กฤตพร วงศ์ถาวร, กอบกูล จันทรโคลิกา และ ศุภวัฒน์ สุขะปรเมษฐ. (2566). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านช่องทางไลฟ์สตรีมมิ่ง. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 13(3), 155-168. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/neuarj/article/view/265311
ฐิติรัตน์ ทานะมัย และ วรินรำไพ รุ่งเรืองจิตต์. (2566). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการซื้อต้นไม้ผ่านการถ่ายทอดสดบนเฟซบุ๊ก. วารสารบริหารธุรกิจ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง, 13(1), 49-60. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/fam/article/view/260184
ณัฐรินีย์ โชติวัฒณฤดี. (2562).โมเดลสมการโครงสร้างของความสัมพันธ์ระหว่างประโยชน์เชิงใช้สอยของเทคโนโลยี ความไว้วางใจต่อชุมชนออนไลน์ และการยอมรับเทคโนโลยีต่อความตั้งใจในการซื้อสินค้าของผู้บริโภคผ่านแพลตฟอร์มโซเชียลคอมเมิร์ซ. วารสารวิชาการ Veridian E –Journal,Silpakorn University สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ, 12(6), 1311-1341. สืบค้นจาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/article/view/ 174249
ทัศนียา กันนุฬา และ สุมาลี รามนัฏ. (2565). อิทธิพลความพึงพอใจในฐานะตัวแปรคั่นกลางที่เชื่อมโยงส่วนประสมทางการตลาดและภาพลักษณ์ตราสินค้าสู่การตัดสินใจใช้บริการฟิล์มกรองแสงรถยนต์แบรนด์ 3M ของผู้ใช้บริการในเขตฝั่งธนบุรีกรุงเทพมหานคร. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 8(6), 139-152. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jsa-journal/article/view/254073
ธาดาธิเบศร์ ภูทอง. (2561). ผลกระทบของการตลาดผ่านสื่อสังคมและดิจิทัลต่อความตั้งใจในการซื้อของผู้สูงอายุ. Veridian-E-Journal สาขามนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์และศิลปะ, 11(2), 3294-3216. สืบค้นจาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/article/view/147261
นฤมล กิมภากรณ์. (2562). ความรู้ในตราสินค้าที่มีผลต่อความผูกพันของลูกค้าในตราสินค้าไวน์ผลไม้ไทยระดับพรีเมี่ยม. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 39(1), 9312. https://doi.org/10.14456/sujthai.2019.6
พีรวิชญ์ ธีระกาญจน์ และ สุรสิทธิ์ อุดมธนวงศ์. (2564). อิทธิพลของการรับรู้คุณค่าและการตระหนักรู้ตราสินค้าที่ส่งผลต่อการซื้อซ้ำของผลิตภัณฑ์ซีเรียลผ่านช่องทางออนไลน์ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารบริหารธุรกิจมหาวิทยาลัยแม่โจ้, 1(2), 60-71. https://doi.org/10.14456/mjba.2019.12
สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์. (2565). รายงานผลการสํารวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทยปี 2565. สืบค้นเมื่อ 3 มีนาคม 2024, จาก https://www.etda.or.th/getattachment/78750426-4a58-4c36-85d3-d1c11c3db1f3/IUB-65-Final.pdf.aspx
สุชาดา น้ำใจดี. (2563). ภาพลักษณ์ผ้าไหมทอมืออำเภอปักธงชัยจังหวัดนครราชสีมา.วารสารชุมชนวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, 15(1), 1-14. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/NRRU/article/view/248718
สุรสิทธิ์ อุดมธนวงศ์, ณัฐปภัสร์ เทียนจันทร์ และ ปัณฑิรา แก้วช่วย. (2563). อิทธิพลของกลยุทธ์การส่งเสริมการตลาดและภาพลักษณ์องค์กรที่ส่งผลต่อความตั้งใจซื้อเครื่องดื่มจากตู้อัตโนมัติ กรณีศึกษาเต่าบิน. วารสารการบริหารจัดการและนวัตกรรมท้องถิ่น, 4(7), 108-119. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jmli/article/view/259258
อนุสรา จันทรารังสี และ สมชาย เล็กเจริญ. (2564). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของพฤติกรรมความตั้งใจซื้อสินค้าลดราคาบนเพจเฟซบุ๊ก H&M ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร และปริมณฑล. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 4(3), 826-841. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jmhs1_s/article/view/249677
TrueID. (2024). ทรูไอดี (TrueID) คืออะไร. สืบค้นเมื่อ 3 มีนาคม 2567, จาก https://help.trueid.net/th-th/detail/GQ56Lv9Z9r0y
Habib, S., Hamadneh, N. N., & Hassan, A. (2022). The relationship between digital marketing, customer engagement, and purchase intention via OTT platforms. Journal of Mathematics. https://doi.org/10.1155/2022/5327626
Hair, J., Hult, T., Ringle, C., & Sarstedt, M. (2014). A Primer on Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B.J., & Anderson, R.E. (2010). Multivariate data analysis. (7th ed.). New York: Pearson.
Hoelter, J. W. (1983). The effects of role evaluation and commitment on identity salience. Social Psychology Quarterly, 46(2), 140-147. https://doi.org/10.2307/3033850
Hu, L.T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6, 1-55. https://doi.org/10.1080/10705519909540118
Joreskog, K. G., & Sorbom, D. (1984). Advances in factor analysis and structural equation models. Lanham: Rowman & Littlefield Publishers.
Kline, R. B. (2011). Principles and practices of structural equation modeling. (3rd ed.). New York: The Guilford Press.
Schreiber, J. B., Stage, F. K., King, J., Nora, A., & Barlow, E. A. (2006). Reporting structural equation modeling and confirmatory factor analysis results: A review. The Journal of Educational Research, 99(6), 323-337. https://doi.org/10.3200/JOER.99.6.323-338
Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (2004). A beginner's guide to structural equation modeling. (2nd ed.). Mahwah: Lawrence Erlbaum Associates.
Thompson, B. (2004). Exploratory and confirmatory factor analysis: Understanding concepts and applications. American Psychological Association. https://doi.org/10.1037/10694-000
Ullman, M. T. (2001). The declarative/procedural model of lexicon and grammar. Journal of Psycholinguistic Research, 30(1), 37-69. https://doi.org/10.1023/A:1005204207369