Causal Factors Influencing of Purchase Intention of Amulet Bracelet via Instagram of Consumers in Bangkok and its Vicinity
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The article aimed to 1) develop and validate a causal relationship model for the purchase intention of amulet bracelets via Instagram of consumers in Bangkok and its vicinity; and 2) study causal factors influencing the purchase intention of amulet bracelets via Instagram of consumers in Bangkok and its vicinity. This study was quantitative research. The study sample consisted of 375 individuals who purchased amulet bracelets through Instagram and resided in Bangkok. The tools used in the research were online questionnaires. The statistics used in the data analysis were frequency, percentage, confirmatory factor analysis, and a structural equation model. The research resulted in the development of causal relationship models, which comprised five components: 1) online content factors for products; 2) social media advertisements; 3) perceived benefits; 4) perceived risk; and 5) purchase intention. The model was consistent with the empirical data to a significant extent. The statistic showed CMIN/df = 1.89, GFI = 0.95, AGFI = 0.92, SRMR = 0.03, RMSEA = 0.05. The final predictive coefficient of 0.67 indicates that the variables in the model can explain 67 percent of the variance in the purchase intention of amulet bracelets via Instagram. The study revealed that the online content factors of products, perceived benefits, perceived risk, and social media advertisement had a significant influence on purchase intention. Entrepreneurs who sell amulet bracelets should consider perceived benefits and perceived risk as important elements to create purchase intention for amulet bracelets via Instagram.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Views and opinions appearing in the Journal it is the responsibility of the author of the article, and does not constitute the view and responsibility of the editorial team.
References
โกมลมณี เกตตะพันธ์. (2565). แบบจำลองสมการโครงสร้างความตั้งใจซื้อสินค้าออนไลน์ในช่วงล็อกดาวน์ COVID-19 ในจังหวัดสงขลา. วารสารเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจมหาวิทยาลัยทักษิณ, 14(3), 125-144. สืบค้นจาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/ecbatsu/article/view/252009
ชาญณรงค์ ร่วมเผ่าไทย และ วรดี จงอัศญากุล. (2566). การเปรียบเทียบปัจจัยที่มีผลต่อความตั้งใจซื้อรถยนต์พลังงานไฟฟ้าของกลุ่ม Generation X และ Generation Y. วารสารวิจัยวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 7(3), 166-179. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jmsr/article/view/258686
ณฐวัฒน์ คณารักสมบัติ. (2564). การตลาดเชิงเนื้อหาของสินค้าแฟชั่นในช่วงวิกฤติไวรัสโควิด-19. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 10(2), 177-189. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JLPRU/article/view/251682
ทัศนา ประวิเศษ และ ธนาลัย สุคนธ์พันธุ์. (2563). TRY IT ON: แอปพลิเคชันห้องลองเสื้อผ้าออนไลน์ผ่านโทรศัพท์มือถือ. วารสารวิชาการวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา, 1(2), 59-67. สืบค้นจาก https://ph02.tci-thaijo.org/index.php/SciAndTechSkru/article/view/244002
ธีรศักดิ์ จินดาบถ, สุนันทา เหมทานนท์ และ พิไลวรรณ ประพฤติ. (2561). การรับรู้คุณค่าและความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์ยางของผู้บริโภคชาวไทย. วารสารบริหารธุรกิจศรีนครินทรวิโรฒ, 9(2), 106-116. สืบค้นจาก https://ejournals.swu.ac.th/index.php/MBASBJ/article/view/1067
ธีรเมธ ศีตมโนชญ์ และ สุรสิทธิ์ อุดมธนวงศ์. (2566). ความสัมพันธ์ของการรับรู้ความเสี่ยงและส่วนประสมทางการตลาดกับความตั้งใจซื้อรถยนต์มือสองแบรนด์ญี่ปุ่น. วารสารการบริหารจัดการและนวัตกรรมท้องถิ่น, 5(5), 222-235. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jmli/article/view/263280
นวรัตน์ วิมานทอง และ สมชาย เล็กเจริญ. (2566). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อสินค้าแฟชั่นเจนเทิลวูแมน ผ่านอินสตาแกรมในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 5(4), 777-792. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jemri/article/view/262294
บิวณิชา พุทธเกิด และ ทิพย์รัตน์ เลาหวิเชียร (2564). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการรับรู้ประโยชน์ในการซื้อสินค้าออนไลน์ในประเทศไทย. วารสาร BU Academic Review, 20(1), 31-46. สืบค้นจาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/buacademicreview/article/view/242670
บุญญาดา ตันตระกูล และ สมชาย เล็กเจริญ. (2566). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้ออาหารออร์แกนิคบนเพจเฟซบุ๊กของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(4), 1710-1728. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jmhs1_s/article/view/264281
ไปรยา วงส์ทองดี และ พีรยุทธ โอรพันธ์. (2564). เส้นทางของผู้บริโภคและการรับรู้ความเสี่ยงในการซื้อสินค้าออนไลน์ของผู้บริโภคกลุ่มมิลเลนเนียล (Millennials) ในกรุงเทพมหานคร. Media and Communication Inquiry, 3(1), 59-69. สืบค้นจาก https://so07.tci-thaijo.org/index.php/MCI/ article/view/922
ภัคณิษา อภิศุภกรกุล. (2566). พฤติกรรมการใช้สื่อโฆษณาดิจิทัลที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อสินค้าผ่านระบบออนไลน์ของผู้บริโภคในจังหวัดบุรีรัมย์. วารสารการจัดการและการพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 10(1), 205-218. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JMDUBRU/article/view/265936
วุฒิชัย สุชรจิต และ ณรงค์ กุลนิเทศ. (2563). การรับรู้ความเสี่ยงต่อพฤติกรรมที่ก่อให้เกิดอาชญากรรมทางเทคโนโลยีกรณีศึกษาโมบายแบงก์กิ้ง. วารสารวิชาการอาชญาวิทยาและนิติวิทยาศาสตร์ โรงเรียนนายร้อยตำรวจ, 6(1), 33-47. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/forensic/article/view/213734
เว็บไซต์ Aurora Diamond Official. (2566). "เครื่องประดับสายมู" เสริมดวงที่โดดเด่นในปี 2023 มีอะไรบ้าง?. สืบค้นเมื่อ 21 ตุลาคม 2566, จาก https://www.auroradiamondofficial.com/blog/amulet-accessories
เว็บไซต์ Brandage. (2021, June 1). Faith Marketing ความเชื่อ ศรัทธา และการตลาด (Ed., J. Wara). สืบค้นเมื่อ 22 ตุลาคม 2566, จาก https://www.brandage.com/article/24741/Faith-Marketing
เว็บไซต์ The Standard. (2564). ผู้บริหารบอกเองจากนี้ไป Instagram คือ “แพลตฟอร์มวิดีโอ” ไม่ใช่แอปฯ ที่เอาไว้อวดแค่รูปภาพอีกแล้ว. สืบค้นเมื่อ 22 ตุลาคม 2566, จาก https://thestandard.co/Instagram-social-media-app/
เว็บไซต์ We are social. (2023). สถิติแพลตฟอร์มสื่อสังคมออนไลน์ที่เป็นที่ชื่นชอบของผู้ใช้อินเทอร์เน็ตทั่วโลก ประจำเดือนมกราคม 2566. สืบค้นเมื่อ 22 ตุลาคม 2566, จาก https://wearesocial.com/wp-content/uploads/2023/03/Digital-2023-Global-Overview-Report.pdf
ศุภิษฐา นาราวงศ์. (2562). ‘กำไลมูเตลู’ แฟชั่น หรือ ความเชื่อ. สืบค้นเมื่อ 21 ตุลาคม 2566, จาก https://www.the101.world/amulet-bracelet/
สายสุนีย์ เกษม, ณัฐฌาน สุพล, ทรวงชนก รักษ์เจริญ และ ฉัตรชัย สุพรรณบรรจง. (2566). การตลาดเชิงเนื้อหาเพื่อเปลี่ยนกลุ่มเป้าหมายให้กลายเป็นลูกค้า. วารสารมหาวิทยาลัยพายัพ, 33(2), 227-242. https://doi.org/10.14456/pyuj.2023.31
สริตา ชาญเจริญลาภ และ เกตุวดี สมบูรณ์ทวี. (2565). การรับรู้ความเสี่ยงและอิทธิพลส่งผ่านทัศนคติที่ส่งผลต่อความตั้งใจในการสั่งซื้ออาหารเพื่อสุขภาพออนไลน์ของคนไทย. วารสารการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และองค์การ, 14(1), 25-48. สืบค้นจาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/HRODJ/article/view/247002
สุปรียา พัฒนพงศ์ธร และ ศรัณย์ธร ศศิธนากรแก้ว. (2563). วิเคราะห์รูปแบบและเนื้อหาของการตลาดเชิงเนื้อหาผ่านสื่อสังคมออนไลน์ที่ส่งผลต่อความภักดีต่อแบรนด์เครื่องสําอางไทย. วารสารมนุษยศาสตร์วิชาการ, 29(1), 295-320. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/abc/article/view/240548
Ming Li และ สุนทรี โชติดิลก. (2566). การใช้ภาษาเพื่อโน้มน้าวใจในโฆษณารถยนต์ของบริษัทโตโยต้าบนสื่อสังคมออนไลน์. วารสารศิลปการจัดการ, 7(4), 1776-1792. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jam/article/view/267028
Dong, D., Malik, H. A., Liu, Y., Elashkar, E. E., Shoukry, A. M., & Khader, J. A. (2021). Battling for consumer's positive purchase intention: A comparative study between two psychological techniques to achieve success and sustainability for digital entrepreneurships. Frontiers in Psychology, 12, https://doi.org/10.3389/fpsyg.2021.665194
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J. & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (7th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Hair, J. F., Hult, G. T. M., Ringle, C. M., & Sarstedt, M. (2014). A Primer on Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM). California, CA: Sage Publications.
Hoelter, J. W. (1983). The effects of role evaluation and commitment on identity salience. Social Psychology Quarterly, 46(2), 140–147. https://doi.org/10.2307/3033850
Hu, L.T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1–55. https://doi.org/10.1080/10705519909540118
Joreskog, K. G., & Sorbom, D. (1984). Advances in factor analysis and structural equation models.Lanham: Rowman & Littlefield Publishers.
Kline, R. B. (2011). Principles and practices of structural equation modeling (3rd ed.), New York: The Guilford Press.
Schreiber, J. B., Stage, F. K., King, J., Nora, A., & Barlow, E. A. (2006). Reporting structural equation modeling and confirmatory factor analysis results: a review. The Journal of Educational Research, 99(6), 323–337. https://doi.org/10.3200/JOER.99.6.323-338
Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (2004). A beginner's guide to structural equation modeling. (2nd ed.). Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (2010). A beginner’s guide to structural equation modeling. (3rd ed.). Routledge.
Thompson, B. (2004). Exploratory and confirmatory factor analysis: Understanding concepts and applications. American Psychological Association.
Ullman, M. T. (2001). The declarative/procedural model of lexicon and grammar. Journal of Psycholinguistic Research, 30(1), 37–69. https://doi.org/10.1023/A:1005204207369
Zhu, J., Goraya, M. A. S., & Cai, Y. (2018). Retailer–consumer sustainable business environment: how consumers’ perceived benefits are translated by the addition of new retail channels. Sustainability, 10(9), 2959. https://doi.org/10.3390/su10092959