Application of Good Governance in Managing on Environment for Sustainable of Local Administrative Organization in Samutsakhon Province
Main Article Content
Abstract
This article aims to study 1) the application of good governance principles in environmental management for sustainability of local administrative organizations in Samut Sakhon Province, 2) the effects of good governance principles on environmental management for sustainability of local administrative organizations in Samut Sakhon Province, and 3) to create a model for the application of good governance principles in environmental management for sustainability of local administrative organizations in Samut Sakhon Province. This research is mixed-methods research, i.e., qualitative research followed by quantitative research. Specific key informants were selected for in-depth interviews, totaling 20 individuals. Data were collected from people living in 39 local administrative organizations in Samut Sakhon Province, totaling 586,789 people, using Taro Yamane's formula. The sample group consisted of 400 people, and key informants for focus group discussions were selected by the researcher as 14 individuals. The research instruments were questionnaires and interview forms. The statistics used for data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation, T-test analysis, analysis of variance, analysis of correlation coefficient, analysis of multiple regression coefficient using ready-made statistical software, and content analysis. The results of the research found that: 1) The public has opinions on the use of good governance principles in environmental management for the sustainability of local administrative organizations in Samut Sakhon Province at a high level overall. 2) Good governance affects environmental management for the sustainability of local administrative organizations in Samut Sakhon Province with statistical significance at the .01 level. 3) The form of using good governance principles in environmental management for sustainability of local administrative organizations in Samut Sakhon Province consists of networking and participation (N), revealing true information (R), enforcing the law fairly and equally (E), working with enthusiasm (A), declaring organizational ethics as a guideline for employees in the organization (D), and focusing on results (Yield = Y).
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Views and opinions appearing in the Journal it is the responsibility of the author of the article, and does not constitute the view and responsibility of the editorial team.
References
กิตติ์รวี เลขะกุล, นิวัฒน์ สวัสดิ์แก้ว และ ศรัญลักษณ์ เทพวารินทร์. (2562). ธรรมาภิบาล วัฒนธรรมองค์การที่ส่งผลต่อประสิทธิผลองค์การของเทศบาลในเขตภาคใต้ของประเทศไทย. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(1), 78-91. สืบค้นจาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/pnuhuso/article/view/167152
เกษม จันทร์แก้ว. (2544). วิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
จตุพร ไกรกิจราษฎร์, ภัทราวดี อ่ำคูณ, ธนวรรณ พงษ์แตง, บุษกร รังษีภโนดร และ โชติ บดีรัฐ. (2565). หลักธรรมาภิบาล : การปฏิบัติงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. Journal of Roi Kaensarn Academi, 7(3), 345-358. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JRKSA/article/view/252772
จุฑาทิพย์ สุจริตกุล. (2563). การนำหลักธรรมาภิบาลมาบริหารในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไทย. วารสารสมาคมนักวิจัย 25(3), 288-303. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jar/article/view/247610
ธรรศพงศ์ วงษ์สวัสดิ์ และ เอนก นอบเผือก. (2561). การบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลขององค์การบริหารส่วนตำบลท่านางงาม อำเภอบางระกำ จังหวัดพิษณุโลก. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 13(1), 129-139. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/yru_human/article/view/116546
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2553). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS. (พิมพ์ครั้งที่ 11.). กรุงเทพฯ: บิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.
นลินทิพย์ พักตร์ศรีกุลกำธร. (2563). ส่องศักยภาพ “สมุทรสาคร” GDP อันดับ 6 ของประเทศ สำคัญต่อเศรษฐกิจไทยแค่ไหน. สืบค้นเมื่อ 21 ธันวาคม 2563, จาก https://positioningmag.com/1311316
นิธินาถ เจริญโภคราช. (2542). การจัดการสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ: สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา.
ราชกิจจานุเบกษา. (2538). ประกาศคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ ฉบับที่ 11 (พ.ศ.2538) เรื่อง กำหนดให้ท้องที่เขตจังหวัดปทุมธานี จังหวัดนนทบุรี จังหวัดสมุทรสาคร และจังหวัดนครปฐม เป็นเขตควบคุมมลพิษ. เล่ม 112 ตอนพิเศษ 16 ง (23 พฤษภาคม 2538).
ราชกิจจานุเบกษา. (2542). ระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยการสร้างระบบบริหารกิจการบ้านเมืองและสังคมที่ดี พ.ศ. 2542. เล่ม 116. ตอนที่ 63 ง. (10 สิงหาคม 2542).
ราชกิจจานุเบกษา. (2560). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย. เล่ม 116 ตอนที่ 63 ง. (10 สิงหาคม 2560).
วิวัฒน์ บุญเกษม. (2565). การดำเนินงานตามหลักธรรมาภิบาลขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในจังหวัดนนทบุรี. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 16(2), 239-252. สืบค้นจาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/hsjournalnmc/article/view/260934
สำนักงานคณะกรรมการการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่สิบสอง พ.ศ. 2560 - 2564. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักงานคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ. (2530). โครงการศึกษาวิจัยคุณภาพน้ำในแม่น้ำสายหลัก (บางปะกง). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ.
นวลนภา จุลสุทธิ, กัสมา กาซ้อน, สิปราง เจริญผล และ พรชัย เจดามาน. (2567). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมกับการบริหารการเปลี่ยนแปลงองค์กรภาครัฐภายใต้ยุค VUCA. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(1), 310-328.
Asian Development Bank. (1995). Governance Sound Development Management. Manila: Asian Development Bank.
Bratton, J., Gold, J., Bratton, A., & Steele, L. (2022). Human Resource Management. (7th ed.). London: Bloomsbury Publishing.
Hijazi, H. (2021). The Impact of Applying Good Governance Principles on Job Satisfaction among Public Sector Employees in Jordan. Open Journal of Business and Management, 9(1), 1-31. https://doi.org/10.4236/ojbm.2021.91001
Keping, Y. (2018). Governance and Good Governance: A New Framework for Political Analysis. Fudan Journal of the Humanities and Social Sciences, 11, 1–8. https://doi.org/10.1007/ s40647-017-0197-4