Context-Based Learning Management with Technology to Enhance Creative Problem-Solving Skills in Biomolecules for Vocational Certificate Students
Main Article Content
Abstract
This research aimed to 1) study the instructional approach based on context-based learning integrated with technology to enhance creative problem-solving skills and 2) investigate the outcomes of implementing this instructional approach. The study employed a methodology for action research in the classroom. The participants were 30 vocational certificate students. Four research instruments were used: 1. three lesson plans, 2. a learning activity reflection form, 3. a creative problem-solving skills assessment, and 4. activity sheets. Data were analyzed using content analysis, and the credibility of the findings was verified through triangulation. 1. The context-based learning approach integrated with technology should involve real-life and relatable situations that students can understand. The use of stimulating questions helps trigger thinking processes. Students were encouraged to gather information from credible sources, engage in discussions, and apply technology that aligns with the content. These activities allowed them to solve problems, select the most effective solution, and design responses that were practical and acceptable. 2. The implementation of this instructional approach significantly enhanced students’ creative problem-solving skills. The students demonstrated high proficiency. They demonstrated the ability to identify facts, define problems, evaluate, and select appropriate solutions, representing 80.00 percent. The students demonstrated the ability to describe the situation and accept it and develop an action plan, representing 60.00 percent, and the ability to propose problem-solving alternatives, representing 100 percent. Prior to the instructional implementation, the majority of students demonstrated creative problem-solving skills at a moderate level. Following the instruction, most students exhibited a high level of creative problem-solving ability.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Views and opinions appearing in the Journal it is the responsibility of the author of the article, and does not constitute the view and responsibility of the editorial team.
References
กวินนาฏ พลอยกระจ่าง, ศศิเทพ ปิติพรเทพิน และ บุญเสถียร บุญสูง. (2564). การพัฒนาทักษะการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ ในหน่วยการเรียนรู้ เรื่อง เซลล์และการทางานของเซลล์ โดยการจัดการเรียนรู้ตามแนวสะตีมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์, 36(3), 163-175. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/eduku/article/view/244398/174123
เกวลิน มั่นวงศ์, วัชรินทร์ คล่องดี, นิวัฒน์ ศรีสวัสดิ์ และ สมนึก วรวิเศษ. (2566). การพัฒนาทักษะการคิดแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบ Ubiquitous Learning สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 25(1), 50-56. สืบค้นจาก https://li01.tci-thaijo.org/index.php/sci_ubu/article/view/255230/175980
ฐิติพร บุญธรรม และ สุมาลี ชูกำแพง. (2562). การพัฒนาการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนร่วมกับการใช้แผนผังมโนทัศน์ เรื่อง การรักษาดุลยภาพในร่างกายของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 31(1), 46-58. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/edubuu/article/view/244173/165528
ณฐาพััชร์์ วรพงศ์์พััชร์์. (2565). การพัฒนาแพลตฟอร์มการเรียนการสอนสื่อดิจิทัลด้วยการสอนบน Padlet วิชาภาษาไทยชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนวัดบางบอน (พิมพ์ จันแต้อุปถัมภ์). วารสารสุโขทัยธรรมาธิราช, 35(2), 102-120. สืบค้นจาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/stouj/article/view/261976/181319
ทินภัทร ศรีคะชินทร์, มารุต พัฒผล และ ดนุลดา จามจุรี. (2566). การวิเคราะห์องค์ประกอบสมรรถนะการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ ของนักเรียนระดับประถมศึกษาตอนปลายประเทศไทย. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 7(10), 325-334. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/269094
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ปวันรัตน์ ศรีพรหม และ อังคณา อ่อนธานี. (2564). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้บริบทเป็นฐานร่วมกับอินโฟกราฟิกเพื่อส่งเสริมการรู้เรื่องวิทยาศาสตร์และเจตคติต่อวิทยาศาสตร์ เรื่อง พันธะเคมี สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 23(3), 159-174. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/edujournal_nu/article/view/231230
ปัทมาภรณ์ แก้วคงคา, ภาวิณี รัตนคอน และสุดารัตน์ ศรีมา. (2566). การพัฒนารูปแบบการสอนเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะด้านเทคโนโลยี ในรายวิชาวิทยาศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. สิกขา วารสารศึกษาศาสตร์, 10(2), 128-138. สืบค้นจาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/sikkha/article/view/260879
ปิยธิดา อินทรักษาทรัพย์ และ สุดคนึง นฤพนธ์จิรกุล. (2566). การพัฒนาทักษะการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการทำงานเป็นทีมด้วยการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานในวิชาวิทยาการคำนวณและการออกแบบสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วารสารพุทธศาสตร์ มจร อุบลราชธานี, 5(3), 1735-1748. สืบค้นจาก https://drive.google.com/file/d/1t1CrS9F3YtHmw-4Rq41Gyebr0LhW2ie0/view
ปิยพัทธ์ เลือดสงคราม, สูติเทพ ศิริพิพัฒนกุล และ ณัฐพล รำไพ. (2562). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้แบบผสมผสานด้วยบทเรียนมัลติมีเดียร่วมกับทักษะปฏิบัติ ด้านการออกแบบกราฟิกบนสื่อดิจิทัล สำหรับนิสิตระดับปริญญาตรี คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. วารสารการอาชีวะและเทคนิคศึกษา, 9(17), 40-52. https://ojs.kmutnb.ac.th/index.php/JVTE/article/view/2498
พรสวรรค์ วงค์ตาธรรม. (2558). การคิดแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์ ทักษะการคิดในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 38(2), 111-121. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDKKUJ/article/view/47932/39780
พันธ์ยุทธ น้อยพินิจ, วนินทร สุภาพ และ จักรกฤษ กลิ่นเอี่ยม. (2562). การวิจัยปฏิบัติการเพื่อพัฒนาการจัดการเรียนรู้ เรื่อง ภาคตัดกรวย ด้วยกระบวนการคิดเชิงออกแบบที่ส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารพัฒนาการเรียนการสอน มหาวิทยาลัยรังสิต, 13(1), 70-84. สืบค้นจาก https://jrtl.rsu.ac.th/volume/13/number/1/article/223
วนัสนันท์ ชูรัตน์. (2566). การพัฒนาทักษะการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์โดยใช้รูปแบบการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ร่วมกับอินโฟกราฟิก สาหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 เรื่อง กรด-เบส. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 25(3), 229-239. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/edujournal_nu/article/view/251696/178355
วิทยา วาโย, อภิรดี เจริญนุกูล, ฉัตรสุดา กานกายันต์ และ จรรยา คนใหญ่. (2563). การเรียนการสอนแบบออนไลน์ภายใต้สถานการณ์แพร่ระบาดของไวรัส COVID-19: แนวคิดและการประยุกต์ใช้จัดการเรียนการสอน. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9, 14(34), 285-298. สืบค้นจาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/RHPC9Journal/article/view/242473/165778
ศิริเดช สุชีวะ และคณะ. (2559). ทักษะทางปัญญาของนักเรียนระดับมัธยมศึกษา: การพัฒนาโมเดลและเครื่องมือวัดออนไลน์. สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน). สืบค้นเมื่อ 28 กันยายน 2567 จาก https://www.niets.or.th/th/content/view/5929
ศุภธินี ศรีสวัสดิ์ และ วิทัศน์ ฝักเจริญผล. (2565). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง การดำรงชีวิตของพืช ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้บริบทเป็นฐาน. วารสารศาสตร์การศึกษาและการพัฒนามนุษย์, 6(1), 13-24. สืบค้นจาก https://kuojs.lib.ku.ac.th/index.php/jehds/article/view/4658
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน). (2566). ระบบประกาศผลสอบ V-NET. สืบค้นเมื่อ 30 กรกฎาคม 2567, จาก https://allnetresult.niets.or.th/VNET/AnnouncementWeb/login.aspx
สำนักมาตรฐานการอาชีวศึกษาและวิชาชีพ. (2567). หลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพ 2567. สืบค้นเมื่อ 30 กรกฎาคม 2567, จาก https://bsq.vec.go.th/Portals/9/Course/20
สิรินภา กิจเกื้อกูล. (2557). การจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ ทิศทางสำหรับครูศตวรรษที่ 21. เพชรบูรณ์: จุลดิสการพิมพ์.
สุพรรษา บุตตเขียว และ สิทธิพล อาจอินทร์. (2560). การศึกษาความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์และเจตคติทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โดยการจัดการเรียนรูปแบบใช้ปปัญหาเป็นฐานร่วมกับเทคนิคแผนผังความคิด. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 11(2), 244-255. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDGKKUJ/article/view/113615/88302
อภิชาติ รอดนิยม. (2564). เทคโนโลยีการศึกษากับการจัดการเรียนการสอนออนไลน์ในยุคใหม่. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(9), 123-133. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/251294/172510
อิชยา กองไชย. (2565). การจัดการเรียนรู้โดยใช้บริบทเป็นฐาน. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 8(6), 443-450. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jsa-journal/article/download/247344/176070
Chamrat, S. (2019). Technology Integrated Science Learning. Walailak Journal of Learning Innovations, 5(1), 39-64. Retrieved from https://doi.org/10.14456/jli.2019.3
Gilbert, J. K. (2006). On the Nature of “Context” in Chemical Education. International Journal of Science Education, 28(9), 957-976. Retrieved from https://doi.org/10.1080/09500690600702470
Isaksen, S. G., & Treffinger, D. J. (2004). Celebrating 50 years of Reflective Practice: Versions of Creative Problem Solving. Journal of Creative Behavior, 38(2), 75-101. Retrieved from https://doi.org/10.1002/j.2162-6057.2004.tb01234.x
Mitchell, W. E., & Kowalik, T. F. (1999). Creative Problem Solving (3rd ed.). Genigraphics.