การสะสมทุนตามแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงของวิสาหกิจขนาดเล็ก

Main Article Content

เกริกเกียรติ รสหอมภิวัฒน์

บทคัดย่อ

            การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษากระบวนการและปัจจัยที่มีผลต่อการสะสมทุนตามแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง ของวิสาหกิจขนาดเล็ก ผู้วิจัยใช้การวิจัยภาคสนามโดยการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก การสัมภาษณ์กลุ่ม และการสังเกตการณ์แบบมีส่วนร่วม ในพื้นที่กิจการเป้าหมายรวมถึงการตรวจสอบจากผู้ทรงคุณวุฒิ แล้วนำข้อมูลมาประมวล จัดระบบโดยนำเสนอผลการวิเคราะห์ในรูปแบบของการเขียนบรรยายเชิงพรรณนา
            ผลการวิจัย พบว่า กระบวนการสะสมทุนตามแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงของวิสาหกิจขนาดเล็กเริ่มจากเดิมที่ดำเนินธุรกิจผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ อะไหล่เครื่องจักรกล และแปรรูปโลหะป้อนให้กับโรงงานอุตสาหกรรมที่ย้ายฐานการผลิตมาอยู่ในประเทศไทย แต่ต้องประสบกับกระแสทุนนิยมโลกจนต้องกู้หนี้ยืมสินมาลงทุนทำให้ประสบปัญหาจึงตัดสินใจขายเฉพาะตัวโรงงาน โดยเป็นการเช่าโรงงานแทนหลังจากที่สามารถชำระหนี้ได้หมด จึงระดมสมองจากพนักงานกำหนดกลยุทธ์ธุรกิจด้วยแนวคิดหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อสร้างองค์กรให้เกิดความมั่นคง ผลที่สืบเนื่องจากการดำเนินธุรกิจโดยใช้แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง ทำให้บริษัทมีกำไรสะสมเพิ่มขึ้นทุกปีสามารถซื้อที่ดินเป็นของตนเองจำนวน 12 ไร่ เพิ่มทุนจดทะเบียนจาก 1 ล้านบาท เป็น 22 ล้านบาทในปี พ.ศ.2558 และได้สร้างโรงงานแห่งใหม่ขึ้น ทำให้องค์กรมีกำไรสามารถดำเนินธุรกิจให้อยู่ได้ในระยะยาว กระบวนการที่ส่งผลให้องค์กรประสบผลสำเร็จ คือ กระบวนการสร้างกลยุทธ์ขององค์กร และกระบวนการบริหารจัดการ ส่วนปัจจัยที่ส่งผลสำเร็จต่อการสะสมทุนแบบพอเพียงของวิสาหกิจขนาดเล็ก คือ ปัจจัยเกี่ยวกับแนวคิดหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงประกอบด้วย 3 ห่วง 2 เงื่อนไข การพึ่งตนเองขององค์กร ความมีเหตุผล การสร้างภูมิคุ้มกันความเสี่ยง รวมถึงการสร้างองค์ความรู้คู่คุณธรรม ปัจจัยทางด้านนวัตกรรมองค์กร ได้แก่ นวัตกรรมการบริหารจัดการ นวัตกรรมเทคโนโลยีแบบพอเพียง และนวัตกรรมการจัดการทรัพยากรมนุษย์ ปัจจัยเกี่ยวกับทุนในการขับเคลื่อนองค์กร และปัจจัยเกี่ยวกับกลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสียขององค์กร ทำให้องค์กรสามารถสะสมทุนที่เป็นทุนนิยมแบบพอเพียงได้เป็นผลสำเร็จ เป็นข้อพิสูจน์ได้ว่า แนวคิดหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงสามารถใช้ในการสะสมทุนได้จริง ซึ่งเป็นทุนนิยมแบบพอเพียงที่มีชีวิต ที่วิสาหกิจขนาดเล็กใช้ในการดำเนินธุรกิจ จากทุนของตนเองอย่างพอประมาณแบบค่อยเป็นค่อยไปเน้นที่กำไรในระยะยาว เพื่อใช้ในการดำเนินธุรกิจให้อยู่ได้ในระยะยาวอย่างยั่งยืนต่อไป

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
รสหอมภิวัฒน์ เ. (2019). การสะสมทุนตามแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงของวิสาหกิจขนาดเล็ก. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 12(1), 138–147. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/journal_sct/article/view/108688
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

Howaldt, J. (2012). Social Innovation and Workplace Innovation in Germany.
ISO Central Secretariat. (2012-05). Quality Management Principles. 1, Chemin de la Voie-Creuse Case postale 56.
CH – 1211 Genève 20. Switzerland.
Phanthasen, A., Kiatdeep, P., & Premchuen, S. (2003). The Application of the Sufficiency Economy Project to Small and
Medium Enterprises. Bangkok: The Thailand Research Fund (TRF). [in Thai]
Piampongsan, P. (2012). Demolition of Ecological Sustainability and Social Justice: Critique of Political Economy.
Bangkok: K.Pol Company (1966) Co., Ltd. Publisher. [in Thai]
Piampongsan, P., Phanthasen, T., & Piamyat, S. (2006). Synthesis of knowledge about Sufficiency Economy. In
Phanthasen, A.(Editor) Bangkok: The Thailand Research Fund (TRF). [in Thai]
Podhisita, C. (2001). Science and Art of Qualitative Research. 6th Edition - Bangkok: Amarin Printing & Publishing,
[in Thai]
Prasartset, S. (1980). The Evolution of the Thai Capitalist class. The Evolution of Thai Capitalism. Chatthip, N. Editor.
Bangkok: Faculty of Economics Chulalongkorn University. [in Thai]
Praditsilp, Ch. (2012). Social Research Methodology. Faculty of Humanities and Social Sciences, Rambhai
Barni Rajabhat University. [in Thai]
Schumacher, E.F. (2014). Small is Beautiful, Economics as if People Mattered. New York: Harper and Row Publishers.
Zsolnai, L. (2009). Buddhist Economics for Business.https://laszlo-zsolnai.net/content/buddhist-
economics-business (Accessed 26 May 2015).