โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของการกินตามอารมณ์ของผู้ปกครองที่มีต่อการกินตามอารมณ์ของเด็กปฐมวัย โดยมีการกำกับตนเองของเด็กเป็นตัวแปรกำกับ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์และตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของการกินตามอารมณ์ของผู้ปกครองที่มีต่อการกินตามอารมณ์ของเด็กปฐมวัย โดยมีการกำกับตนเองของเด็กเป็นตัวแปรกำกับที่พัฒนาขึ้นกับข้อมูลเชิงประจักษ์ กลุ่มตัวอย่าง คือ เด็กปฐมวัยที่มีอายุระหว่าง 3–5 ปี ซึ่งเกิดระหว่างปี พ.ศ. 2553-2555 และมีภูมิลำเนาอยู่ในจังหวัดชลบุรี จำนวน 176 คน การสุ่มตัวอย่างใช้การสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลทั่วไปด้วยสถิติบรรยาย และวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างโดยใช้โปรแกรม LISREL
ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าโมเดลที่พัฒนาขึ้นสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยพิจารณาจากค่าสถิติไคสแควร์ เท่ากับ 50.42 ค่าองศาอิสระ (df) เท่ากับ 44 ความน่าจะเป็น (P) เท่ากับ .23 ค่า GFI เท่ากับ .96 ค่า AGFI เท่ากับ .90 ค่า CFI เท่ากับ 1.00 ค่า RMSEA เท่ากับ .02 ค่า RMR เท่ากับ.03 ค่า SRMR เท่ากับ .05 ตัวแปรทั้งหมดในโมเดลสามารถอธิบายความแปรปรวนของการกินตามอารมณ์ของเด็ก ได้ร้อยละ 77 โดยที่การกินตามอารมณ์ของผู้ปกครองมีอิทธิพลทางอ้อมเชิงบวกต่อการกินตามอารมณ์ของเด็กปฐมวัยผ่านการใช้อาหารเพื่อจัดการอารมณ์ของเด็ก การใช้อาหารเพื่อจัดการอารมณ์ของเด็กมีอิทธิพลทางตรงเชิงบวกต่อการกินตามอารมณ์ของเด็กปฐมวัย ในขณะที่ปฏิสัมพันธ์ร่วมกันระหว่างการกำกับตนเองของเด็กกับการใช้อาหารเพื่อจัดการอารมณ์ของเด็กมีอิทธิพลทางตรงเชิงบวกต่อการกินตามอารมณ์ของเด็กปฐมวัย
Article Details
- ผู้เขียนต้องยินยอมปฏิบัติตามเงื่อนไขที่กองบรรณาธิการวารสารกำหนด และผู้เขียนต้องยินยอมให้บรรณาธิการ แก้ไขความสมบูรณ์ของบทความได้ในขั้นตอนสุดท้ายก่อนเผยแพร่
- ลิขสิทธิ์บทความเป็นของผู้เขียน แต่วารสารเทคโนโลยีภาคใต้คงไว้ซึ่งสิทธิ์ในการตีพิมพ์ครั้งแรก โดยเหตุที่บทความนี้ปรากฏในวารสารที่เข้าถึงได้จึงอนุญาตให้นำบทความไปใช้เพื่อประโยชน์ทางการศึกษา แต่มิใช่เพื่อการพาณิชย์
เอกสารอ้างอิง
Blissett, J., Haycraft, E., & Farrow, C. (2010). Inducing preschool children’s emotional eating: Relations with parental feeding practices. American Journal of Clinical Nutrition, 92, 359–365.
Bruch, H. (1964). Psychological aspects of overeating and obesity. Journal of the Academy of Psychosomatic Medicine, 5(5), 269–274.
Chitayasothon, D. (2009). Diana baumrind’s parenting styles diana baumrind. University of the Thai Chamber of Commerce. Journal Humanities of Social Sciences, 29(4), 173-187. [in Thai]
Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B.J., & Anderson, R.E. (2010). Multivariate Data Analysis a Global Perspective. 7thed. New Jersey.
Ministry of Public Health. (2015). Key performance indicator. Retrieved January 14, 2016, from https://healthdata. moph.go.th/projectkpi/ [in Thai]
Nantamongkolchai, S. (2004). Child Rearing Practices of Thai Families: a Quantitative and Qualitative Study. Bangkok: The Thailand Research Fund. [in Thai]
Rollins, B. Y., Loken, E., & Birch, L. L. (2014). Maternal controlling feeding practices and girls’ inhibitory control interact to predict changes in BMI and eating in the absence of hunger from 5 to 7 y. The American Journal of Clinical Nutrition, 99, 249–257.
Sirikulchayanon, C. (2011). Self-discipline and obesity in Bangkok School Children. BMC Public Health 2011, 11, 158. [in Thai]
Tan, C. C., & Holub, S. C. (2010). Children’s self-regulation in eating: associations with inhibitory control and parents’ feeding behavior. Journal of Pediatric Psychology, 36, 340–345.
Tan, C. C., & Holub, S. C. (2015). Emotion regulation feeding practices link parents’ emotional eating to children’s emotional eating: a moderated mediation study. Journal of Pediatric Psychology, 40(7), 657-663.
Thailand's Health Report. (2014). Risk of Obesity. Bangkok: Amarin Printing & Publishing Public Company Limited. [in Thai]
Van, S. T., Frijters, J. E. R., Bergers, G. P. A., & Defares, P. B. (1986). The Dutch eating behavior questionnaire (DEBQ) for assessment of restrained, emotional, and external eating behavior. International Journal of Eating Disorders, 5, 295–315.
Wardle, J., Sanderson, S., Guthrie, C. A., Rapoport, L., & Plomin, R. (2002). Parental feeding style and the inter-generational transmission of obesity risk. Obesity Research, 10(6), 453–462.
