ปัจจัยความสำเร็จของการดำเนินงานในรูปแบบเครือข่ายความร่วมมือ เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวสีเขียว อำเภอเขาค้อ จังหวัดเพชรบูรณ์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
อำเภอเขาค้อ จังหวัดเพชรบูรณ์ เป็นที่รู้จักในฐานะแหล่งท่องเที่ยวเพื่อการพักผ่อนที่มีชื่อเสียงของประเทศไทย ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาถูกขับเคลื่อนด้วยกระแสการท่องเที่ยวมวลชน การเพิ่มปริมาณของนักท่องเที่ยวอย่างรวดเร็วก่อให้เกิดผลกระทบด้านลบต่อทรัพยากร โดยเฉพาะพื้นที่เขาค้อที่มีความเปราะบางและมีข้อจำกัดด้านการใช้ประโยชน์ที่ดิน บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการวิจัยที่มุ่งพัฒนาการท่องเที่ยวสีเขียวเขาค้อผ่านการทำงานระบบเครือข่ายความร่วมมือระหว่างผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทางการท่องเที่ยวในพื้นที่ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษากระบวนการพัฒนากิจกรรมการท่องเที่ยวสีเขียวและ (2) เพื่อค้นหาปัจจัยความสำเร็จของการทำงานในรูปแบบเครือข่ายความร่วมมือ งานวิจัยใช้วิธีการศึกษาเชิงคุณภาพ ด้วยการสังเกต การสนทนากลุ่มย่อย และการสัมภาษณ์เชิงลึกกับกลุ่มตัวอย่าง ซึ่งเป็นผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในและนอกพื้นที่และสมาชิกในเครือข่ายฯ จำนวน 135 คน ใช้การคัดเลือกแบบเจาะจง วิเคราะห์ผลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษา พบว่า (1) กระบวนการพัฒนากิจกรรมการท่องเที่ยวสีเขียวถูกอธิบายด้วย Double Diamond Model และ (2) ปัจจัยความสำเร็จของการพัฒนาเครือข่ายความร่วมมือเพื่อส่งเสริมกิจกรรมท่องเที่ยวสีเขียว ขึ้นอยู่กับความร่วมมือจากผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในพื้นที่ โดยเฉพาะภาครัฐในฐานะผู้มีบทบาทที่สำคัญและเป็นผู้มีอำนาจ ในขณะที่การรักษาความสัมพันธ์ระยะยาว ด้วยความต่อเนื่องของกิจกรรมส่งเสริมการท่องเที่ยวสีเขียว เป็นปัจจัยสำคัญที่จะนำไปสู่ความยั่งยืนของเครือข่ายความร่วมมือฯ งานวิจัยนี้เป็นจุดเริ่มต้นที่สามารถสร้างการเรียนรู้การท่องเที่ยวเชิงคุณภาพ ผ่านความร่วมมือในการประกอบกิจกรรมภายใต้แนวคิดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน โดยอาศัยความสัมพันธ์เชิงเครือข่ายที่สอดคล้องกับฐานทรัพยากรและภูมิทัศน์วัฒนธรรมและการท่องเที่ยวของพื้นที่
Article Details
- ผู้เขียนต้องยินยอมปฏิบัติตามเงื่อนไขที่กองบรรณาธิการวารสารกำหนด และผู้เขียนต้องยินยอมให้บรรณาธิการ แก้ไขความสมบูรณ์ของบทความได้ในขั้นตอนสุดท้ายก่อนเผยแพร่
- ลิขสิทธิ์บทความเป็นของผู้เขียน แต่วารสารเทคโนโลยีภาคใต้คงไว้ซึ่งสิทธิ์ในการตีพิมพ์ครั้งแรก โดยเหตุที่บทความนี้ปรากฏในวารสารที่เข้าถึงได้จึงอนุญาตให้นำบทความไปใช้เพื่อประโยชน์ทางการศึกษา แต่มิใช่เพื่อการพาณิชย์
เอกสารอ้างอิง
Daniela, D. (2004). Principles and Practice of Sustainable Tourism Planning, Minmisterul Transporturilor, Constructiilor si Tursimului, Autoritatea Nationala Pentru Turism, Bucuresti, Romania Pitoreasca, 2004, pp.77- 85 Eber, S. (ed.), (1992), Beyond the Green Horizon: A Discussion Paper on Principles for Sustainable Tourism, London, WWF and Tourism Concern.
Department of Tourism, Ministry of Tourism and Sports (2016). Domestic Tourism Statistics 2016 [in Thai]. Retrieved from https://www.mots.go.th/more_news.php?ci d=438&filename=index, 7 June 2017.
Fraser, C., Honeyfield, J., Breen, F., Protheroe, M., Fester, V. (2015). Critical Success Factors in Inter-Institutional Project Collaborations.Project Collaborations. Published under the Creative Commons 3.0 New Zealand Attribution Non-commercial Share Alike Licence (BY-NC-SA).
Harman, J. (2004). Factors Influencing Successful Collaboration: The Case of dKnet.
John-Steiner, V., Robert, J. W., & Minnis, M. (1998). The Challenge of studying collaboration. American Education Research Journal Winter 1998, 35(4), 773-783.
Narongrit, C., Nonsiri, P., Harfield, A., Rakngarn, J., Viriyaphong, R., Jampathong, J., Wattanaprasit, N., & Tongpleaw, J. (2017). The Development of learning process in Agricultural Collaborative Network for Enhancing Green Destination Image of Khao Kho District, Phetchaboon Province. The Thailand Research Fund (Research Report), Naresuan University, Phitsanulok Province. [in Thai]
Naoufel, C., Pouly, M., Huber, C., & Beeler, J. (2012). Lessons learned from the lifecycle management of collaborative enterprises networks: The case of Swiss Microtech. Journal of Manufacturing Technology Management, 23(8), 1129-1150.
Nonsiri, P., (2010), The Rural Tourism Development in Thailand: The Transferability of the Knowledge and the Know-How between France and Thailand, p 411.
Pedro, S. F. (2013). An Approach to Performance Management in Collaborative Networks Based on Stakeholders Key Success Factors. L.M. Camarinha-Matos et al. (Eds.): PRO-VE 2011, IFIP AICT 362, pp. 140–147, 2011. International Federation for Information Processing 2011
Pouly, M., Monnier, F., Bertschi, D. (2005). Success and Failure Factors of Collaborative Networks of SME. In: Camarinha-Matos L.M., Afsarmanesh H., Ortiz A. (eds) Collaborative Networks and Their Breeding Environments. PRO-VE 2005. IFIP-The International Federation for Information Processing, vol 186. Springer, Boston, MA.
Sprangers, T. (2016) How Design Thinking can Improve your Destination’s visitor Experience. Retrieved June 22, 2018, from https://destinationthink.com/design-thinking-improve-destinations-visitor-experience.
Stensson, E. J., & Wessman, M. (2015). Success Factors for Collaborative Innovation in Silicon Valley. Lund University.
Swarbrooke, J. (2001). Sustainable Tourism Management (2nd ed.). London: CAB International.
Wei-Skillern, J., & Silver, N. (2013). Four network principles for collaboration success. The Foundation Review, 5(1), 121.129.
