การจัดการห่วงโซ่อุปทานสีเขียวอย่างยั่งยืนและผลการดำเนินงานของ อุตสาหกรรมมันสำปะหลัง เขตพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือในประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
จากสภาพแวดล้อมของโลกที่เปลี่ยนแปลงไป ส่งผลให้หลายองค์กรตระหนักถึงความสำคัญกับสิ่งแวดล้อมและ
ความรับผิดชอบต่อสังคมมากขึ้น โดยได้นำเอาระบบการบริหารจัดการห่วงโซ่อุปทานสีเขียวมาประยุกต์ใช้มากขึ้น เพื่อแก้ไขปัญหาการจัดการทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมเพื่อก่อให้เกิดกำไร อุตสาหกรรมโรงแป้งมันสำปะหลังเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือประเทศไทยถือเป็นผู้ส่งออกผลิตภัณฑ์มันสำปะหลังที่สำคัญที่สุดในเอเชีย ดังนั้นอุตสาหกรรมโรงแป้งมันสำปะหลัง เขตพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือในประเทศไทยควรมีการรักษามาตรฐานการส่งออกให้ได้ตามสัดส่วนที่กำหนดไว้ เพื่อให้การค้าระหว่างประเทศ มีความมั่นคงมากยิ่งขึ้น งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการจัดการห่วงโซ่อุปทานสีเขียวอย่างยั่งยืนและผลการดำเนินงานของอุตสาหกรรมมันสำปะหลัง เขตพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือในประเทศไทย โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือ เก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้ประกอบการอุตสาหกรรมมันสำปะหลังในเขตพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ จำนวน 100 คน สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์สหสัมพันธ์แบบพหุคูณ และการวิเคราะห์ความถดถอยแบบพหุคูณ ผลการวิจัย พบว่า การจัดการห่วงโซ่อุปทานสีเขียวอย่างยั่งยืน ด้านการจัดการสภาพแวดล้อมภายใน ด้านการซื้อแบบกรีน ด้านการออกแบบที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม และด้านการลงทุนในการนำกลับคืน มีความสัมพันธ์และผลกระทบ
เชิงบวกกับผลการดำเนินงานของอุตสาหกรรมโดยรวมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สำหรับการจัดการห่วงโซ่อุปทาน
สีเขียวอย่างยั่งยืน ด้านความร่วมมือกับลูกค้า ไม่มีความสัมพันธ์กับผลการดำเนินงานของอุตสาหกรรมโดยรวม ดังนั้น
ผู้ประกอบการควรให้ความสำคัญกับด้านการจัดการสภาพแวดล้อมภายใน ด้านการซื้อแบบกรีน ด้านการออกแบบที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม และด้านการลงทุนในการนำกลับคืน เนื่องจากปัจจัยทั้ง 4 ด้านนี้จะสามารถนำมาใช้เป็นแนวการพัฒนา
ผลการดำเนินงานและการจัดการห่วงโซ่อุปทานสีเขียวของอุตสาหกรรมมันสำปะหลังได้อย่างยั่งยืน
Article Details
- ผู้เขียนต้องยินยอมปฏิบัติตามเงื่อนไขที่กองบรรณาธิการวารสารกำหนด และผู้เขียนต้องยินยอมให้บรรณาธิการ แก้ไขความสมบูรณ์ของบทความได้ในขั้นตอนสุดท้ายก่อนเผยแพร่
- ลิขสิทธิ์บทความเป็นของผู้เขียน แต่วารสารเทคโนโลยีภาคใต้คงไว้ซึ่งสิทธิ์ในการตีพิมพ์ครั้งแรก โดยเหตุที่บทความนี้ปรากฏในวารสารที่เข้าถึงได้จึงอนุญาตให้นำบทความไปใช้เพื่อประโยชน์ทางการศึกษา แต่มิใช่เพื่อการพาณิชย์
เอกสารอ้างอิง
Agan, Y., Acar, M. F., & Borodin, A. (2013). Drivers of environmental processes and their impact on performance: a study of Turkish SMEs. Journal of Cleaner Production, 51, 23– 33.
Bangkokbiznews. (n.d.). Retrieved December 7, 2020, from https://www.bangkokbiznews. com/news/detail/891854. [in Thai]
Black, K. (2006). Business Statistics for Contemporary Decision Making (4th ed.). USA: John Wiley & Son.
Bunlert, T. (2010). Applications of Green Logistics Management in Tapioca Starch Industry (Master’s Thesis). Chulalongkorn University, Bangkok. [in Thai]
Best, J.W., & Kahn, J.V. (1998). Research in Education (8th ed.). Singapore: Allyn and Bacon.
Davis, F. D., & Venkatesh, V. (1996). A critical assessment of potential measurement biases in the technology acceptance model: Three experiments. International Journal of Human-Computer Studies, 45(1), 19-45
Department of Primary Industries and Mines. (2016). Logistics and Supply Chain Management (3rd ed.). Bangkok: King Mongkut’s University of Technology Thonburi. [in Thai]
Hair, J., Money, A., Page, M., & Samouel, P. (2007). Research Methods for Business. Routledge, London.
Jannoy, N., & Chaimongkol, N. (2016). Green Supply Chain Management and Effectiveness of Small and Medium Enterprises in the Agro-Industry. Pathum Thani: Rajamangala University of Technology Thanyaburi. [in Thai]
Kaplan, R. S., & Norton, D.P. (1996). The Balanced Scorecard: Translating Strategies into Action. Boston: Harvard Business School Press.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Maneesuwan, W., & Wasusri, T. (2014). Green logistics management vs Thai logistics service provider’s potency. KMUTT Research and Development Journal, 37(2), 215-226. [in Thai]
Miao, Z., Cai, S., & Xu, D. (2012). Exploring the antecedents of logistics social responsibility: A focus on Chinese firms. International Journal of Production Economics, 140(1), 18–27.
North Eastern Tapioca Trade Association. (n.d.).Cassava industry entrepreneurs. Retrieved February 28, 2019, from http://www.nettathai.org/.[in Thai]
Saenchaiyathon, K. (2015). Logistics and Supply Chain Management (2nd ed.). Khon Kaen: Khon Kaen University. [in Thai]
Srisa, B. (2002). Preliminary Research (7th ed). Bangkok: Suveiriyasarn.[in Thai]
Srivastava. (2007). Green supply-chain management: a state-of-the-art literature review. International of Management Journal, 9, 53– 80.
